เปรียบเทียบตัวชี้วัดด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างอัจฉริยะ
คำสำคัญ:
การเปรียบเทียบ, ตัวชี้วัด, สิ่งแวดล้อมอัจฉริยะ, เมืองอัจฉริยะ, ความยั่งยืน, ทรัพยากร, ธรรมชาติบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบตัวชี้วัดการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างอัจฉริยะของเมืองต่างๆ ที่พัฒนาโดยองค์กรในระดับนานาชาติ อันได้แก่ ISO, ITU-T, U4SSC, New York และ Dubai
การวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการทบทวนเอกสารที่เกี่ยวข้องกับตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมอัจฉริยะ แล้วนำมาวิเคราะห์ความเหมือนและความแตกต่างของตัวชี้วัด
ผลการวิจัยพบว่า
- มีตัวชี้วัดด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างอัจฉริยะที่องค์กรระดับชาติและเมืองจากกรณีศึกษาใช้ร่วมกัน อาทิเช่น คุณภาพน้ำ คุณภาพอากาศ การจัดการน้ำเสีย พลังงานและทรัพยากรธรรมชาติ
- มีตัวชี้วัดที่แตกต่างกัน อาทิเช่น ธรรมาภิบาลสิ่งแวดล้อม การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
เอกสารอ้างอิง
Bee Smart City. (2018, August 29). Smart City Portrait: Seoul (Part II). Retrieved from https://hub.beesmart.city/city-portraits/smart-city-seoul-part-2
Centre of Regional Science (SRF), Vienna University of Technology. (2017). Smart cities: Ranking of European medium-sized cities. Vienna: Centre of Regional Science (SRF), Vienna University of Technology.
Concepción Moreno Alonsob, Neus Baucells Aletàa, and Rosa M. Arce Ruiz. (2017). Smart Mobility and Smart Environment in the Spanish cities. Transportation Research Procedia 24, 163-170.
Rachmawati, T., & Pertiwi, P. D. (2017). Smart Environment Program, Smart Way to Smart City. Policy & Governance Review, Volume 1, Issue 1, 26-36.
โครงการสนับสนุนการออกแบบเมืองอัจฉริยะ. (พฤศจิกายน 2560). แนวคิดการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก http://thailandsmartcities.blogspot.com/2017/11/
กรมควบคุมมลพิษ. (ม.ป.ป.). ดัชนีคุณภาพอากาศ. เข้าถึงได้จาก http://air4thai.pcd.go.th/webV2/aqi_info.php
นรากร นันทไตรภพ. (กันยายน 2561). เมืองสิ่งแวดล้อมอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก https://library2.parliament.go.th/ebook/content-issue/2561/hi2561-063.pdf
บุษยมาส พิมพ์พรรณชาติ. (มกราคม-มิถุนายน 2554). ดัชนีคุณภาพน้ำ. วารสารวิทยาศาสตร์ลาดกระบังปีที่ 20 ฉบับที่ 1, 70-82.
ฤทัยชนก เมืองรัตน์. (ม.ป.ป.). เมืองอัจฉริยะ : การพัฒนาเมืองยุค ๔.๐. เข้าถึงได้จาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid=48566&filename=article_translate
สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (30 กันยายน 2559). หลักเกณฑ์การประเมินการออกแบบเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก http://www.tgbi.or.th/uploads/trees/00-1-1-%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%93%E0%B8%91%E0%B9%8C%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B
สุริยานนท์ พลสิม. (2561). นิยาม องค์ประกอบ ดัชนีชี้วัด และผลลัพธ์แห่งการเป็นเมืองอัจฉริยะ. เข้าถึงได้จาก https://www.researchgate.net/publication/331008437_niyam_xngkhprakxb_tawchiwad_laeaphllaphthkhxngmeuxngxacchriya_Understanding_Smart_City
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
