The relationship between leadership and being a learning organization in vocational educational institutions in Phayao Province.
Abstract
The purpose of this study was to study the leadership competency of educational institution administrators. As well as study the level of organization and the relationship between leadership and learning organization of public educational institutions under the Vocational Education Department in Phayao Province. The research, population for collecting data is educational institution administrators, government teachers, and teachers in government educational institutions under the Vocational Education Department of Phayao Province. There are 218 people classified by gender, age workplace working years, and education qualifications. The tool used in this study and data collection was a questionnaire regarding general information of the respondents and the relationship between leadership and being a learning organization using the highest level of importance, go for the least. The research results found that the leadership competency of the executives has a high but not very high level of leadership competency.
Therefore, to create the organization's knowledge and ability to develop and organize it into a learning organization to its full potential, executives should improve their leadership competencies to a higher level of competence. It also makes executives aware that if educational institution administrators have high leadership competencies, they include professional competencies leadership competencies, and high basic leadership competencies. It will result in the administrators being able to promote the organization. Or an educational institution to be a learning organization.
References
พัชรินทร์ ไชยสมบัติ. (2550). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 4. การศึกษาอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นฤมล จิตรเอื้อ และคณะ (2560).บทบาทภาวะผู้นำในการพัฒนาองค์การสู่องค์การแห่งการเรียนรู้, วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(2).1738-1754
วิโรจน์ สารรัตนะ และอัญชลี สารรัตนะ. (2545). ปัจจัยทางการบริหารกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ เขตการศึกษา 9. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดทิพย์วิสุทธิ์.
วีรยา สัจจะเขตต์. (2564). การพัฒนาแนวทางการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 5. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต (การบริหารและพัฒนาการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมคิด สร้อยน้ำ. (2547) การพัฒนาตัวแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนมัธยมศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น/ขอนแก่น
Marquardt, M. J. & Reynolds, A. (1994). The Global Learning Organization. New York: Irwin.
Downloads
Published
Versions
- 2024-08-01 (2)
- 2024-06-13 (1)
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Pacific Institute of Management Science
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว