วัฒนธรรมความปกติใหม่ในสังคม: กรณีศึกษาจากเรื่องสั้นไทยร่วมสมัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาการนำเสนอวัฒนธรรมความปกติใหม่ที่ปรากฏในสังคมไทยจากเรื่องสั้นในหนังสือ สถาน ณ กาลไม่ปกติ จำนวน 10 เรื่อง และเรื่องสั้นจากภาพจำนวน 2 เรื่อง
ในหนังสือเฉพาะกิจของนิตยสาร a day ปีที่ 21 ฉบับที่ 241 ประจำเดือนกันยายน พ.ศ.2563 ผลการวิจัยพบว่า วัฒนธรรมความปกติใหม่มีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตในช่วงที่เกิดการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 และมีอิทธิพลต่อนักเขียนมานำเสนอเป็นเรื่องสั้น โดยกล่าวถึงภาพการดำเนินชีวิตก่อนและหลังการเกิดขึ้นของวัฒนธรรมความปกติใหม่ นักเขียนได้ใช้กลวิธีการสร้างเรื่องให้เห็นถึงความหลอน ความกลัว ความท้อแท้สิ้นหวัง การโหยหาและรื้อฟื้นความทรงจำ การถูกธรรมชาติ
ทวงคืนความยุติธรรม รวมไปถึงการใช้ชีวิตแบบปกติใหม่ในยุคโควิด-19 ยังนำเสนอถึงสังคมทุนนิยม สังคมบริโภคนิยม รวมทั้งสังคมโลกาภิวัตน์ที่มีผลต่อชีวิตของคนในสังคมเมือง ด้านทัศนะของนักเขียนต่อวัฒนธรรมความปกติใหม่ คือ แนวคิดเรื่องการสร้างวินัย การควบคุมร่างกายของคนจากรัฐและสาธารณสุขโดยผ่านอำนาจและวาทกรรมเรื่องการสาธารณสุข โรคภัยไข้เจ็บ และทัศนะอีกประการหนึ่ง คือการนำเสนอความเหลื่อมล้ำทางชนชั้น ความคิดเกี่ยวกับสังคมปัจเจกบุคคลผ่าน
เรื่องสั้นที่เป็นข้อมูลศึกษาด้วย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ประกาศลิขสิทธิ์จะปรากฏในเกี่ยวกับวารสาร ควรอธิบายสำหรับผู้อ่านและผู้เขียนว่าเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นผู้เขียนวารสารหรือบุคคลที่สาม ควรรวมถึงข้อตกลงการอนุญาตเพิ่มเติม (เช่นใบอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์) ที่ให้สิทธิ์แก่ผู้อ่าน (ดูตัวอย่าง) และควรให้วิธีการรักษาความปลอดภัยหากจำเป็นสำหรับการใช้เนื้อหาของวารสาร
เอกสารอ้างอิง
กฤษฎา ขำยัง. (2552). วิถีเมืองในงานเขียนของปราบดา หยุ่น. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
เก่งกิจ กิติเรียงลาภ. (2561). เศรษฐกิจและแรงงาน. ใน วสันต์ ปัญญาแก้ว (บรรณาธิการ), ความรู้ เบื้องต้นเกี่ยวกับสังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 3). เชียงใหม่: ภาควิชาสังคมวิทยามานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2563). กระชากเปลี่ยนอนาคต : วิเคราะห์ปฏิวัติโควิด. กรุงเทพฯ: ซัคเซส พับลิชชิ่ง.
ชาติชาย มุกสง. (2563). จากปีศาจสู่เชื้อโรค : ประวัติศาสตร์การแพทย์กับโรคระบาดในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
ชุติมา ประกาศวุฒิสาร. (2556). บ้านผีสิง : การหลอกหลอนกับความรุนแรงทางเพศในเพรงสนธยา. วารสารอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 42 (1), 61-105.
ทวีศักดิ์ เผือกสม. (2550). การแพทย์สมัยใหม่ในสังคมไทย เชื้อโรค ร่างกาย และรัฐเวชกรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธเนศ วงศ์ยานนาวา. (2558). ปฏิวัติบริโภค: จากสิ่งของฟุ่มเฟือยมาสู่สิ่งจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.
นำชัย ชีววิวรรธน์. (2563). COVID-19 โรคระบาดแห่งศตวรรษ. กรุงเทพฯ: มติชน.
ปรีชา ช้างขวัญยืน. (2560). มโนทัศน์วัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ฝ่ายวิชาการสถาพรบุ๊คส์. (2563). COVID-19 รู้ทันป้องกันได้. กรุงเทพฯ : สถาพรบุ๊คส์.
ไพโรจน์ คงทวีศักดิ์. (2552). เมืองโลก การบริโภค การต่อรอง สังคมวิทยาเมืองฉบับร่วมสมัย. เชียงใหม่: ภาควิชาสังคมวิทยามานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ไพโรจน์ คงทวีศักดิ์. (2560). วิถีชีวิตสังคมเมืองและโลกาภิวัตน์. ในวสันต์ ปัญญาแก้ว (บรรณาธิการ), โลกสมัยใหม่ในชีวิตประจำวัน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: ภาควิชาสังคม วิทยามานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ฟุลเชอร์, เจมส์. (2563). ทุนนิยม ความรู้ฉบับพกพา (ปกรณ์ เลิศเสถียรชัย, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: บุ๊คสเคป.
ฟูโกต์, มิเชล. (2547). ร่างกายภายใต้การบงการ (ทองกร โภคธรรม, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิเพื่อ การศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ราชบัณฑิตยสภา. (2566). พจนานุกรมศัพท์นิเทศศาสตร์ร่วมสมัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสภา.
ศูนย์ข้อมูลมติชน. (2564). มติชนบันทึกประเทศไทย ปี 2563. กรุงเทพฯ: มติชน.
สถาน ณ กาลไม่ปกติ. (2563). กรุงเทพฯ: เดย์ โพเอทส์.
สายพิณ ศุพุทธมงคล. (2545). คุกกับคน: อำนาจและการต่อต้านขัดขืน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ:
สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรเดช โชติอุดมพันธ์. (2559). อ่านเมือง เรื่องคนกรุง. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานทาง วิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุริชัย หวันแก้ว. (2560). เผชิญหน้าโลกาภิวัตน์ทางวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อนุมานราชธน, พระยา. (2515). วัฒนธรรมเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
อัฏฐพล ส่งแสง. (2545). ภาพสะท้อนสังคมในเรื่องสั้นไทยระหว่างพุทธศักราช 2538-2542. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2553). ทฤษฎีและวิธีวิทยาของการวิจัยวัฒนธรรม การทะลุกรอบและกับดัก ของความคิดแบบคู่ตรงกันข้าม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : อมรินทร์
อารียา หุตินทะ. (2539). ภาพลักษณ์สังคมเมืองในเรื่องสั้นไทยร่วมสมัยระหว่างพุทธศักราช 2534-2536. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
