People Participation In Democratic System At Tak Province

Authors

  • ณรงค์ พึ่งพานิช
  • ภิภพ วชังเงิน
  • อติพร เกิดเรือง

Keywords:

Participation, democratic system

Abstract

The objectives of this research were to study the People participation in democratic system at Tak province. Comparative study the People participation in democratic system at Tak province classified by personal factors and to investigate the affecting factors between Political Participation in Democracy and the Effecting factors in democratic Political Participation of the people in Tak province. This research is the quantitative research that uses the population of 400 people who are upper from 18 years old. The statistics which are used in the research including Percentage, Frequency and Mean, Standard Deviation, T-test F-test, Pearson’s Correlation Product Moment. The research found that (1) The level of democratic political participation is at the ‘Middel’ level in overview and the examination in many sides found out the voting is at the ‘high’ level. (2) Factors of society and politics is the highest, and the second is the giving- reward factor. (3) The different sexual status in overview effects to the democratic political participation in Tak is indifferent., but age, level of study, income , and occupation are different. (4) All political behavior correlated with political participation at Tak province. At the confidence level of 0.1.

References

1.กล้า ทองขาว. (2555). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสาเร็จของการนานโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ: กรณีศึกษานโยบายรณรงค์เพื่อการรู้หนังสือแห่งชาติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

2.คเณศ กลิ่นสุคนธ์. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเทศบาล: ศึกษาเฉพาะกรณีเทศบาลที่เปลี่ยนแปลงฐานะมาจากสุขาภิบาล พ.ศ.2554 ในจังหวัดชลบุรี. กรุงเทพ ฯ: (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

3.ชัยวัฒน์ รัฐขจร. (2522). ความเข้าใจทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน:ศึกษาเฉพาะกรณีอาเภอเมืองจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ ฯ.

4.จรัญ จงสวัสดิ์. (2533). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการปกครองท้องถิ่นในรูปแบบสุขาภิบาล: ศึกษาเปรียบเทียบระหว่างประชาชนในเขตสุขาภิบาลที่ประธานกรรมการสุขาภิบาลมาจากการเลือกตั้งและประธานกรรมการโดยตาแหน่ง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ ฯ.

5.ใจสะคราญ หิรัญพฤกษ์. (2555). กลยุทธ์ในการเสริมสร้างความเสมอภาคของบทบาทหญิงชายในการพัฒนาท้องถิ่นทุรกันดารอีสารใต้. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยและการพัฒนา,มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

6.ฐิติญาธร ผ่องพันธ์. (2542). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของสตรีไทยในเขตบางเขน. (ศิลปศาสตร์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

7.ณรงค์ พึ่งพานิช. (2552). สภาพและความต้องในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเจ้าหน้าทีตารวจ กองกากับการ 3 กองบังคับการตารวจปฏิบัติการพิเศษ กองบัญชาการตารวจนครบาล. (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. กรุงเทพ ฯ.

8.พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2526). ข่าวสารการเมืองของคนไทย. กรุงเทพฯ: เจ้าพระยาการพิมพ์.

9.ลิขิต ธีรเวคิน. (2543). การเมืองการปกครองไทย.(พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร :มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

10.วรเดช จันทรศร. (2555). การนานโยบายไปปฏิบัติ.กรุงเทพฯ : กราฟิคฟอร์แมท (ไทยแลนด์).

11.วัชราภรณ์ โพธิ์สีดา. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของข้าราชการครูในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดกรมสามัญศึกษาในจังหวัดศรีสะเกษ. (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

12.ศราวุธ ศรีประเสริฐ. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาล ตาบลลาปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

13.สรวงสุดา พูลเจริญ. (2542). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย: ศึกษากรณีคนตาบอด.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

14.อภิชาต การิกาญจน์. (2534). การมีส่วนร่วมของประชาชน: ศึกษาแบบแผนตามมาตรวัดแบบกัตต์แมน.วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา, บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

15.อรุณี พัฒนะผลสุขุม. (2547).ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตบึงกุม. (ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.

16.Maslow, A. H. (1968). Motivation and Personality. (2nded). New York: Harper & Row Pubilcehers. อ้างถึงใน ณรงค์ พึ่งพานิช. (2552). สภาพและความต้องการในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเจ้าหน้าที่ตารวจกองกากับการ 3 กองบังคับการตารวจปฏิบัติการพิเศษ กองบัญชาการตารวจนครบาล.(ภาคนิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, กรุงเทพ ฯ.

17.Myron, Weiner. (1971). Political Participation: Crisis of Political Process, In Crisis andSequences in Political Development. L. Binder and Others, eds. Princeton: Princeton UniversityPress.อ้างถึงใน สมปอง รักษาธรรม.(2552). ความตื่นตัวทางการเมืองของเยาวชนในพื้นที่ภาคใต้กับการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยในประเทศไทย ช่วงปี พ.ศ.2549-2552 กรณีศึกษาเปรียบเทียบนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา 5 จังวัดภาคใต้). (ปรัชญาดุษฎีนิพนธ์) มหาวิทยาลัยเกริก. กรุงเทพ ฯ.

18.McNair, Brain. (2003). An Introduction to Political Communication. 2nd edition. New York:Routledge. อ้างถึงใน วีรวัฒน์ เปรมประภา. (2554). การสื่อสารทางการเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมือง: ศึกษาเฉพาะกรณีพนักงานการไฟฟ้านครหลวง. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

19.Parry, Geraint (Ed.). (1972). The Idea of Political Participation. In Participation in Politics.London: Manchester University Press. อ้างถึงใน นุชาวดี อิศรภักดี. (2555). การมีส่วนร่วมทางการเมืองกับความคิประชาธิปไตย: กรณีศึกษาพนักงานธนาคารทหารไทย จากัด (มหาชน) ที่ปฏิบัติงานในเขตกรุงเทพมหานคร.กรุงเทพมหานคร: (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.

Downloads

Published

2019-08-26

Issue

Section

Research Articles