A Survival Analysis of Dropping Out of Undergraduate Students, Burapha University

Main Article Content

Arisala Talim

Abstract

The research aimed to 1) investigate the survival function, median survival time and hazard rate of Undergraduate Students, Burapha University (BUU). 2) to compare the survival function of  BUU students with different characteristics, and 3) to study hazard model of BUU students with different characteristics. The sample consisted of 1,000 undergraduate students in academic year 2014, selected by stratified random sampling. The data used for this study were from Registrar’s Office, BUU. The variables in this study included gender, age, parents’ occupations, parents’ salary, grade point average of high school (GPA), and fields of study.  The results of the study revealed that:


      1. From life table, the highest risk period of 1078 and survival time of 85.92% occurred in the second semester, 2014. The median survival time could not be shown because of 50% of student’s drop out did not occur in the study time.


      2. The Kaplan Meier analysis indicated that the predictors which affected the survival time, with a significantly difference at the level of 0.05, were gender, age, GPA, and fields of study.


      3. Form Cox’s regression, it revealed that the predictors which affected hazard model were gender, and GPA.

Article Details

Section
Research Articles

References

1. เกษตร เมืองทอง. (2544). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษา สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า ภาควิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า คณะครุศาศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาไฟฟ้า ภาควิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
2. แคทลียา ทาวะรมย์. (2543). การประยุกต์ใช้การวิเคราะห์การอยู่รอดในการศึกษาการออกกลางคันของนิสิตระดับปริญญาบัณฑิต คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถิติการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
3. ปัญจา ชูช่วย. (2551). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลและวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
4. ภูษณิศา สิริวรพร. (2557). สาเหตุของการออกกลางคันและแนวทางแก้ไขปัญหาการออกกลางคัน ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ที่เข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาตรีของสถาบันการพลศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
5. แพรวพรรณ โสมาศรี. (2556). การศึกษาการใช้ชีวิตของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการอุดมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
6. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ ฉบับปี 2558-2561 : แนวทางที่เป็นระบบสู่การปรับปรุงผลการดำเนินการขององค์กร. กรุงเทพฯ : สำนักมาตรฐานและประเมินผลอุดมศึกษา.
7. สิริกุล รัตนมณี, เอกวิทย์ โทปุรินทร์, สมพงษ์ ปั้นหุ่น. (2561). การวิเคราะห์จำแนกปัจจัยการออกกลางคันนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 12 (กันยายน-ธันวาคม): 124-134.
8. มหาวิทยาลัยบูรพา. (2560). รายงานประจำปี. ชลบุรีฯ: มหาวิทยาลัยบูรพา.
9. อารี ผสานสินธุวงศ์. (2550). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ชั้นปีที่ 1. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
10. Mertler, C.A. & Vannatta, R.A. (2005). Advanced and Multivariate Statistical Methods: Practical Application and Interpretation. (3rd Ed). Glendale, CA: Pyrczak Publishing.
11. Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007). Using Multivariate Statistics. (5th Ed). Boston: Pearson.