The Identity of Music and Performance Phu Tai People In Kuchinarai District, Kalasin Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of the current study were 1) to study Music and Performance of Phu Tai ethnic in Kuchinarai District, Kalasin Province and 2) to investigate factors contributing changes in Music and Performance of the ethnic. The study was conducted in a qualitative design. The instruments were a questionnaire, a structured interview, and an observation. The samples were selected using purposive sampling method. The typological analysis and analytic induction were used in data analysis. The data collection took place in October 2018- September 2019. The results of the study were as follows.
The musical identity of Phu Tai people in the area included 1) Sor Bung Mai Phai (Acoustic Bamboo fiddle), 2) Sor Bung Mai Phai Fai Fah (Electric Bamboo fiddle), 3) Khan (Isan traditional woodwind), 4) Pin (Isan acoustic stringed instrument), 5) Pin Fi Fah (Isan electric stringed instrument), and 6) Percussion. One song found to be in rituals was “Fon Moa Yao” and two songs found to be in performances were “Serng Bung Fai” used in celebrating bamboo rocket festival and “Fon Phu Tai” used in ceremonies held to pay respect for teachers.
In terms of performance identity, the ethnic had unique costumes including 1) Phu Tai outfit, 2) Sabai (breast cloth), 3) Pa Tung, Pa Sin, Pa Mudmi (long silk skirt), 4) Pa Mud Muay Pom (Hair band) or Pa Prae Mon (Another hair band). Moreover, uniqueness in jewelry ware was also found as performers usually wore silver necklaces, linin belts, Krajoun (earrings), and waistbands. Phu Tai people also had iconic dancing performances which could be divided into 16 acts of Phu Tai dances, 2 acts of Moa Yao dances, and 9 acts of Bung Fai dances.
Both internal and external factors seemed to affect the wisdoms of Phu Tai people in the area. Changes of social values, modernization, ignorance of local wisdom, lack of face to face knowledge transfers were found to be internal factors while social interaction and online cultures were found to be external factors affecting both braches of art.
The results of the study also indicated that music and performance passed through the socialization processes of 1) self and social standard learning, 2) implantation of cultural and social identity, 3) adaptation to modern society disciplines, and 4) self-awareness of identity in order to remain in the modern society.
Article Details
References
นรนารถ ปุณขันธ์. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2536). วัฒนธรรมเผ่าพันธุ์มนุษย์. กรุงเทพฯ : ดวงกมลสมัย.
พงค์ธร พันธุ์ผาด. (2554). ปี่ภูไท (ผู้ไทย) บ้านกุดหว้า ตำบลกุดหว้า อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (วัฒนธรรมศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2526). กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.
พระครูศรีธรรมโกศล. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
พุฒิศักดิ์ ดุลชาติ. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
มานะชาติ คล่องดี. (2552). การศึกษารูปแบบการสร้างเครือข่าย ความเข้มแข็งทางสังคม ด้วยพิธีกรรมเหยาของชาวผู้ไท จังหวัดมุกดาหาร. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วาสนา ซึ่งรัมย์. (2552). ดนตรีผู้ไทบ้านโพนสวาง อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศรีธง ศรีบุตะ. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
ศิริวรรณ แก้วเพ็งกรอ. (2551). ภูมิปัญญาพื้นบ้านเพื่อสืบสานและพัฒนารูปแบบการแสดงดนตรีของชาวผู้ไทจังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สกุณา พันธุระ. (2554). การศึกษาดนตรีผู้ไทย ตําบลหนองห้าง อําเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญานิพนธ์ ศป.ม. (มานุษยดุริยางควิทยา). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนคริ-นทรวิโรฒ.
สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2544). การศึกษาสังคมและวัฒนธรรม : แนวความคิด วิธีวิทยา และทฤษฏี. ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สวรรค์ ทะเสนฮด. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
สีทัด อุทโท. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
สุเทพ ไชยขันธุ์. (2556). ผู้ไท ลูกแถน. กรุงเทพฯ : ตถาตา.
สุพัตรา สุภาพ. (2537). “การขัดเกลาทางสังคม” ใน สังคมและวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภางค์ จันทวานิช. (2542). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาภรณ์ โพสุภา. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
อุทัย ตะวัน. (2562). เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ พิทยวัฒน์ พันธะศรีเป็นผู้สัมภาษณ์ ที่วัดโพธิ์ชัยหนองห้าง หมู่ 2 บ้านหนองห้าง ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ วันที่ 3 มิถุนายน 2562.
Mercer, Blaime E. and Merton, Robert K. (1958). The Study of Society. New York : Harcout and World.
Secord, Paul F. and Backman, Carl W. (1968). Social Psychology. New York : McGraw-Hill Book comp.