ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2558

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2558โดยเป็นการศึกษาสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) นำผลการสัมภาษณ์เชิงลึกวิเคราะห์ประเด็นที่สำคัญเกี่ยวกับปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2558 และจัดประชุมกลุ่ม (Focus Group) เพื่อระดมความคิดเห็นของกลุ่มประชากรที่กำหนดจำนวน 20 คน จำแนกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเจ้าเหน้าที่ของกองการยาง, กลุ่มเจ้าหน้าที่การยางแห่งประเทศไทย, กลุ่มเจ้าหน้าที่ของกรมป่าไม้, กลุ่มกรมการค้าภายใน

            ผลการวิจัย พบว่า พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2558 เป็นเครื่องมือในการขับเคลื่อนการพัฒนายางพาราทั้งระบบ โดยมีการยางแห่งประเทศไทยเป็นหน่วยงานในการส่งเสริมและสนับสนุนแก่เกษตรกร ผู้ประกอบการ ผู้ส่งออก การบังคับใช้กฎหมายต้องก่อให้เกิดประโยชน์กับทุกฝ่าย อันก่อให้เกิดความสัมพันธ์เชื่อมโยงตามห่วงโซ่อุปทานตั้งแต่พื้นที่ปลูกยางพารา พันธุ์ยาง ต้นทุนการผลิต ราคายาง การซื้อขายยาง การแปรรูป การตลาดและอื่น ๆ แต่บทบัญญัติของกฎหมายทำให้การดำเนินการระบบยางพารายังมิได้บูรณาการเชื่อมโยงกันระหว่างภาคการผลิตยางในระดับสวนยางภาคอุตสาหกรรมแปรรูปวัตถุดิบและผลิตภัณฑ์ยางรวมทั้งภาคการค้ายางและผู้ส่งออก

            ข้อเสนอแนะจากการวิจัย ปรังปรุงบทบัญญัติพระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ.2558 เกี่ยวกับโครงสร้างองค์กร คำนิยามเกี่ยวกับยางพันธุ์ดี การประกอบกิจการของการยางแห่งประเทศไทย หลักเกณฑ์การขออนุญาตการปลูกแทน การเก็บค่าธรรมเนียมในการส่งออกยางพารา เพื่อให้พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ.2558 มีผลบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น