Development of Learning Activities for on Local Identity Through Puppet Performance: Case of watpaklsd School Samuthsongkram Province
Keywords:
Puppetry, Puppetry innovation, Local identityAbstract
Puppet performance has a long history as an innovative form of the performing arts. Puppetry is a form of art practiced in Samut Songkhram province. Learning can also be stimulated by integrating science with a variety of arts. It is the latent fun of folk performance and uses eloquence, intelligence, quick answers, and traditional beliefs. It is a medium that aids children in communicating with knowledge, insight, and the awareness of local identity. The objectives of this research were as follows: (1) to develop puppet show activities for youth according to the local identity of Wat Paklat School (Plakarn Bamrungwit) and Samut Songkhram Province; (2) to study the effects of using puppet show activities for youth on local knowledge and understanding. The sample of this research consisted of 18 students studying in Grade Five at Wat Paklat School (Plakarn Bamrungwit). The study period is the first semester of the 2020 academic year. The duration was two hours per week for eight weeks, and a total of 16 hours. The results indicated the following: (1) the posttest scores of the students learning with puppet show activities for the youth, based in their local identity, which was higher than the pretest score with a statistical significance level of .05. This was because the teaching and learning management model relied on the teaching and learning model of practical skills proposed by Davies. After organizing activities using puppetry as a learning medium of local identity (Coconut sugar making), their posttest scores were higher than their pretest scores with a statistical significance level of .05; (2) students learning the puppet show activities for youth, based on their local identity, had the highest level of their satisfaction because the students who performed activities took more pleasure in and had fun while learning and were more motivated to learn; and (3) students learning the puppet show activities for youth, based on their local identity and had a high level of local pride.
References
คันธรส ภาผล. (2561a). การผลิตหุ่นเชิดโดยใช้วัสดุพื้นถิ่นประกอบการเล่านิทานอาเซียนในชุมชนบึงบอน. วารสารบัณฑิตศึกษา, 2.
คำวัง สมสุวรรณ. (2551). การส่งเสริมพัฒนาการทางด้านกล้ามเนื้อเล็กของเด็กปฐมวัยโดยการจัดกิจกรรมการปั้นดิน. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. (ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต).
จุฑามาศ วิศาลสิงห์. (2559). แผนการขับเคลื่อนการท่องเที่ยววิถีไทยและพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชนเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การสืบค้นชุมชน กรุงเทพฯ:
จุรีรัตน์ วัฒนรักษ์. (2543). การพัฒนาเครื่องมือวัดการเห็นคุณค่าและภูมิใจในภูมิปัญญาไทยศิลปะและวัฒนธรรมที่ดีงามของไทยตามมาตรฐานการศึกษาของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2543. (การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา.
นงค์นุช ไพรบูรณ์กิจ. (2541). หุ่นกระบอก. กรุงเทพฯ: เอ.ที.พี. เวิลด์ มิเดีย.
นิลมณี พิทักษ์. (2560). การพัฒนาการคิดวิเคราะห์และทักษะการทำงานกลุ่มโดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ รูปแบบการสอนซิปปา ร่วมกับผังกราฟิกรายวิชา. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา.
พระมาโนชญ์ โรจนสิริ (บุญมานิตย์). (2547). ปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเกษตรกรชาวสวนผู้ผลิตน้ำตาลมะพร้าว : กรณีศึกษาชาวสวนในเขตตำบลเหมืองใหม่
อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. (ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, กรุงเทพฯ.
พิกโอนาย โปรดักชั่น (2555, 1 ธันวาคม). ไร้รากไร้เรา/ความฝันอันสูงสุด [ ].Retrieved from เข้าถึงได้ http:www.youtube.com/watch?v=tmaT_FxOL6s&list=PL7E2FE4C4DB435066&in dex=14
เพชร เหมือนพันธุ์. (2559). เดินหน้า ปฏิรูปการศึกษา 2559. อินเทอร์เน็ต มติชนออนไลน์ (น. 7). กรุงเทพฯ: มติชน.
สุชาดา บุญชิต. (2562, 21 พฤษภาคม) เเนวคิดการจัดกิจกรรมในโรงเรียน/Interviewer:
ณ. ศิริวรรณ. สมุทรสงคราม.
สุวิทย์ พรหมหมวก. (2556). ผลการใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ (Davies). มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา. (ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต).
อรชุมา ยุทธวงศ์. (2537). การเเสดงหุ่นสำหรับเด็ก : วรรณกรรมลีลาคดีประถมวัย นนทบุรี. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เอกชัย ศรีวิไล. (2560). ระเบียบโครงการลดเวลาเรียนเร่งเวลารู้แกนนำร่องสำนักงานเขตพื้นที่ระเบียบวินัย นครราชสีมา ระบบควบคุม 6 แกน 360 องศา. วารสารคลังวิทยากรมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 23(2), น.266-276.
Ronit Remer, และ David Tzuriel. (2015). I Teach Better with the Puppet. American Journal of Educational Research, 13(13), 356-365.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Pacific Institute of Management Science
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว