Public Conscious Leadership in the 21st Century
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Public consciousness is an important part of us as a human which we could get from the environmental and social factors that we live. Without public consciousness, living in society could be tolerated. As the 21st Century is an era of changing and competing, there is a continual reduction of coexistence, sympathy, and help in society. Therefore, it is necessary for the leaders in this era to have public consciousness leadership; consists of five characteristics: 1) Vision and planning skills 2) responsibility for both self and public issues 3) maturity and respect 4) unity leader and 5) fair morality and ethics, to lead their organizations working with love, unity, kindness, sacrifice, and co-working skills effectively. This satisfaction could transform our organization to achieve our goals.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมายเป็
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์
References
จอมพงษ์ มงคลวนิช. (2556). การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์วี. พริ้นท์ (1991).
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2553). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์
หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ธีรดา สืบวงษ์ชัย. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับความพึงพอใจในการ
ปฏิบัติการของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจันทบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ ค.ม.
(การบริหารการศึกษา). จันทบุรี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
นพพงษ์ บุญจิตราดุลย์. (2557). หลักการและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3 นนทบุรี : ตรีรณสาร.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2552). ภาวะผู้นำและผู้นำเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
บรรพต รักงาม. (2555). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดของผู้บริหารสถานศึกษาและครู
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 5. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การบริหารการศึกษา). ลพบุรี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
พัชรา วาณิชวศิน. (2560). การพัฒนาภาวะผู้นำจากทฤษฎีสู่แนวปฏิบัติที่ดีและกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ปัญญาชน.
พิเชษฐ์ วงศ์เกียรติขจร. (2562). แนวคิดใหม่ คุณสมบัติ 9 มิติ ของสุดยอดผู้นำแห่งอนาคต. พิมพ์ครั้งที่ 1.
กรุงเทพฯ : เกรท ไอเดีย.
พิมลพรรณ เพชรสมบัติ. (2560). ทักษะการบริหารของผู้บริหารมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล จังหวัด
ปทุมธานี. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิต 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์
พิมพ์ลักษณ์.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). แนวคิดทฤษฎีและประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย เทพแสง. (2560). การบริหารและการจัดการศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สัมมา รธนิธย์. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ข้าวฟ่าง.
สุเมธ แสงนิ่มนวล. (2552). ภาวะผู้นำกับธรรมาภิบาลในการบริหารงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.
กรุงเทพฯ : ส เจริญการพิมพ์.
อาภาพร เปรี้ยวนิ่ม และคณะ. (2560). การพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้ให้บริการด้านสุขภาพมืออาชีพของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา. 11(2), 230-238.
Bennie, W. (1984). Leadership. New York : Harper and Row.
DuBrin.A.J. (2014). Leadership Research Finding, Practice, and Skills. 8th Ed., (Cengage
Learning, 2014)