การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรม สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรมสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ และ 2) เพื่อศึกษาผลที่เกิดจากการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรม สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ชั้นปีที่ 2 ในภาคเรียนที่ 2/2566 จำนวน 50 คน ที่อยู่ในช่วงของการออกปฏิบัติการสอนในสาขาวิชาเฉพาะ (SIL2) โดยการเลือกแบบเจาะจง ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ แบบพรรณนาเชิงวิเคราะห์ เป็นการวิจัยเชิงพหุกรณีศึกษา ใช้วิธีการวิจัยภาคสนาม และเป็นการวิจัยและพัฒนา เครื่องมือที่สำคัญของการวิจัยคือ “ผู้วิจัย” เนื่องจากการศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาถึงพฤติกรรมของนักศึกษาวิชาชีพครูที่เกิดการเรียนรู้หรือเกิดการเปลี่ยนแปลงจากการวิจัยเชิงปฏิบัติการ อย่างไรก็ตามผู้วิจัยได้ใช้เครื่องมือที่เป็นรูปธรรมเพื่อช่วยในการเก็บข้อมูลซึ่งประกอบด้วยแนวคำถามและแนวการสังเกต ข้อมูลที่ได้มาจะนำมาจัดรวบรวมและจำแนกข้อมูลเป็นหมวดหมู่ เพื่อทำการวิเคราะห์ข้อมูลระดับต่างๆ ของแต่ละประเด็น ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรมสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ โดยใช้กระบวนการของการวิจัยเพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรม ซึ่งใช้แนวคิดทฤษฎีของ Bennett (2007) ในการนำมาผสมผสานกันในการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ พบว่านักศึกษาวิชาชีพครูที่เข้าร่วมกิจกรรมเชิงปฏิบัติการพหุวัฒนธรรมศึกษา ซึ่งเป็นกิจกรรมแบบ Active learning ที่ใช้หลักการ 4M 1E เพื่อฝึกฝนการคิดวิเคราะห์ และหาข้อสรุปจัดทำบันทึกการเขียนสรุปความรู้หลังการเรียนรู้ ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ผังความคิด ซึ่งเห็นได้จากการสะท้อนคิดในแต่ละกิจกรรม และ 2) ผลที่เกิดจากการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางการศึกษาเชิงพหุวัฒนธรรม สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ พบว่านักศึกษาวิชาชีพครูที่เข้าร่วมกิจกรรมเชิงปฏิบัติการพหุวัฒนธรรมศึกษาสามารถออกแบบกิจกรรมที่จะช่วยผู้เรียนพัฒนาเจตคติเชิงบวกต่อความหลากหลาย บนฐานความแตกต่างทางวัฒนธรรมได้ โดยเห็นได้จากการที่นักศึกษาวิชาชีพครูสามารถออกแบบการเรียนการสอนหรือได้มีการปรับการเรียนเปลี่ยนการสอนให้สอดคล้องกับบริบทศักยภาพ ความแตกต่างของผู้เรียนจากทุกเชื้อชาติ ศาสนา วัฒนธรรม ภาษา เพศ และชนชั้นทางสังคม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลับราชภัฏกำแพงเพชร
ข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฎในวารสารเป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ ซึ่งมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรและบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
เอกสารอ้างอิง
Bank, J. A. (2007). An introduction to multicultural education. (2 nd ed.). Boston: University of Washington, Seattle.
Bainbridge, J. M., Pantaleo, S., & Ellis, M. (1999). Multicultural picture books: Perspectives from Canada. The Social Studies, 90(4), 183-188.
Bennett, C. (2007). Comprehensive Multicultural Education: Theory and Practice. Boston: Pearson Education.
Calderhead, J. (1989). Reflective Teaching and Teacher Education. Dissertation Abstracts International, 15(8), 3494.
Dhedchawanagon, K. (2023, May-August). Development of Bilingual Teaching Models According To Multicultural Education Approaches Using English and Ethnicity Language. Rajabhat Chiang Mai Research Journal, 24(2), 32-55. [in Thai]
Naowabud, R. (2014). Guidelines for organizing multicultural education: a case study of the Ban Pa La U community of Hua Hin District in Prachuap Khiri Khan Province. Educational thesis according to the Master of Education degree program Silpakorn University. [in Thai]
National Council for the Accreditation of Teacher Education (NCATE). (2002). Professional standards for the accreditation of schools, colleges, and departments of education. Washington, DC: National Council for the Accreditation of Teacher Education (NCATE).
Nieto, S. (2012). School Reform and Student Learning: A Multicultural Perspective. In J.A. Banks & C.A.M. Banks (Eds.), Multicultural Education: Issues and Perspectives. (pp. 267-283). Hoboken, New Jersey: Wiley.
Parekh, B. (2000). Rethinking Multiculturalism: Cultural Diversity and Political Theory. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Reisberg, M. (2008, Spring). Social/ecological caring with multicultural picture books: Placing pleasure in art education. Studies in Education, 49(3), 251-267.
Roikrong, B. (2010). Development of guidelines for organizing education in a multicultural society. Faculty of Education Development Education Chulalongkorn University. [in Thai]
Randall, M., & Thornton, B. (2001). Advising and supporting teacher. New York: Cambridge U.P.
