ปัจจัยคุณภาพชีวิตในการทำงานที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กร ของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ  มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยคุณภาพชีวิตในการทำงานที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กร เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานกับความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใน การวิจัยประกอบด้วยบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี  ทั้งสายวิชาการและสายสนับสนุน  จำนวน 262 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์  ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติทดสอบที  ค่าสถิติทดสอบเอฟ และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงมีอายุ 31-40 ปี มีสถานภาพเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยสายวิชาการ สถานภาพสมรสเป็นโสด  มีวุฒิการศึกษาระดับปริญญาโทระดับเงินเดือนอยู่ระหว่าง 20,001 - 30,000 บาท และระยะการทำงานในองค์กรมากกว่า 6 ปี

คุณภาพชีวิตในการทำงานของบุคลากรในองค์กรโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง  เมื่อพิจารณารายมิติของคุณภาพชีวิตในการทำงานทั้ง 6 มิติ ได้แก่ มิติกายภาพ มิติการบริหารงาน    มิติบริหารทรัพยากรมนุษย์        มิติส่วนบุคคล มิติสังคม และมิติเศรษฐกิจ พบว่า บุคลากรมีระดับคุณภาพชีวิตในการทำงานทั้ง 6 มิติอยู่ในระดับ    ปานกลางโดยที่มิติส่วนบุคคล มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และมิติกายภาพ มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด

            ความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรในองค์กรโดยภาพรวม อยู่ในระดับสูงและพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ความผูกพันต่อองค์กรด้านความเต็มใจในการทุ่มเทความสามารถเพื่อองค์กรอยู่ในระดับสูง มีค่าเฉลี่ยสูงสุด  ความผูกพันต่อองค์กรด้านการยอมรับเป้าหมายขององค์กรอยู่ในระดับสูงมีค่าเฉลี่ยรองลงมา  สำหรับ     ความผูกพันต่อองค์กรด้านความต้องการเป็นสมาชิกขององค์กร อยู่ในระดับปานกลางมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด

            การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของความผูกพันต่อองค์กร ของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี  โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล  ผลการเปรียบเทียบ พบว่าบุคลากรชาย และหญิงมีความผูกพันต่อองค์กร   แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05   สำหรับปัจจัยส่วนบุคคลอื่นๆ ได้แก่ อายุ  สถานภาพบุคลากร สถานภาพสมรส และระดับเงินเดือน ที่แตกต่างกัน   มีความผูกพันต่อองค์กรไม่แตกต่างกัน

            การวิเคราะห์ความสัมพันธ์คุณภาพชีวิตในการทำงานของบุคลากรมีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากร มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี พบว่า มีความสัมพันธ์ทางบวกหรือมีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.01   โดยที่ค่าสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานกับความผูกพันต่อองค์กร ของบุคลากรโดยรวม      พบว่า อยู่ในระดับปานกลาง (r=0.43 )