The Effect of Group Activities Program to Develop Optimism of Nursing Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of the quasi-experimental were to study the effects of group activities program to develop optimism of nursing students. The first year nursing students of Boromarajonani College of Nursing, Chainat were randomly assigned in experimental and control group. Each group consisted of 30 samples. The instruments were the optimism questionnaires and the group activities program. Data were analyzed which showed mean, standard deviation and t- test. The results revealed that : 1) after experiment, the experimental group of nursing students who received the group activities program had optimism significantly higher than pre- experiment score at .01 level, and 2) after the experiment, the experimental group had optimism significantly higher than the control group at .01 level. So that Longitudinal trials, such as one semester (4 months) or more, should be undertaken to study the effect of group retention on optimistic nursing students and group activities should be developed to develop optimism for other individuals, including the elderly and chronic disease patients.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
References
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : ด่านสุทธาการพิมพ์.
วรางคณา รัชตะวรรณ. (2554). การศึกษาและพัฒนาการมองโลกในแง่ดีของนักเรียนวัยรุ่นโดยการให้คำปรึกษากลุ่ม. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาจิตวิทยาการให้คําปรึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศรีเรือน แก้วกังวาน. (2553). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2550). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อสมา มาตยาบญุ. (2550). การใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเผชิญปัญหาและฝ่าฟันอุปสรรคของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยา. การค้นคว้าแบบอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อัฐฉญา แพทย์ศาสตร์. (2552). ผลการปรึกษากลุ่มตามแนวทฤษฎีทางเลือกต่อวิธีการเผชิญปัญหาของนิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาจิตวิทยาการให้คําปรึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
Goleman, D. (2000). Working with Emotional Intelligence. New York : Bantam Books.
Reivich, K. (2010). Optimism and well-being. Comunique. 38(7), 10 - 12.
Seligman, M. E. (1998). Learned Optimism. New York : Simon & Schuster Inc.
