สภาพภาวะผู้นำของผู้บริหารบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพทั่วไปของภาวะผู้นำของผู้บริหารบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด 2. ศึกษากระบวนการตัดสินใจโดยใช้ภาวะผู้นำของผู้บริหารบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด 3. ศึกษาปัญหา และอุปสรรคของภาวะผู้นำของบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด โดยการวิจัยเชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 15 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพทั่วไปของภาวะผู้นำของผู้บริหารบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านคุณลักษณะทางสติปัญญา ผู้บริหารต้องสามารถวิเคราะห์สถานการณ์ที่ซับซ้อน เข้าใจปัญหา และหาแนวทางแก้ไขได้อย่างมีประสิทธิภาพ 2) คุณลักษณะทางกาย ผู้บริหารควรมีสุขภาพแข็งแรง อดทนต่อสภาวะกดดัน มีบุคลิกภาพดี
3) คุณลักษณะทางอารมณ์ ผู้บริหารต้องมีความมั่นใจในตนเอง กล้าตัดสินใจ และมีความเชื่อมั่นในวิสัยทัศน์ของตนเอง 4) คุณลักษณะอุปนิสัย ผู้บริหารต้องมีความซื่อสัตย์ จริงใจ และโปร่งใส รับผิดชอบต่อหน้าที่การงานของตนเอง - กระบวนการตัดสินใจโดยใช้ภาวะผู้นำ ของผู้บริหารบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด ได้แก่ 1) การตัดสินใจเกี่ยวกับกระบวนการตัดสินใจ ผู้บริหารควรเข้าใจสถานการณ์อย่างถ่องแท้ วิเคราะห์ข้อเท็จจริง และระบุปัญหาหรือโอกาสที่ชัดเจน 2) การตัดสินใจเกี่ยวกับทางเลือก การกำหนดเป้าหมายและวัตถุประสงค์ที่ชัดเจน ตัดสินใจเลือกทางเลือกที่สอดคล้องกับเป้าหมายมากที่สุด 3) การตัดสินใจเกี่ยวกับโครงสร้างขององค์กร การกำหนดโครงสร้างพื้นฐานขององค์กร เช่น แผนก ฝ่าย หน่วยงาน ความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยงาน สายการบังคับบัญชา
4) การตัดสินใจเกี่ยวกับพฤติกรรมของบุคลากร ผู้นำต้องกำหนดทิศทางและเป้าหมายที่ชัดเจน เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของ กระตุ้นให้พนักงานมีส่วนร่วม และแสดงพฤติกรรมที่สอดคล้องกับเป้าหมายขององค์กร - ปัญหา และอุปสรรคของภาวะผู้นำของบริษัท เอมมี เพาเวอร์ จำกัด ได้แก่ การขาดวิสัยทัศน์และกลยุทธ์ ทักษะการตัดสินใจที่ไม่มีประสิทธิภาพ ทักษะการสื่อสารที่ไม่ดี สื่อสารคลุมเครือ การบริหารจัดการเวลาที่ไม่มีประสิทธิภาพ จัดลำดับความสำคัญผิดพลาด ขาดการบริหารจัดการความสัมพันธ์กับลูกน้อง เพื่อนร่วมงาน และผู้มีส่วนได้เสียได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กุสุมาวดี พลนงค์. (2567). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาในศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาที่ 8 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่นเขต 3. วารสารการบริหารการศึกษา มมร.วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4(1), 96-106.
จารุวรรณ วงค์เตย์. (2557). แนวทางพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนที่ส่งผลต่อความพึงพอใจการปฏิบัติงานของครูผู้สอน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาตาก เขต 2 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ชัยเสฎฐ์ พรหมศรี. (2551). คู่มือองค์กรแห่งความเป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
นฤมล นามเอี่ยม. (2550). ภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนโสตศึกษา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
ปริณดา วโรภาสรุ่งเรือง. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้าส่วนราชการในองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.
พลอยชมพู ทับเอม, มณีนุช จุ้ยเอี่ยม และธนัสถา โรจนตระกูล. (2565). การพัฒนาภาวะผู้นำ: จากทฤษฎีสู่แนวทางการปฏิบัติที่ดีในองค์กร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(12), 304-319.
ภาวิดา ธาราศรีสุทธิ และวิบูลย์ โตวณะบุตร. (2551). หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วิเชียร วิทยอุดม. (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์.
วุฒิชัย ชมภู. (2557). รูปแบบพฤติกรรมการตัดสินใจของผู้บริหารสถานศึกษาศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ ในเขตภาคตะวันออก (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
สมคิด บางโม. (2555). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.
สุรศักดิ์ สุวุมโฑ, ธนสุวิทย์ ทับหิรัญรักษ์ และบัณฑิต ผังนิรันดร์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการสื่อสารทางการตลาดแบบผสมผสานภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการคิดเชิงนวัตกรรมและผลการดำเนินงานของพิพิธภัณฑ์ในบริบทประเทศไทย. พัฒนาเทคนิคศึกษา, 30(105), 112-121.
อรุณรุ่ง เอื้ออารีสุขสกุล. (2559). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง: เปลี่ยนความท้าทายมุ่งสู่ความสำเร็จขององค์การอย่างยั่งยืน. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 845-860.
Kotter, J.P. (1999). On What Leaders, Really Do. Boston: Harvard Business School.
