ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดพะเยา

ผู้แต่ง

  • อรรถพันธ์ ทะปัญญา
  • ผกาภรณ์ บุสบง
  • สุชาติ ใจภักดี
  • สุวิมล ไชยพันธ์พงษ์
  • พิชญนนท์ วงค์หาญ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงสมรรถนะภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษารวมทั้งศึกษาระดับความเป็นองค์การและความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาภาครัฐ สังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดพะเยา ดังนั้นการพัฒนาเสริมสร้างภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาและผู้ที่เกี่ยวข้องให้มีความรู้ความเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำ การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้และภาวะผู้นำของสถานศึกษาภาครัฐ การวิจัยครั้งนี้ประชากรในการเก็บข้อมูลคือ ผู้บริหารสถานศึกษา ข้าราชการครู ครูผู้สอนในสถานศึกษาภาครัฐ สังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดพะเยา จำนวน 218 คน โดยจำแนกตาม เพศ อายุ สถานที่ทำงาน อายุการทำงาน และวุฒิทางการศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาและเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้เป็นแบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถามและความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้โดยใช้ระดับความสำคัญจากมากที่สุด ไปหาน้อยที่สุด ผลการวิจัยพบว่า สมรรถนะทางภาวะผู้นำของผู้บริหารมีระดับสมรรถนะทางภาวะผู้นำสูงแต่ไม่ถึงกับสูงมาก ดังนั้นการที่จะสร้างให้องค์การเกิดความรู้ความสามารถในการพัฒนาและจัดองค์การให้เป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ได้เต็มศักยภาพนั้นผู้บริหารควรปรับปรุงสมรรถนะทางภาวะผู้นำให้มีระดับความสามารถสูงยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังทำให้ผู้บริหารตระหนักรู้ว่า หากผู้บริหารสถานศึกษามีสมรรถนะทางภาวะผู้นําสูงประกอบด้วย การมีสมรรถนะด้านวิชาชีพ สมรรถนะการเป็นผู้นำ และสมรรถนะพื้นฐานหลักของการเป็นผู้นำสูง จะส่งผลให้ผู้บริหารนั้นสามารถส่งเสริมให้องค์การหรือสถานศึกษาเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ได้

เอกสารอ้างอิง

พัชรินทร์ ไชยสมบัติ. (2550). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 4. การศึกษาอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นฤมล จิตรเอื้อ และคณะ (2560).บทบาทภาวะผู้นำในการพัฒนาองค์การสู่องค์การแห่งการเรียนรู้, วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(2).1738-1754

วิโรจน์ สารรัตนะ และอัญชลี สารรัตนะ. (2545). ปัจจัยทางการบริหารกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ เขตการศึกษา 9. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดทิพย์วิสุทธิ์.

วีรยา สัจจะเขตต์. (2564). การพัฒนาแนวทางการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 5. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต (การบริหารและพัฒนาการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมคิด สร้อยน้ำ. (2547) การพัฒนาตัวแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนมัธยมศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น/ขอนแก่น

Marquardt, M. J. & Reynolds, A. (1994). The Global Learning Organization. New York: Irwin.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2024-06-13 — ปรับปรุง 2024-08-01

เวอร์ชัน

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย