การมีส่วนร่วมของประชาชนกับการดูแลสุขภาพในสภาวะวิกฤต

Main Article Content

ปนัดดา รักษาแก้ว

บทคัดย่อ

                ในปัจจุบันเทคโนโลยีที่ใช้ในการตรวจเปรียบเทียบหรือการตรวจพิสูจน์ เพื่อระบุบุคคลมีมากมายหลายเทคโนโลยี ซึ่งเทคโนโลยีไบโอเมตริกเป็นอีกหนึ่งเทคโนโลยีที่ถูกพัฒนาอย่างรวดเร็ว และมีการนำมาประยุกต์ใช้อย่างกว้างขวางทั้งภาครัฐและเอกชน เนื่องจากการใช้เทคโนโลยีไบโอเมตริกเพื่อตรวจเปรียบเทียบหรือการตรวจพิสูจน์ เพื่อระบุบุคคลด้วยข้อมูลไบโอเมตริกมีความแม่นยำสูงและมีความน่าเชื่อถือมาก เพราะมีความเป็นเอกลักษณ์ของบุคคลสูงและเลียนแบบได้ยาก ในบทความนี้ผู้เขียนจึงได้นำเสนอภาพรวมของการใช้เทคโนโลยีไบโอเมตริก ในการตรวจเปรียบเทียบหรือการตรวจพิสูจน์เพื่อระบุบุคคล โดยการใช้ข้อมูลไบโอเมตริกที่เป็นข้อมูลทางชีวภาพและข้อมูลเชิงพฤติกรรม พร้อมทั้งนำเสนอถึงลักษณะ บทบาทหน้าที่และความสำคัญของงานกองทะเบียนประวัติอาชญากรรม สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ว่างานทะเบียนประวัติอาชญากรมีความสำคัญต่อการสืบสวน และป้องกันปราบปรามอาชญากรรมอย่างไร เพื่อให้เห็นถึงความสำคัญอันเป็นเหตุให้ต้องมีการนำเทคโนโลยีไบโอเมตริกมา พัฒนาเพื่อใช้ในการระบุบุคคลของงานกองทะเบียนประวัติอาชญากร โดยการใช้เทคโนโลยีไบโอเมตริกมาช่วยตรวจเปรียบเทียบระหว่างข้อมูลไบโอเมตริกของผู้ต้องสงสัยกับข้อมูลไบโอเมตริกที่งานกองทะเบียนประวัติอาชญากรได้มีการจัดเก็บไว้ในฐานข้อมูล เพื่อเป็นเครื่องมือในการระบุตัวผู้กระทำผิดและทำให้การสืบสวน สอบสวนคดีอาชญากรรมเกิดความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ทวีทอง หงส์วิวัฒน์. 2527. การมีส่วนร่วมของประชาชน, กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล, ศูนย์ศึกษานโยบายสาธารณสุข.

ธรณินทร์ คุณแขวน. 2555. การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านช่อระกา ตำบล
นาฝาย อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พระสุริยา โสภาพ. (2555). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอขามสะแกแสง จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาการจัดการ, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วริศรา สมทรัพย์. (2556). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

วันชัย วัฒนศัพท์. 2543. การมีส่วนร่วมของประชาชนของสังคมไทยในธรรมาภิบาลการมีส่วนร่วมของประชาชนและกระบวนการทางด้านสิ่งแวดล้อม, กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เดือนตุลา.

สินศักดิ์ชนม์ อุ่นพรมมี, 2556. พัฒนาการสำคัญของการสร้างเสริมสุขภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.

กรมอนามัย. 2563. โครงการศึกษารูปแบบการพัฒนาระบบการแบบมีส่วนร่วมของประชาชนในงานภารกิจกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข, [ออนไลน์], แหล่งที่มา: http://psdg.anamai.moph.go.th /news/cpadmin/km/files/chapter2.doc [6 เมษายน 25563].

เกียรติภูมิ วงศ์รจิต. 2563. หลัก 3 ประการ ดูแลสุขภาพกาย-ใจ ช่วงวิกฤต “ไวรัสโคโรนา”. ออนไลน์. แห่ลงข้อมูล: https://www.matichon.co.th/local/quality-life/news_1933945 [7 เมษายน 2563].

ธเรศ กรัษนัยรวิวงค์. 2563. อสม.กับภารกิจช่วยชาติ หยุดโควิด-ดึงคนอยู่บ้าน. ออนไลน์. แห่ลงข้อมูล: https://www.thaihealth.or.th/Content/51774 [6 เมษายน 2563].

อุทิศ สุภาพ. 2563. มาตรการในการป้องกันและควบคุม โรคโควิด-19 (COVID-19). ออนไลน์. แห่ลงข้อมูล: https://www.matichon.co.th/article/news_2073848 [7 เมษายน 2563].

WHO/UNICEF. 1978. Report of the International Conference on Primary Health Care. New York: N.P.Press.

Franklyn Lisk. 1985. Popular participation in planning for basic needs: concepts, methods and practices. Hants, Gower.