ขอบเขตของการนำเข้า เผยแพร่ และส่งต่อซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ ตามมาตรา 14 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 กับการใช้เฟซบุ๊ก

บทคัดย่อ

การใช้และการตีความคำว่า “นำเข้า” “เผยแพร่” และ “ส่งต่อ” ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ ตามมาตรา 14 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 ในทางปฏิบัตินั้นเป็นที่น่าสงสัยว่าผู้ใช้และผู้ตีความกฎหมายได้พิเคราะห์จากตัวอักษรและเจตนารมณ์ควบคู่กันหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น ผู้ใช้และผู้ตีความกฎหมายบางท่านมีความคิดเห็นว่า การถูกใจ (like) โพสต์ในเฟซบุ๊ก และการแสดงความคิดเห็น (comment) ต่อโพสต์ในเฟซบุ๊ก ถือเป็นการ “เผยแพร่” ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ ตามมาตรา 14 บทความนี้จึงได้ทำการศึกษาขอบเขตของถ้อยคำทั้ง 3 คำนี้กับการใช้เฟซบุ๊ก

ผลที่ได้จากการศึกษาพบว่า มีปัญหาเกี่ยวกับการใช้และการตีความถ้อยคำทั้ง 3 คำนี้ของผู้ใช้และผู้ตีความกฎหมายบางท่านที่ในบางกรณีนั้นได้ใช้และตีความโดยพิเคราะห์จากตัวอักษรแต่เพียงอย่างเดียว ไม่ได้พิเคราะห์จากเจตนารมณ์ด้วย ได้แก่ กรณีการถูกใจโพสต์ในเฟซบุ๊ก และกรณีการแสดงความคิดเห็นต่อโพสต์ในเฟซบุ๊ก ส่งผลให้เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นในสื่อสังคมเว็บไซต์ของประชาชนถูกลิดรอน และในบางกรณีนั้นได้ใช้และตีความเกินทั้งตัวอักษรและเจตนารมณ์ ได้แก่ กรณีการเข้าไปชมหรือเข้าไปฟังเนื้อหาในเฟซบุ๊ก ส่งผลให้สิทธิในการรับรู้และเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของประชาชนถูกปิดกั้น อันเป็นการกระทำที่ขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

บทความนี้ได้เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับการใช้และการตีความถ้อยคำทั้ง 3 คำนี้ นอกจากนี้ ยังได้เสนอแนะขอบเขตของถ้อยคำทั้ง 3 คำนี้กับการใช้เฟซบุ๊กในลักษณะต่าง ๆ อีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น การติดตาม (follow) บัญชีผู้ใช้ในเฟซบุ๊ก การแชร์ (share) โพสต์ในเฟซบุ๊ก การแท็ก (tag) รูปภาพในเฟซบุ๊ก ฯลฯ ทั้งนี้ เพื่อให้การใช้และการตีความถ้อยคำทั้ง 3 คำนี้เป็นไปอย่างถูกต้อง อันจะส่งผลให้สิทธิในการรับรู้และเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของประชาชนไม่ถูกปิดกั้นและเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นในสื่อสังคมเว็บไซต์ของประชาชนไม่ถูกลิดรอนอีกต่อไป