ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในเทคโนโลยีการสื่อสาร ต่อการเชื่อมโยงทางสังคมของผู้สูงอายุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในเทคโนโลยีการสื่อสารต่อการเชื่อมต่อทางสังคมของผู้สูงอายุ เนื่องจากเทคโนโลยีการสื่อสารสมัยใหม่ เช่น สมาร์ทโฟน แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย และแอปพลิเคชันการสื่อสาร มีผลกระทบทั้งทางบวกและทางลบต่อการเชื่อมต่อทางสังคมของผู้สูงอายุ
ในด้านบวก เทคโนโลยีเหล่านี้มีส่วนช่วยเสริมสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัวและเพื่อนฝูง โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ไม่สามารถพบปะกันได้โดยตรง อย่างไรก็ตาม ในด้านลบ ความไม่คุ้นเคยกับเทคโนโลยีและการขาดทักษะดิจิทัลกลับทำให้ผู้สูงอายุรู้สึกโดดเดี่ยวและแยกตัวจากสังคมมากขึ้น นอกจากนี้ยังพบว่า ผู้สูงอายุในพื้นที่ชนบทมีแนวโน้มที่จะประสบปัญหาการเข้าถึงและการใช้เทคโนโลยีมากกว่าผู้สูงอายุในเขตเมือง ข้อค้นพบนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาทักษะดิจิทัลในกลุ่มผู้สูงอายุ และความจำเป็นในการสนับสนุนและให้คำแนะนำในการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมสร้างความเชื่อมโยงทางสังคมในกลุ่มผู้สูงอายุ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ธนยศ สุมาลย์โรจน. (2558). ผู้สูงอายุในโลกแห่งการทำงาน: มุมมองเชิงทฤษฎีทางกายจิตสังคม. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 7(1), 248.
นันทิยา ณ หนองคาย. (2565). การออกแบบเพื่อส่งเสริมความภาคภูมิใจในตนเองของผู้สูงอายุ. วารสารศิลปะศาสตร์ มทร.กรุงเทพ, 4(1), 59-70.
รุจา รอดเข็ม. (2562). สังคมสูงวัย เทคโนโลยีกับผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(2), 36-45.
วรวุฒิ อ่อนน่วม. (2555). ปรากฏการณ์ทางการสื่อสารยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.), 18(2), 212.
วิศปัตย์ ชัยช่วย. (2560). การใช้ LINE ของผู้สูงอายุ: การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(1), 905-918.
สมชาย ศรีประเสริฐ. (2562). การใช้งานอินเทอร์เน็ตในกลุ่มผู้สูงอายุ: ความท้าทายและโอกาส. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 14(2), 34-50.
อรณิชา วงศ์ประเสริฐ. (2561). เทคโนโลยีสารสนเทศกับการส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Atchley, R. C. (1989). A continuity theory of normal aging. The Gerontologist, 29(2), 183-190.
Cumming, E., & Henry, W. E. (1961). Growing old: The process of disengagement. New York: Basic Books.
Czaja, S. J., et al. (2019). Designing for older adults: Principles and creative human factors approaches. Boca Raton, FL: CRC Press.
Friemel, T. N. (2019). The digital divide has grown old: Determinants of a digital divide among seniors. New Media & Society, 18(2), 313–331.
Havighurst, R. J. (1961). Successful aging. The Gerontologist, 1(1), 8-13.
Holt-Lunstad, J. (2021). The double-edged sword of digital communication: Increased connectivity and isolation. American Psychologist, 76(5), 768-776.
Hunsaker, A. & Hargittai, E. (2020). A review of Internet use among older adults. New Media & Society, 22(2), 208-222.
Liu, L., Guo, Q., Tian, X. & Zhang, Y. (2020). The effects of social support on older adults' subjective well-being: The mediating role of loneliness and meaning in life. Journal of Happiness Studies, 21(3), 1117-1134.
Riley, M. W., Kahn, R. L. & Foner, A. (1988). Aging and society: Volume III, A sociology of age stratification. New York: Russell Sage Foundation.
Thibaut, J. W. & Kelley, H. H. (1959). The social psychology of groups. New York: John Wiley & Sons.