The Effects of Learning Activities Using Inquiry Cycle (5Es) on Mathematical Problem Solving and Learning Achievement in Inequality of Mathayom Suksa 3 Students

Main Article Content

Jirapat Prombungkoed
Dech Boonprajak
Kritsana Sokhuma

Abstract

The objectives of this research were to 1) compare the ability to solve mathematical problems of Mathayom Suksa 3 students after learning from learning activities by using inquiry cycle (5Es) with 60 percent criteria and 2) compare the learning achievement in the iInequality of Mathayom Suksa 3 students after learning from learning activities using inquiry cycle (5Es) with 60 percent criteria. The population was 3 classrooms with 91 Mathayom Suksa 3 students who were studying in the second semester of the academic year 2018 at Pramochwittayaramintra School, Bang Khen District, Bangkok. The sample of 1 classroom with 25 students was selected by cluster random sampling technique. The research instruments consisted of mathematics lesson plans for inequality by using inquiry cycle (5Es), mathematics problem solving ability test and the achievement test of inequality. The statistics used for data analysis were mean, standard deviation and one sample t-test.


            The research findings were as follows: 1) Mathayom Suksa 3 students had higher ability to solve mathematics problems after learning from learning activities using inquiry cycle (5Es) than the 60 percent criteria at statistical significance level of .05. 2) Mathayom Suksa 3 students had higher learning achievement in the inequality after learning from learning activities using inquiry cycle (5Es) than the 60 percent criteria at statistical significance level of .05.

Article Details

Section
Research Articles

References

1. กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กรุงเทพฯ.
2. กระทรวงศึกษาธิการ. (2552ก). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
3. กระทรวงศึกษาธิการ. (2552ข). เอกสารประกอบหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 แนวปฏิบัติการวัดและการประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
4. กิตติ พัฒนาตระกูล. (2546). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษาของประเทศไทยล้มเหลวจริงหรือ. วารสารคณิตศาสตร์. 46(530-532): 54-58.
5. พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2544). การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ : แนวคิด วิธีและเทคนิคการสอน 1. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ป แมเนจเม้นท์.
6. มาลัย พิมพาเลีย. (2553). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นกระบวนการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์โดยใช้วัฎจักรการเรียนรู้ 5 ขั้น (5Es) เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
7. ยุพิน พิพิธกุล. (2539). หลักการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : บพิธการพิมพ์.
8. วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). เทคนิคและกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2544. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
9. เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2555). ครบเครื่องเรื่องความรู้สำหรับครูคณิตศาสตร์ : หลักสูตร การสอนและการวิจัย. กรุงเทพฯ : จรัญสนิทวงศ์การพิมพ์.
10. ศิริภรณ์ ตันนะลา. (2554). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนแบบการสืบเสาะหาความรู้ (5Es) ที่เน้นทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง การประยุกต์ของสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
11. สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ องค์การมหาชน. (2560). ค่าสถิติพื้นฐานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ 3 ปีการศึกษา 2557-2559 วันที่ค้นข้อมูล 16 มีนาคม 2561, เข้าถึงได้จาก http:/www.niets.or.th/.
12. สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2544). คู่มือการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : กรมวิชาการ.
13. สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2546). คู่มือวัดประเมินผลคณิตสาสตร์. ม.ป.ท.
14. สิริพร ทิพย์คง. (2544). การแก้ปัญหาคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
15. สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2545). 20 วิธีจัดการเรียนรู้ เพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมค่านิยมและการเรียนรู้โดยการแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ภาพพิมพ์.
16. องอาจ นัยพัฒน์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : สามลดา.
17. Bybee, W. R., Taylor, A. J., Gardner, A., Scotter, V. P., Powell, C. J., Westbrook, A., & Landes, N. (2006). The BSCS 5E Instructional Model : Origins, and Effectiveness. Retrievedfromhttp;//bscs.org/sites/default/files/_legacy/BSCS_5E_Instructional_Model_Executive_Summary_ 0.pdf
18. Bybee, W. R., Taylor, A. J., Gardner, A., Scotter, V. P., Powell, C. J., Westbrook, A., & Landes, N. (2006).
The BSCS 5E Instructional Model: Origins, Effectiveness, and Applications Executive
Summary. Retrieved from http;//bscs.org/sites/default/files/_legacy/BSCS_5E_Instructional
_Model_Executive_Summary_0.pdf.