Theme of Identity in the Literature of Isan Local Song

Authors

  • Adcharaporn Khraiboot Doctor of Philosophy Program in Thai, University of Phayao
  • Jaruwan Benjathikul School of Liberal Arts, University of Phayao
  • Boonyong Ketthet School of Liberal Arts, Walailak University
  • Warawat Sriyabhaya School of Liberal Arts, University of Phayao

Keywords:

identity, content, theme, Literature of Isan Local Song

Abstract

The purposes of this study were to study the theme of identity of Isan people that appear in Isan local song literature by applying concepts of identity and concepts of literary criticism in two main items: 1) Identity of Isan people that appear in Isan local song literature in terms of content. Content include love, nature, morals, give hope and encouragement reflect and satirize the society and cultural identity 2) Theme in the identity of Isan people include individual theme, Social-cultural theme and above the world theme from  I-san local song literature in 20 provinces of the northeast region. which is a song with content about the province in Isan region on one side or multiple sides. It may be Luk Thung or  Luk Krung, except More Lam,10 songs per province, a total of 200 songs.

References

กนกพร เล็งศรี. (2557). อัตลักษณ์อีสานในเพลงลูกทุ่งของ ไผ่ พงศธร. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2543). วรรณคดีวิจารณ์ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

จุฑารัตน์ ก้อนบุญ. (2558). วรรณกรรมเพลงของเทพพร เพชรอุบลในสี่ทศวรรษ (พ.ศ.2511 – 2551). ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2550). “แนวคิดในการศึกษาอัตลักษณ์ความเป็นไท” ใน สรัสวดี อ๋องสกุลและโยชิยูกิ มาซูฮารา.(บรรณาธิการ). การศึกษาประวัติศาสตร์และวรรณกรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ไท.กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ประคอง เจริญจิตรกรรม. (2556). หลักการเขียนวิจารณ์วรรณกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปาณิส โพธิ์ศรีวังชัย. (2561) อัตลักษณ์ของเพลงอีสานประยุกต์ในยุคอีสานใหม่. ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ ไม่สังกัดภาควิชา/เทียบเท่า คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปาริชาติ วินิจ. (2542). รูปแบบและลักษณะการใช้ภาษาในวรรณกรรมเพลงยอดนิยม ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ผจงจิตต์ อธิคมนันทะ. (2554). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง

ภาสพงศ์ ผิวพอใช้. (2548). เพลงลูกทุ่งอีสานกับการสะท้อนวัฒนธรรมท้องถิ่น : ศึกษาในผลงานเพลงของศิริพร อำไพพงษ์. สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ: กรุงเทพฯ.

มนตรี โคตรคันทา.(ม.ป.ป).อัตลักษณ์ไทย ทุนความคิด ทุนสร้างสรรค์. สืบค้นเมื่อ 24 กรกฎาคม 2563 จาก https://www.isangate.com/new/isan-identify.html

ราชบัณฑิตยสถาน.(2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน.

วรุณ ฮอลลิงก้า. (2536). การวิเคราะห์เพลงเพื่อชีวิตระหว่าง พ.ศ. 2516–พ.ศ. 2534. ปริญญานิพนธ์ปริญญาโท มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

สวนิต ยมาภัย. (2560). หน่วยที่ 1 การสื่อสารด้วยภาษา. เอกสารการสอนชุดวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สิริชญา คอนกรีต. (2556). เพลงลูกทุ่งอีสาน : อัตลักษณ์และการเมืองเชิงวัฒนธรรมของคนอีสานพลัดถิ่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2556

สุมาลี พลขุมทรัพย์. (2561). อัตลักษณ์ชาวอีสานในนวนิยายเรื่อง "คำอ้าย" ของ ยงค์ ยโสธร. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

Downloads

Published

2021-07-17

Issue

Section

Research Articles