การค้นหาระบอบความรับผิดทางนิวเคลียร์ข้ามพรมแดนในประเทศจีนและภูมิภาคอาเซียน: หลักการและความท้าทายทางกฎหมาย
คำสำคัญ:
จีนและพื้นที่อาเซียน, CSC, อินโดนีเซีย, การชดเชยด้านนิวเคลียร์, มาเลเซีย, ความรับผิดชอบข้ามพรมแดนบทคัดย่อ
จวบจนถึงปัจจุบันยังไม่มีประเทศใดในพื้นที่จีนและอาเซียน (“พื้นที่”) ที่ออกกฎหมายควบคุม
ความรับผิดชอบทางนิวเคลียร์ข้ามพรมแดนและให้สัตยาบันในอนุสัญญาเกี่ยวกับความรับผิดชอบ
ทางนิวเคลียร์ในอนุสัญญาชดเชยเพิ่มเติมส าหรับความเสียหายทางนิวเคลียร์ (“CSC”) เนื่องด้วย
ความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ระหว่างจีนและอาเซียน จุดอ่อนใดใดของกรอบความรับผิดชอบ
ทางนิวเคลียร์ เช่น การไม่สามารถเรียกค่าสินไหมทดแทนส าหรับอุบัติการณ์ข้ามพรมแดนได้นั้น
อาจน าไปสู่การต่อต้านพลังงานนิวเคลียร์ที่รุนแรงขึ้น ดังนั้นระบบกฎความรับผิดชอบทางนิวเคลียร์
จึงจ าเป็นต้องมีความแข็งแกร่งเพียงพอที่จะชดเชยกลุ่มผู้เสียหายได้อย่างเป็นธรรมหากและเมื่อเกิด
อุบัติเหตุขึ้นในพื้นที่ ในปัจจุบันประชาคมนิวเคลียร์นานาชาติได้เสนอแนวทางหลักในการจัดตั้งระบบ
กฎความรับผิดชอบทางนิวเคลียร์ในพื้นที่ขึ้นมาสองแนวทางด้วยกัน คือ การให้สัตยาบันใน CSC และ
การร่วมมือในการก่อตั้งระบบกฎความรับผิดชอบทางนิวเคลียร์ในระดับภูมิภาคระหว่างจีนและอาเซียน
วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการระบุอุปสรรคที่อาจขัดขวางการพัฒนาระบบกฎความรับผิดชอบ
ทางนิวเคลียร์ของจีนและอาเซียน โดยไม่ค านึงถึงแนวทางหนึ่งทางใดที่จะถูกน ามาใช้ในอนาคต
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผลงานที่ตีพิมพ์ในวารสารนิติศาสตร์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และวารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สงวนสิทธิในการเผยแพร่ผลงานที่ตีพิมพ์ในแบบรูปเล่มและทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์อื่นใด
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารนิติศาสตร์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนโดยเฉพาะ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จําเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ