Development of an ability to analyze complex sentences containing noun clauses of students majoring in Thai Language Teaching, Faculty of Education, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University

Main Article Content

Nuengruethai Chavanalikikorn

Abstract

              This research aims 1) to evaluate the effectiveness of the brain-based lesson plans for analyzing complex sentences containing noun clauses and 2) to compare students’ achievement before and after the brain-based instruction. The research population was 122 students majoring in Thai Language Teaching, Faculty of Education, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University. All of them enrolled in Thai Language course in the academic year of 2019. The subjects of this study were 94 students majoring in Thai Language Teaching, Faculty of Education, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University. They were selected using random sampling method, and the sample size was calculated based on Taro Yamane’s formula. The research instruments are 1) brain-based lesson plans on the topic of “complex sentences containing noun clauses” and 2) an achievement test on the topic of “complex sentences containing noun clauses.” The data were analyzed using means, standard deviation, and t-test statistics. The results are as follows : 1. The effectiveness of the lesson plans was 80.25/82.00, which was higher than the established standard (80/80). This indicates that the effectiveness of the brain-based lesson plans on the topic of complex sentences containing noun clauses was in an acceptable level, higher than the standard. 2. There was a significantly statistical difference in the ability to analyze the sentences of the students majoring in Thai Language Teaching who studied complex sentences containing noun clauses using brain-based lessons before and after the instruction (T-test=0.05). This shows that the students had higher ability to analyze sentences after receiving the instruction.

Article Details

How to Cite
Chavanalikikorn, N. . (2021). Development of an ability to analyze complex sentences containing noun clauses of students majoring in Thai Language Teaching, Faculty of Education, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University. Humanities and Social Sciences Nakhonsawan Rajabhat University Academic Journal, 7(2), 150–163. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hssnsru/article/view/247442
Section
ResArticles

References

กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ. (2537). คู่มือครูภาษาไทย หลักภาษาไทย ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น พุทธศักราช 2521 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2533). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กรมสามัญศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กุสุมา คำผาง. (2559). ผลของการจัดการเรียนการสอนเขียนสะกดคำภาษาไทยโดยใช้สมองเป็นฐานที่มีต่อทักษะการเขียนสะกดคำของนักเรียนในระดับประถมศึกษา (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

คำเพียร ชูเดช. (2553). ผลการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องการอ่านและการเขียนคำที่มีตัวสะกดชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดโดยใช้สมองเป็นฐาน (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จันทร์เพ็ญ เชื้อพานิช. (2544). การส่งเสริมให้คนไทยคิด :จากอดีตสู่ปัจจุบันและอนาคต. แนวคิดและแนวปฏิบัติสำหรับครูมัธยมเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. หน้า 15-32. พิมพันธ์ เดชะคุปต์, สุวัฒนา อุทัยรัตน์ และกมาลพร บัณฑิตยานนท์, บรรณาธิการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัยยงค พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5 (1), 1-20.

ดาวใจ ดวงมณี. (2560). การพัฒนาทักษะการสอนภาษาไทยโดยใช้การเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานสำหรับนักศึกษาครูสาขาวิชาการประถมศึกษา. วารสารจันทรเกษมสาร, 23 (45), 97-111.

ธีรญาณี นาปองสี. (2555). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยการอ่านและการเขียนคำที่สะกดไม่ตรงตามมาตราชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้แนวคิดสมองเป็นฐาน (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

นิตยา เชื้อดวงผูย. (2553). ผลการใช้หนังสือส่งเสริมการอ่านประกอบการจัดกิจกรรมตามแนวคิดการใช้สมองเป็นฐานเรื่องการอ่านและเขียนคำที่ประสมด้วยสระประสม กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย 1. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปานชีวา นาคสิทธิ์. (2543). การศึกษาเปรียบเทียบระดับการพัฒนาความคิดอย่างมีวิจารณญาณในการรับสารผ่านทักษะการดูละครโทรทัศน์และการอ่านบทละครโทรทัศน์เรื่อง“สามก๊ก” ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยคริสเตียน จังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พรพิไล เลิศวิชา. (2555). Best practices : แผนการสอนภาษาไทยประถมศึกษาตอนต้น. กรุงเทพฯ: ธารปัญญา.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2549). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์และคณะ. (2543). ประมวลบทความนวัตกรรมเพื่อการเรียนรู้สำหรับครูยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2558). การพัฒนาแบบการสอนเพื่อส่งเสริมการคิดวิจารณญาณในวิชาชีพครุศาสตร์: การทดลองในวิชาปฐมนิเทศการศึกษา. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์ (บรรณาธิการ), ศาสตร์การคิด. (หน้า 296). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

รังศิยา ทองงาม. (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยตามแนวคิดสมองเป็นฐาน โดยใช้แบบฝึกทักษะเรื่องการอ่านและการเขียนคำที่ประสมสระลดรูปและเปลี่ยนรูปชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. (2554). ภาษาศาสตร์ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ล้วน สายยศ. (2543). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.

วิมล เหล่าเคน. (2552). ผลการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องการสร้างคำตามหลักเกณฑ์ทางภาษา ด้วยการจัดกิจกรรมตามแนวคิดโดยใช้สมองเป็นฐานชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2550). นวัตกรรมตามแนวคิดแบบ Backward Design. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศศิธร ธัญลักษณ์ณานันท์. (2542). พฤติกรรมการสอนภาษาไทยในชั้นมัธยมศึกษา. นครราชสีมา: สถาบันราชภัฏนครราชสีมา.

สุจริต เพียรชอบ และสายใจ อินทรัมพรรย์. (2538). วิธีสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุดารัตน์ ยุระตา. (2555). ผลการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องคำที่มาจากภาษาต่างประเทศชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ด้วยการจัดกิจกรรมโดยใช้สมองเป็นฐาน (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุรพล พยอมแย้ม. (2544). จิตวิทยาพื้นฐานสำหรับการศึกษา. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำราญ กำจัดภัย และประยูร บุญใช้. การพัฒนารูปแบบรายวิชาการสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์สำหรับครูภาษาไทยตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานผสมผสานกลวิธีซินเนคติคส์สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 8 (1), 101-119.

สำราญ คำอ้าย. (2539). ผลการใช้ชุดการสอนหลักภาษาไทยตามแนวภาษาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อรุณี อ่อนสวัสดิ์. (2551). ระเบียบวิธีวิจัย. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อุปกิตศิลปสาร, พระยา. (2548). หลักภาษาไทย : อักขรวิธี วจีวิภาค วากยสัมพันธ์ ฉันทลักษณ์. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

Caine R. and G. Caine. (1990). Understanding a Brain-Based Approach to Learning and Teaching