การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วมทางการเมือง, ระบอบประชาธิปไตยบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตากที่จาแนกตามลักษณะส่วนบุคคล และเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมทางการเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ หน่วยวิเคราะห์คือ ประชาชนในจังหวัดตากที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป จานวน 400 ราย สถิติที่ใช้คือ ค่าร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนแบบมาตรฐาน ค่าสถิติ ที – เทส เอฟ – เทส ค่าสถิติเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1.ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก ในภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง รองลงมา ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยสูง 2. ปัจจัยความเสมอภาคทางสังคมและทางการเมือง มีค่าเฉลี่ยสูดสุด รองลงมา คือ ปัจจัยการให้รางวัล 3. เพศที่แตกต่างกัน มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาชนในจังหวัดตาก ไม่แตกต่างกัน ส่วน อายุ ระดับการศึกษา รายได้ และอาชีพ ที่แตกต่างกัน มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาชนในจังหวัดตาก แตกต่างกัน 4.ทุกพฤติกรรมทางการเมือง มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ ณ ระดับความเชื่อมั่น 0.01
เอกสารอ้างอิง
2.คเณศ กลิ่นสุคนธ์. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเทศบาล: ศึกษาเฉพาะกรณีเทศบาลที่เปลี่ยนแปลงฐานะมาจากสุขาภิบาล พ.ศ.2554 ในจังหวัดชลบุรี. กรุงเทพ ฯ: (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
3.ชัยวัฒน์ รัฐขจร. (2522). ความเข้าใจทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน:ศึกษาเฉพาะกรณีอาเภอเมืองจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ ฯ.
4.จรัญ จงสวัสดิ์. (2533). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการปกครองท้องถิ่นในรูปแบบสุขาภิบาล: ศึกษาเปรียบเทียบระหว่างประชาชนในเขตสุขาภิบาลที่ประธานกรรมการสุขาภิบาลมาจากการเลือกตั้งและประธานกรรมการโดยตาแหน่ง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ ฯ.
5.ใจสะคราญ หิรัญพฤกษ์. (2555). กลยุทธ์ในการเสริมสร้างความเสมอภาคของบทบาทหญิงชายในการพัฒนาท้องถิ่นทุรกันดารอีสารใต้. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยและการพัฒนา,มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
6.ฐิติญาธร ผ่องพันธ์. (2542). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของสตรีไทยในเขตบางเขน. (ศิลปศาสตร์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
7.ณรงค์ พึ่งพานิช. (2552). สภาพและความต้องในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเจ้าหน้าทีตารวจ กองกากับการ 3 กองบังคับการตารวจปฏิบัติการพิเศษ กองบัญชาการตารวจนครบาล. (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. กรุงเทพ ฯ.
8.พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2526). ข่าวสารการเมืองของคนไทย. กรุงเทพฯ: เจ้าพระยาการพิมพ์.
9.ลิขิต ธีรเวคิน. (2543). การเมืองการปกครองไทย.(พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร :มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
10.วรเดช จันทรศร. (2555). การนานโยบายไปปฏิบัติ.กรุงเทพฯ : กราฟิคฟอร์แมท (ไทยแลนด์).
11.วัชราภรณ์ โพธิ์สีดา. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของข้าราชการครูในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดกรมสามัญศึกษาในจังหวัดศรีสะเกษ. (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
12.ศราวุธ ศรีประเสริฐ. (2543). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาล ตาบลลาปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
13.สรวงสุดา พูลเจริญ. (2542). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย: ศึกษากรณีคนตาบอด.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
14.อภิชาต การิกาญจน์. (2534). การมีส่วนร่วมของประชาชน: ศึกษาแบบแผนตามมาตรวัดแบบกัตต์แมน.วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา, บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
15.อรุณี พัฒนะผลสุขุม. (2547).ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตบึงกุม. (ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
16.Maslow, A. H. (1968). Motivation and Personality. (2nded). New York: Harper & Row Pubilcehers. อ้างถึงใน ณรงค์ พึ่งพานิช. (2552). สภาพและความต้องการในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเจ้าหน้าที่ตารวจกองกากับการ 3 กองบังคับการตารวจปฏิบัติการพิเศษ กองบัญชาการตารวจนครบาล.(ภาคนิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, กรุงเทพ ฯ.
17.Myron, Weiner. (1971). Political Participation: Crisis of Political Process, In Crisis andSequences in Political Development. L. Binder and Others, eds. Princeton: Princeton UniversityPress.อ้างถึงใน สมปอง รักษาธรรม.(2552). ความตื่นตัวทางการเมืองของเยาวชนในพื้นที่ภาคใต้กับการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยในประเทศไทย ช่วงปี พ.ศ.2549-2552 กรณีศึกษาเปรียบเทียบนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา 5 จังวัดภาคใต้). (ปรัชญาดุษฎีนิพนธ์) มหาวิทยาลัยเกริก. กรุงเทพ ฯ.
18.McNair, Brain. (2003). An Introduction to Political Communication. 2nd edition. New York:Routledge. อ้างถึงใน วีรวัฒน์ เปรมประภา. (2554). การสื่อสารทางการเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมือง: ศึกษาเฉพาะกรณีพนักงานการไฟฟ้านครหลวง. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
19.Parry, Geraint (Ed.). (1972). The Idea of Political Participation. In Participation in Politics.London: Manchester University Press. อ้างถึงใน นุชาวดี อิศรภักดี. (2555). การมีส่วนร่วมทางการเมืองกับความคิประชาธิปไตย: กรณีศึกษาพนักงานธนาคารทหารไทย จากัด (มหาชน) ที่ปฏิบัติงานในเขตกรุงเทพมหานคร.กรุงเทพมหานคร: (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพ ฯ.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
