Model of Fair Tourism Management: Case Study of Wangphrathat Temple, Tritrung Sub District, Muang District, Kamphaeng Phet Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to study the tourism management models of Wangphrathat Temple, 2) to study the opinions of people who were involved in the tourism management models towards the fair tourism management of Wangphrathat Temple and, 3) to create fair tourism management models of Wangphrathat Temple. The data were collected using questionnaires received from 400 tourists, in-depth interviews with 15 participant of relevant parties, sub interviews and group discussions with 17 participants who were involved in tourism in Wangphrathat Temple. The data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation and content analysis. The research findings were as follows: it was discovered that the overall quality of these models of Wangphrathat Temple was at a moderate level. The opinions of people who were involved in tourism towards the fair tourism management of Wangphrathat Temple found that the models should be managed by joint efforts between the local community, the district organization, and the temple itself. It was found that the most suitable model is “Nakorn Tritrung Model”.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลับราชภัฏกำแพงเพชร
ข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในวารสารเป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ ซึ่งมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรและบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
References
ชลธร ทิพย์สุวรรณ. (2548). การศึกษาวิเคราะห์เพื่อจัดสร้างรูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน: กรณีศึกษาหมู่บ้านม้งผานกกก ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาท้องถิ่น บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ประคอง กรรณสูต. (2542). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประเสริฐ บัณฑิศักดิ์. (2553). การบริหารจัดการที่ดีตามหลักธรรมาภิบาล : [Online]. Available:
http:// www. hasbulah.wordpress.com/category . [2553, ตุลาคม 16].
ประเวศ วะสี. (2553). ความเป็นธรรม เรื่องใหญ่ที่สุดของประเทศไทย: [Online]. Available: http://
www.thaipost.net/news/180309/1893. [2553, ตุลาคม 16].
ราณี อิสิชัยกุล. (2544). การจัดการและการส่งเสริมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธ์. (2544). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เฟื่องฟ้า พริ้นติ้ง.
สุดชีวัน นันทวัน ณ อยุธยา. (2551). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยชุมชนเป็นศูนย์กลาง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์การเมือง มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.