ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กหรือเยาวชน ของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม

ผู้แต่ง

  • อภิญญา อ่วมบุญมี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

การดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กหรือเยาวชน, ปัจจัยที่มีผล

บทคัดย่อ

               การศึกษาเรื่อง “ ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กหรือเยาวชนของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม” ผู้ศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กและเยาวชนของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม คือ ปัจจัยส่งเสริมประสิทธิผลด้านแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน และปัจจัยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ พบว่าพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐมเห็นด้วยกับปัจจัยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์มากกว่าปัจจัยส่งเสริมประสิทธิผลด้านแรงจูงใจในการปฏิบัติงานมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้านพบว่าพนักงานสอบสวนมีทัศนะของความเห็นด้วยอยู่ในระดับมากที่สุดต่อปัจจัยแรงจูงใจภายใน ด้านการคำนึงถึงความยุติธรรม สิทธิเสรีภาพ ลำดับรองลงมา คือ ปัจจัยแรงจูงใจภายในความผูกพันต่อองค์กร ปัจจัยแรงจูงใจภายนอกทางบวก ด้านลักษณะของงานที่ปฏิบัติ และปัจจัยแรงจูงใจภายนอกทางลบ ด้านการถูกเร่งรัดจากผู้บังคับบัญชาตามลำดับ ในทางกลับกันพบว่า ปัจจัยแรงจูงใจภายนอกทางบวก ด้านเงินเดือนและผลประโยชน์ อยู่ในระดับน้อยจากทัศนะหรือความเห็นของพนักงานสอบสวนต่อปัจจัยที่สัมพันธ์ที่มีผลต่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กและเยาวชนของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม

               โดยการศึกษาเรื่องปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีเกี่ยวกับเพศซึ่งผู้เสียหายเป็นเด็กหรือเยาวชนของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม มีวัตถุประสงค์หลัก คือ พัฒนาแนวทางในการเสริมสร้างและพัฒนาประสิทธิผล สร้างแรงจูงใจ และพัฒนาประสิทธิภาพของพนักงานสอบสวนในจังหวัดนครปฐม อันจะเป็นผลดีต่อประชาชนและกระบวนการยุติธรรม

เอกสารอ้างอิง

จีรนุช สีทา. (2559). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานของสถาบันบริหารจัดการธนาคารที่ดิน (องค์การมหาชน) : ด้านการกระจายการถือครองที่ดิน.สารนิพนธ์ คณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เฉลิม สุขเจริญ.(2557). แรงจูงใจในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. สารนิพนธ์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกริก.

ณัฐ ตันศรีสวัสดิ์, ธีรโชติ จองสกุล, อุดมศักดิ์ หุ่นวิจิตร, ภาณุวัฒน์ ชุติวงศ์, กรเกียรติ วงษ์ไพศาลสิน, เกษณี จงประสาธน์สุข, และคนอื่น ๆ. (2551). แนวทางปฏิบัติในการตรวจผู้ป่วยที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ. วารสาร นิติเวชศาสตร์. 1(3), 11-13.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วี.พริ้นท์ (1991),หน้า 270-271

เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2557). การพัฒนาองค์การ. กรุงเทพมหานคร: บพิธการพิมพ์.

เนติรัชฏ์ พานิช.(2557). ปัญหาและอุปสรรคที่ทำให้กระบวนการยุติธรรมล่าช้า : ศึกษาเฉพาะคดีความผิดต่่อชีวิต.วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เดชวิทย์ นิลวรรณ. (2550). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. เชียงใหม่: ธนุชพริ้นติ้ง.

รัฐพล ศรีกตัญญู.(2551). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลของการปฏิบัติงานของพนักงานธนาคารธนชาต จำกัด (มหาชน) สำนักงานอาคารกลาสเฮ้าส์รัชดาภิเษก. สารนิพนธ์ คณะบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ร้อยตำรวจเอกหญิง สุมนัส ตั้งเจริญกิจกุล.(2552). ความผิดเกี่ยวกับเพศ : ศึกษาเปรียบเทียบความผิดฐานข่มขืน กระทำชำเรากับการกระทำอนาจาร. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ร้อยตำรวจโทสุรยุทธ อ่วมสำอาง.(2554). ปัญหาและอุปสรรคของพนักงานสอบสวนในการเก็บรวบรวม พยานหลักฐานด้านนิติวิทยาศาสตร์ประกอบสำนวนการสอบสวนคดีอาญา: ศึกษาเฉพาะกรณี กอง บังคับการตำรวจนครบาล 1. สารนิพนธ์ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วาสนา เก้านพรัตน์.(2544). การคุ้มครองผู้เสียหายกรณีเด็กถูกกระทำทารุณทางเพศก่อนและหลังเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมทางอาญา. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุจิตรา ธนานันท์. (2550). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: คณะรัฐประศาสนศาสตร์สถาบันพัฒนาบริหารศาสตร์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-07-25

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย