Comparing Criterion Indicators for Evaluating the Smart Environment
Keywords:
Comparative, indicators, smart environment, smart city, sustainability, resource, natureAbstract
The purpose of this research is to compare intelligent environmental management indicators of various cities. Developed by international organizations including ISO, ITU-T, U4SSC, New York and Dubai.
The research is a qualitative research by reviewing documents related to intelligent environmental indicators. Then analyze the similarities and differences of indicators
The research results found that
1) There are intelligent environmental management indicators used by national and city organizations from the case study, such as water quality, air quality, waste water management. Energy and natural resources
2) There are different indicators such as environmental governance Carbon dioxide emissions
References
Bee Smart City. (2018, August 29). Smart City Portrait: Seoul (Part II). Retrieved from https://hub.beesmart.city/city-portraits/smart-city-seoul-part-2
Centre of Regional Science (SRF), Vienna University of Technology. (2017). Smart cities: Ranking of European medium-sized cities. Vienna: Centre of Regional Science (SRF), Vienna University of Technology.
Concepción Moreno Alonsob, Neus Baucells Aletàa, and Rosa M. Arce Ruiz. (2017). Smart Mobility and Smart Environment in the Spanish cities. Transportation Research Procedia 24, 163-170.
Rachmawati, T., & Pertiwi, P. D. (2017). Smart Environment Program, Smart Way to Smart City. Policy & Governance Review, Volume 1, Issue 1, 26-36.
โครงการสนับสนุนการออกแบบเมืองอัจฉริยะ. (พฤศจิกายน 2560). แนวคิดการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก http://thailandsmartcities.blogspot.com/2017/11/
กรมควบคุมมลพิษ. (ม.ป.ป.). ดัชนีคุณภาพอากาศ. เข้าถึงได้จาก http://air4thai.pcd.go.th/webV2/aqi_info.php
นรากร นันทไตรภพ. (กันยายน 2561). เมืองสิ่งแวดล้อมอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก https://library2.parliament.go.th/ebook/content-issue/2561/hi2561-063.pdf
บุษยมาส พิมพ์พรรณชาติ. (มกราคม-มิถุนายน 2554). ดัชนีคุณภาพน้ำ. วารสารวิทยาศาสตร์ลาดกระบังปีที่ 20 ฉบับที่ 1, 70-82.
ฤทัยชนก เมืองรัตน์. (ม.ป.ป.). เมืองอัจฉริยะ : การพัฒนาเมืองยุค ๔.๐. เข้าถึงได้จาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid=48566&filename=article_translate
สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (30 กันยายน 2559). หลักเกณฑ์การประเมินการออกแบบเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก http://www.tgbi.or.th/uploads/trees/00-1-1-%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%93%E0%B8%91%E0%B9%8C%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B
สุริยานนท์ พลสิม. (2561). นิยาม องค์ประกอบ ดัชนีชี้วัด และผลลัพธ์แห่งการเป็นเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก https://www.researchgate.net/publication/331008437_niyam_xngkhprakxb_tawchiwad_laeaphllaphthkhxngmeuxngxacchriya_Understanding_Smart_City
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
