Factors in Enhancing Income of Okra Agriculturalists: A Case Study of Baan Sri Prom Kuan Subdistrict Pong District Phayao Province
Keywords:
Okra, Marketing Mix, Pong District, PhayaoAbstract
The study aims to investigate 1) variable factors in enhancing income, 2) relative factors in marketing mix and 3) earning ways of Okra growers in Pong district, Phayao. The sampling groups were the 35 members of Okra planters in Ban Sriporm. Questionnaires were mainly used in collecting data. Percentage, Means, Standard Deviation, T-test, F-test and One-Way Anova areapplied to analyze the data.
It is found that there is significant result showing that the relation between income earning and the studied factors is at a high rate in all aspects. The most effective factor is the product itself, followed by price, promotion, marketing place and marketing procure respectively. In terms of marketing mix classified by basic individual, it shows that there is no significant factor in genders and educational degree relating to planting Okra, but ages at 0.5 significantly. For marketing mix, product quality, price, marketing place, promotion and process are the main factors in supporting economic of the Okra growers’ family at 82.1 %,59.3,% 83.6%, 80% and 45.1% respectively.
In order to saving Okra planting cost and strengthening income, agriculturalists suggest no use of chemical fertilizer but organic fertilizer instead. Government sectors should play an important role in supporting them in valuing Okra product and the district would be a center of knowledge distribution in the future.
References
กมลพร พุ่มอยู่. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของลูกค้าที่มาใช้บริการห้างเทสโก้ โลตัส สาขาพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก. ภาควิชาบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.D:\งานสถาบัน\งานบทคัดย่อ\กรมวิชาการเกษตร. 2545.ผลงานวิชาการประจําปี2543. http:\www.doa.go.th\home\publication\pub\scientific_1-4\scientific_1\sugarcane,[16 พฤศจิกายน2545]
ฉัตยาพรเสมอใจ. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค.กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์.
ชญาดา สมศักดิ์. (2559). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้ายี่ห้ออิเกีย ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพฯและปริมณฑลริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัชรินทร์ สุภาพันธ์ รภัสสรณ์ คงธนจารุอนันต์ จาเนียร บุญมาก ทัดพงศ์ อวิโรธนานนท์ และพัชรี อินธนู. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดที่เหมาะสมสาหรับช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปาริชาต. มหาวิทยาลัยทักษิณ ฉบับพิเศษ, หน้าที่ 38.
ภรณี แย้มพันธ์. (2559).ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ผักและผลไม้แปรรูปตราดอยคำ . บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภูสิทธ์ ขันติกุล และคณะ. (2554)รูปแบบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เขตดุสิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุทันทา.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2546). กลยุทธ์การตลาดและการบริหารการตลาด. กรุงเทพฯ : ไดมอน อิน บิสสิเน็ตเวิร์ล.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร.(2560). กระเจี๊ยบเขียว: เนื้อที่เพาะปลูก เนื้อที่เก็บเกี่ยว ผลผลิต และ ผลผลิตต่อเนื้อที่ปลูก ปี 2554–2559. สืบค้นจาก http://www.oae.go.th/view/1/รายละเอียด ข่าว/ข้อมูลการผลิตสินค้าเกษตร_ผัก/27335/TH-TH
อดุลย์ จาตุรงคกุล. (2543).แนวคิดส่วนประสมทางการตลาดไว้ว่าช่องทางการจัดจำหน่าย (Place) กล ยุทธ์การตลาด (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning implementation andcontrol. (9th ed). New Jersey: Asimmon&Schuster
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว