ประสิทธิผลของนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นศึกษาเฉพาะกรณีองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดนครพนม

Abstract

การวิจัยเรื่องประสิทธิผลของนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่น ศึกษาเฉพาะกรณีองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดนครพนมเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของการปฏิบัติตามแผนนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดนครพนมโดยยึดรูปแบบแนวคิดการประเมินของไทเลอร์มาใช้ในการประเมินประสิทธิผลของการปฏิบัติตามแผนนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นทั้ง6 ด้าน จากกลุ่มตัวอย่าง 4 กลุ่ม ประกอบด้วย นักการเมืองท้องถิ่น ข้าราชการส่วนท้องถิ่น บุคลากรที่ปฏิบัติหน้าที่ในนามภูมิภาคและประชาชน จำนวน 400 คน ผลการวิจัยพบว่าประสิทธิผลด้านคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ของประชาชน มีประสิทธิผลภายใต้ความพึงพอใจที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ3.15 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับปานกลาง (ร้อยละ 63.09) ด้านการมีส่วนร่วมของประชาชน มีประสิทธิผลภายใต้การมีส่วนร่วมของประชาชนที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ1.45 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับต่ำ (ร้อยละ 36.37)ด้านศักยภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีประสิทธิผลภายใต้ความพึงพอใจที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ 3.07 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับ  ปานกลาง (ร้อยละ 61.38) ด้านความเป็นภาวะผู้นำของผู้บริหารและสภาท้องถิ่นมีประสิทธิผลภายใต้ความเป็นภาวะผู้นำที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ1.98 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับต่ำ (ร้อยละ 49.62)ด้านอำนาจหน้าที่ในการดำเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีประสิทธิผลภายใต้ความเป็นอิสระที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ3.37 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับสูง (ร้อยละ 84.32)และด้านการปกครองตนเองของประชาชน มีประสิทธิผลภายใต้ทัศนคติทางบวกต่อการปกครองท้องถิ่นที่ค่าเฉลี่ยรวมที่ระดับ3.22 อยู่ในเกณฑ์การประเมินที่ระดับสูง (ร้อยละ 80.58)