ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรสายสนับสนุน คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการคงอยู่ในงานของบุคลากรสายสนับสนุนคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรสายสนับสนุน คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรสายสนับสนุน จำนวน 79 คน เก็บข้อมูลโดยการใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คำนวณ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation) หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรโดยใช้ค่าสถิติสหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson’s product moment correlation coefficient) และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ (Multiple regression analysis )
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอายุ 35 - 45 ปี (41.16 ± 9.44) ร้อยละ 43.04 อายุงานน้อยกว่า 10 ปี (13.24 ± 10.12) ร้อยละ 46.84 และ รายได้ 25,000 – 39,999 บาท (32,688.73 ± 12,556.05) ร้อยละ 51.90 การคงอยู่ในงานของบุคลากรโดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง (=3.17 , S.D. =3.92) เมื่อพิจารณารายด้าน ด้านที่มีความคิดเห็นในระดับมากสามลำดับแรกจากมากไปน้อย ได้แก่ ด้านลักษณะงานที่ปฏิบัติ (
= 3.78) ด้านคุณภาพชีวิตการทำงาน (
= 3.65) และ ด้านความผูกพันองค์กร (
= 3.61) ตามลำดับ ส่วนด้านที่มีความคิดเห็นระดับปานกลาง มี 3 ด้านจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านความก้าวหน้าในสายงาน (
= 3.37) ด้านความพึงพอใจในงาน (
= 3.30) และ ด้านการคงอยู่ในงาน (
= 3.17) ตามลำดับ จากการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ความผูกพันองค์กร ความพึงพอใจในงาน ความก้าวหน้าในสายงาน และลักษณะงานที่ปฏิบัติ มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรสายสนับสนุน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.01 และ P < 0.05) และ คุณภาพชีวิตการทำงานมีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรสายสนับสนุน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05) ส่วน อายุ อายุงาน และรายได้ ไม่มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงาน ทั้งนี้ เมื่อวิเคราะห์ถดถอยพหุ (multiple regression) พบว่า ความผูกพันองค์กรมีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.01)
ข้อเสนอแนะจากการวิจัย พบว่า คณะฯหรือมหาวิทยาลัยควรหาแนวทางในการสร้างความผูกพันองค์กรเพิ่มมากขึ้น โดยส่งเสริมให้บุคลากรสายสนับสนุนประสบความสำเร็จในอาชีพ มีความก้าวหน้าตามสายงาน นอกจากนั้น ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมในส่วนงานหรือมหาวิทยาลัยอื่นเพื่อยืนยันผลการวิจัยครั้งนี้ และครอบคลุมปัจจัยอื่นที่มีความสัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานมากขึ้น
Article Details
- บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมายเป็
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
http://pws.npru.ac.th/kannika/data/files/.pdf เข้าถึงเมื่อ 20 ตุลาคม 2560.
กัญญาณัฏฐ์ สาธกธรณ์ธันย์ และ อนุชา กอนพ่วง. (2561). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการคงอยู่
ของพยาบาลในโรงพยาบาลของรัฐ. Journal of Nursing and Health Sciences,
12(Special Issue): 58-74.
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2560). แผนยุทธศาสตร์คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2562). แผนยุทธศาสตร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
ปีงบประมาณ พ.ศ. 2560-2563. (ฉบับทบทวนปีงบประมาณ 2562).
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2560). ประวัติความเป็นมา คณะพยาบาลศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหิดล. http://www.ns.mahidol.ac.th/english/th/about th.html
เข้าถึงเมื่อ 20 ตุลาคม 2560.
เจษฎา ณ ระนอง. (2550). ขวัญกำลังใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการสาย ข. และสาย ค. และพนักงาน
มหาวิทยาลัยสายสนับสนุนวิชาการ กลุ่มสาขาวิชาสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชาญ อ่อนแอ้น. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการคงอยู่ในงานของพนักงานระดับปฏิบัติการ กรณีศึกษา
บริษัท ซี. เค. เอ็ม. แอนด์แอสโซซิเอท จำกัด. หลักสูตรเศรษฐศาสตร์เพื่อการบริหาร(ภาคพิเศษ)
คณะพัฒนาการเศรษฐกิจ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
เดชาพันธ์ รัฐศาสนศาสตร์. (2555). ความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างของปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อประสิทธิผล
การทำงานและการคงอยู่ในงานของพนักงานธนาคารพาณิชย์ขนาดใหญ่. ปริญญานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ถิตรัตน์ พิมพาภรณ์. (2559). อิทธิพลของคุณภาพชีวิตในการทำงานที่มีต่อความตั้งใจคงอยู่ในงานผ่านความ
ผูกพันในอาชีพของอาจารย์สถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐแห่งหนึ่ง.
http://e-jodil.stou.ac.th/filejodil/12_7_520.pdf. 6 (1) : 114-132.
ธีระวุฒิ ตรีประสิทธิ์ชัย. (2558). ปัจจัยที่จะส่งผลกระทบต่อการรักษาพนักงานให้คงอยู่กับองค์กรใน
อุตสาหกรรมการโรงแรมระดับ 5 ดาวในกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธัญญรัตน์ สลักคำ. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการคงอยู่ในงานของบุคลากรในฝ่ายการพยาบาล ศูนย์การแพทย์
กาญจนาภิเษก มหาวิทยาลัยมหิดล. ปริญญานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นิศาชล ภูมิพื้นผล. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพนักงาน : กรณีศึกษา บริษัท เดลแมกซ์
แมชินเนอรี่ จำกัด. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช
มงคลธัญบุรี.
บุบผชาติ อุไรรักษ์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจคงอยู่ในวิชาชีพพยาบาลของนักศึกษาพยาบาล
ตำรวจ. วารสารพยาบาลทหารบก. 17(3) : 99-106.
ฟาติมะธ์ มูซา, รัตนาวดี ซอนตะวัน และฐิติณัฏฐ์ อัคคะเดชอนันต์. (2559). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความตั้งใจ
คงอยู่ในงานของพยาบาลในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิประเทศมัลดิฟล์. พยาบาลสาร, 43(2) : 129-
142.
วารุณี มิลินทปัญญา. (2561). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย.
วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี : 12 (28) : 244-255.
วัชราพร เชยสุวรรณ, รุ่งทิพย์ ช้างศิลา, รัชนี ศุจิจันทรรัตน์ และวัลลภา บุญรอด. (2556).
ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของอาจารย์พยาบาลวิทยาลัยพยาบาลกองทัพเรือ.
วารสารพยาบาลทหารบก, 14 (1) : 51-60.
ศรัณย์ พิมพ์ทอง. (2557). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ในองค์กรของพนักงาน
มหาวิทยาลัยสายวิชาการในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ คณะพาณิชยศาสตร์และ
การบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 37 (142) : 16-32.
สุรพล สุวรรณแสง. (2553). ปัจจัยการคงอยู่ของครูโรงเรียนเอกชนในระบบที่จัดการศึกษาขั้นพื้นฐานใน
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต 2. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.
สาขาวิชาการจัดการศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2512). พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยมหิดล พ.ศ. 2512. กรุงเทพฯ.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2550). พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยมหิดล พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2561). แผนยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580).
กรุงเทพฯ.