ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์

Main Article Content

ณัฐวุฒิ โพธิ์ศรีแก้ว
ปรเมษฐ์ วงษ์พุทธิชัย
พลากร ชาญณรงค์
ภัสสร โพธิ์ศรีแก้ว

บทคัดย่อ

            การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยสหสัมพันธ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการออกกำลังกาย และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
            กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษา คณะครุศาสตร์ จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างโดยการแบ่งชั้นภูมิและการสุ่มอย่างง่ายจากการจับฉลากแบบไม่ใส่คืน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน ได้ค่าความตรงเชิงเนื้อหาทุกข้ออยู่ระหว่าง 0.67 – 1.00 มีค่าความเชื่อมั่นโดยรวมของแบบสอบถามเท่ากับ 0.85 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ ความสัมพันธ์ปัจจัยนำ ปัจจัยเอื้อ และปัจจัยเสริม กับพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ Pearson (Pearson’s product moment correlation coefficient)
            ผลการวิจัย พบว่า พฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาอยู่ในระดับมาก (equation = 4.03, SD = 0.63) ปัจจัยนำมีความสัมพันธ์สัมพันธ์เชิงบวกในระดับต่ำกับกับพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 (r = 0.14) ปัจจัยเอื้อมีความความสัมพันธ์สัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลางกับกับพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 (r = 0.57) และปัจจัยเสริมไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกาย

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 7 (พ.ศ. 2566–2570). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬากระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). รายงานผลการสำรวจข้อมูลการออกกำลังกายหรือเล่นกีฬาของประชาชนประจำปี 2563. กรุงเทพฯ: กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

เกื้อเกียรติ ประดิษฐ์พรศิลป์. (2563). โsค NCDs โรคที่คร่าชีวิตคนไทยมากที่สุด. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: https://kcmh.chulalongkornhospital.go.th/line/โsค-ncds-โรคที่คร่าชีวิตคนไท/. (วันที่ค้นข้อมูล: 13 ตุลาคม 2566).

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 12. นนทบุรี: ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์โปรเกรสซิฟ.

ชาญชลักษณ์ เยี่ยมมิตร. (2556) พฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี ปีการศึกษา 2554. (วิทยานิพนธ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นพดล นิ่มสุวรรณ, เอกรินทร์ สังข์ทอง, ธีร หฤทัยธนาสันติ์ และเก็ตถวา บุญปราการ. (2559). การดำเนินการส่งเสริมสุขภาพด้านการออกกำลังกายในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วารสารศิลปศาสตร์, 8(2), 219-244

พัชรินทร์ บุญรินทร์, สุภลักษณ์ เชยชม, และวลัยพร นันท์ศุภวัฒน์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 33(2), 176-186.

บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

วนิดา เสนะสุทธิพันธุ์ และอาภาวรรณ หนูคง. (2558). ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการออกกำลังกายและการทำกิจกรรมของวัยรุ่น. วารสารสภาการพยาบาล, 30(2), 46-59.

ศูนย์พัฒนาองค์ความรู้ด้านกิจกรรมทางกายประเทศไทย. (2565). ผลการสำรวจโครงการพัฒนาระบบเฝ้าระวังติดตามพฤติกรรมด้านกิจกรรมทางกายของประชากรไทย ปี 2565. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: https://tpak.or.th/th/article/647. (วันที่ค้นข้อมูล เมื่อ 13 ต.ค. 2566).

สมนึก แก้ววิไล. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. (วิทยานิพนธ์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร

อโนทัย ผลิตนนท์เกียรติ, ปิยวรรณ สืบวิเศษ, อรพรรณ กันนัง, กนกพรรณ ศรีสร้อย, รอฮายา หมาดตา, วิไลพรรณ บุญรอด และมณีรัตน์ แซ่ซื้อ. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก. วิชาการ, 21(42), 55-64.

อารีย์ วงศ์แก้ว และพันธ์ศักดิ์ ศุกระฤกษ์. (2557). ทัศนคติและพฤติกรรมกำรออกกำลังกายของ นักศึกษาหญิงมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. วิทยานิพนธ์หลักสูตรวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (วิทยาการชะลอวัยและฟื้นฟูสุขภาพ). วิทยาลัยการแพทย์บูรณาการ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

Best, John W. (1977). Research in education. (3rd ed.). Engelwood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall, Inc.

Hinkle, D. E., Wiersma, W., and Jurs, S. G. (1998). Applied Statistics for Behavioral Sciences. (4th ed.). Chicago, IL: Rand McNally College Publishing.

Jump, N. (1978). Psychometric theory. (2nd ed.). New York: McGraw Hill.