Sufficiency Economy Philosophy and the Result of Local Development in Kaeng Kae Sub District Kosum Phisai District, Maha Sarakham Province
Keywords:
Local Development, The Result of Local development, Sufficiency EconomyAbstract
The purposes of this research were 1) to study the level of the sufficiency economy and the result of the local development, 2) to study the level result of the local development, 3) to study the relation of the sufficiency economy and the result of the local development, and 4) to study the suggestions for used promoting of the sufficiency economy and the result of the local development. The samples consisted of 258 heads or representatives of households (person). The statistical analysis were frequency distribution, percentage, mean, standard deviation , statistical hypothesis testing, Pearson correlation coefficient, and multiple regression analysis by Stepwise method at the statistical significance level of .01. The research findings were 1) the overall level of the sufficiency economy used for local developing was at the medium point, 2) the result of the local developing was at the medium point, 3) the overall relation of the sufficiency economy and the result of the local development was at the high point, the predictive power of the relation between the variables of the sufficiency economy in local development in Kaeng Kae Sub District Kosum Phisai District, Maha Sarakham Province was 71.50%, the aspect of the new theory of agriculture with the concept of 3 rings and 2 conditions had the influence to the local development at result of 0.715 and the F value was 319.938 which had statistical significance at the level of .01, and 4) the suggestions for supporting the sufficiency economy and result of the local development found that community members should be economical important thing. The obstacles that the community should be solved are the waste in the public community and the community should manage the natural resources properly. Therefore, the success conditions that enable community to develop effectively are the unity, and generousness. The community members should also think, make decisions, and analyze data for finding community problems together.
References
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2555). วิกฤตเศรษฐกิจ 2540 กับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พรินติ้งแอนพับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
องค์การบริหารส่วนตำบลแก้งแก. สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐาน. (2552) สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2562, จาก http://kaengkae.go.th/public/texteditor/data/index/menu/237.
สรรพศิลปะศาสตราธิราช เว็บเพจเกษตรศาสตร์ เฉลิมพระเกียรติ. (2554). ทฤษฎีใหม่: แนวทางการจัดการที่ดินและน้ำเพื่อการเกษตรที่ยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2562, จาก https://web.ku.ac.th/king72/2542-09/res05_02.html.
จิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา และ ปรียานุช ธรรมปิยา. (2556). ตามรอยพ่อ ชีวิตพอเพียง...สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พรินติ้งแอนพับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
ดำรงศักดิ์ แก้วเพ็ง. (2556). ชุมชน. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่10. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น จำกัด.
ศศิวิมล วีระสัมฤทธิ์. (2561). การรับรู้และประยุกต์หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนในตำบลบางเลน อำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี. วารสารรัชต์ภาคย์, 12(26), 385-397.
สุวจี แตงอ่อน. (2561). แนวทางพัฒนาชุมชนต้นตาลเพื่อเตรียมรับภาวะโลกร้อนในแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 2(1), 23-35.
ธันยชนก ปะวะละ. (2561). การพัฒนาชุมชนต้นแบบตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงระดับมั่งมี ศรีสุข: กรณีศึกษาบ้านหนองเผือก อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารเกษตรพระวรุณ. 15(1), 101-111. สืบค้นจาก http://paj.rmu.ac.th/journal/home/journal_file/201.pdf
ปภพ จี้รัตน์, พุฒิสรรค์ เครือคำ, พหล ศักดิ์คะทัศน์, และสายสกุล ฟองมูล. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการทำเกษตรกรรม ในระดับครัวเรือนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในเขตเทศบาลตำบล อุโมงค์ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. วารสารวิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร. 36(1), 55-67.
ธนากร สังเขป. (2556). การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพงา เพ็งนาเรนทร์. (2015). การแก้ไขปัญหาความยากจนและเสริมสร้างภูมิคุ้มกันของท้องถิ่นตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. 9(2), 52-63. สืบค้นจาก https://research.dru.ac.th/ojournal/file/2015_12_15_140116.pdf
ประภาพรรณ ไชยานนท. (2553). การประยุกต์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับวิสาหกิจรายย่อยและวิสาหกิจขนาดเล็กในจังหวัดเชียงราย. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย. 5(1), 53-81. สืบค้นจาก https://www.tcithaijo.org/index.php/jmscrru/article/download/127401/96112/
เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์. (2560). ความรู้ความเข้าใจและการประยุกต์ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการพัฒนา เศรษฐกิจชุมชน ตำบลบางใหญ่ อำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี. 11(25), 88-98. สืบค้นจาก https://www.tcithaijo.org/index.php/trujournal/article/view/85630/68107
วารี คลังศิริ. (2558). การรับรู้เพื่อพัฒนาตนเองตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี. (การค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการจัดการ, มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
ชนัดดา ภูหงษ์ทอง. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างการดำรงชีพตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับความสุขเชิงอัตวิสัยในเกษตรกร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). สาขาวิชาจิตวิทยาสังคม, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสริมศรี สุทธิสงค์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการวิสาหกิจชุมชนกับหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนกลุ่มผู้ผลิตผ้าไหมภาตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. 9(25), 95-106.
ศุภวัฒน์ เสาเงิน. (2560). ปัจจยัแห่งความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านหนองรี ตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). คณะรัฐประศาสนศาสตร, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
มิ่งขวัญ คงเจริญ. (2553). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจของชุมชนเพื่อเสริมสร้างความยั่งยืนของชุมชนแห่งการเรียนรู้. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิพรร์ สุนทร, วัชรินทร์ สุทธิศัย, พงษ์ศักดิ์ ซิมมอนด์ส, รัชนิดา ไสยรส และ ภัณฑิลา น้อยเจริญ. (2562). แนวคิดและกระบวนทัศน์ในการกำหนดขนาดตัวอย่างด้วย G*Power. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา. 8(1), 29-39.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper and Row Publications.
Cronbach, Lee J. (1970). Essentials of Psychological Testing. 3rd ed. New York: Harper Collins Publishers Inc.
Hinkle, D.E, William ,W. and Stephen G. J. (2010). Applied Statistics for the Behavior Sciences. 4th ed. New York:
Houghton Mifflin.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Pacific Institute of Management Science
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว