ความคิดเห็นของผู้รับบริการและเภสัชกรต่อแบบจำลองร้านยาที่ใช้ระบบเภสัชกรรมทางไกลโดยผู้รับบริการอยู่ร้านยาสื่อสารกับเภสัชกรผ่านระบบออนไลน์และส่งมอบยาโดยพนักงานร้านยาในพื้นที่ห่างไกล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจความคิดเห็นของผู้รับบริการและเภสัชกรต่อแบบจำลองร้านยา 2) สำรวจความคิดเห็นของเภสัชกรต่อพระราชบัญญัติยา และ 3) สำรวจความคิดเห็นของเภสัชกรต่อคุณสมบัติของพนักงานร้านยาที่จะมาปฏิบัติงานในร้านยาตามแบบจำลองร้านยา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้รับบริการจำนวน 12 คน เภสัชกรจำนวน 5 คน โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้าด้านผู้วิจัย และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา                                                           ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้รับบริการร้านยามีความตั้งใจจะใช้บริการจากแบบจำลองร้านยาให้เหตุผลประกอบด้วย 4 ปัจจัย  ได้แก่ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรับรู้ถึงความง่าย การรับรู้ถึงความง่าย ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรับรู้ถึงประโยชน์ และการรับรู้ถึงประโยชน์ 2) เภสัชกรมีความตั้งใจจะใช้บริการจากแบบจำลองร้านยา และคิดเห็นตรงกันว่าร้านยาแผนปัจจุบันต้องมีผู้มีหน้าที่ปฏิบัติการประจำอยู่ตลอดเวลาทำการ มีความเห็นต่างกันต่อการแก้ไขกฎหมายที่ให้เภสัชกรจ่ายยาได้โดยไม่จำเป็นต้องอยู่ร้านยา ส่วนใหญ่เห็นว่าแบบจำลองร้านยาขัดแย้งต่อกฎหมาย และ 3) พนักงานร้านยาที่จะมาปฏิบัติงานในร้านยาตามแบบจำลองร้านยาควรผ่านการอบรมหลักสูตรผู้ช่วยเภสัชกร                                                                      ข้อเสนอแนะ พบว่า นำผลการวิจัยไปขับเคลื่อนนโยบายของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาเพื่อผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพระราชบัญญัติยา พ.ศ. 2510 มาตรา 39 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา(ฉบับที่ 3) พ.ศ.2522 และเสนอต่อสภาเภสัชกรรมเพื่อปรับปรุงข้อบังคับสภาเภสัชกรรมที่เกี่ยวข้องกับระบบเภสัชกรรมทางไกลเพื่อเปิดโอกาสให้สามารถนำแบบจำลองนี้มาปรับใช้จริง