คุณภาพของผู้บริหารในสถานศึกษา

ผู้แต่ง

  • นฤมล เจริญพรสกุล นักวิชาการอิสระ
  • สุชาติ ค้าทางชล นักวิชาการอิสระ
  • เพ็ญศรี บางบอน คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

คำสำคัญ:

คุณภาพผู้บริหาร, สถานศึกษา

บทคัดย่อ

การบริหารโดยภาพรวมนั้น มีผลต่อความ สำเร็จขององค์กร แม้จะเป็นสิ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่สามารถวัดและประเมินผลได้ การจัดการทำให้การ ใช้ทรัพยากรมีความคุ้มค่าและเกิดประสิทธิผลในการ ผลิตมีกระบวนการจัดการที่ดี จะทำให้องค์การประสบ ความสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนด การจัดการเป็น เทคนิคที่ทำให้สมาชิกในองค์การเกิดจิตสำนึกร่วมกัน ในการปฏิบัติงาน มีความตั้งใจ การจัดการเป็นกำหนด ขอบเขตการทำงานของสมาชิกในองค์กร และเป็นการ แสวงหาวิธีการที่ดีที่สุดในการปฏิบัติงาน นอกจากนี้ยัง ช่วยให้คุณภาพชีวิตของบุคลากรให้ดีขึ้นได้ และยัง เป็นการแสวงหาวิธีการทำงานที่ดีที่สุด การจัดการจึงช่วย ทำให้เกิดการจ้างงาน ทำให้ประชาชนมีรายได้ เป็นกลไก อย่างหนึ่งในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจในสังคมและ ประเทศชาติได้ โลกาภิวัฒน์ ทำให้การดำเนินงานใด ๆ มีความสลับซับซ้อนมาขึ้นเรื่อย ๆ รวมทั้งบริบทมีการ เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว อนาคตขององค์การต่าง ๆ ทั้งภาครัฐและภาคธุรกิจยากที่จะคาดคะเนได้ว่าจะเกิด อะไรขึ้นในอนาคตอันใกล้ อิทธิพล ของการเปลี่ยนแปลง จากภายนอกองค์การ ส่งผลทั้งเชิงบวกและลบกับ องค์การเปลี่ยนแปลงสภาวะแวดล้อมภายใน ปัจจุบันนี้ เป็นยุคที่มีการแข่งขันสูง เพื่อให้การบริหารงานเป็นไป ด้วยความมีประสิทธิภาพ และสัมฤทธิ์ตามแผนงาน ทักษะสำคัญของการบริหารงาน จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะ สามารถให้องค์กรดำรงอยู่ได้นั่นเอง ระดับชั้นของการ บริหารมี 3ระดับ คือ ระดับสูง ระดับกลาง และระดับต้น มีผู้กล่าวว่า ”การบริหารเป็นกิจกรรม„ เพราะการจัดการ ต้องมีการออกแบบงานต่าง ๆ ขององค์กร เพื่อสนับสนุน และชี้แนวทางในการทำงานของบุคคล กลุ่มบุคคลใน องค์กรให้สอดคล้องกับเป้าหมายขององค์กร บทบาท ของผู้บริหารระดับกลางในการจัดการ ผู้บริหารระดับ กลางมีบทบาทสำคัญในการนำแผนหลักหรือนโยบายไป สู่แผนปฏิบัติงาน และเป็นผู้รับผิดชอบในการประเมิน ผลการปฏิบัติงาน เพื่อนำไปสู่การแก้ปัญหาปรับปรุง เปลี่ยนแปลงและกำหนดเป็นนโยบายขององค์กร จึงเป็น ผู้เชื่อมโยงระหว่างผู้บริหารระดับสูงกับผู้บริหารระดับ ต้น แต่ก่อนลงรายละเอียดของแต่ละทักษะ เราควร เข้าใจความหมายผู้บริหาร ตลอดจนหน้าที่ และบทบาทของการบริหาร เพื่อนำไปสู่การกำหนดทิศทาง ในที่นี้จะ กล่าวถึงคุณภาพที่สำคัญของผู้บริหารของสถานศึกษาที่ ดีและมีประสิทธิภาพต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). การประกันคุณภาพของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.

ทิศนา แขมมณีและคนอื่น ๆ. (2540). การคิดและการสอนเพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพฯ :โครงการพัฒนาการเรียนการสอน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

ทวี ทองคำ. (2544). ผู้บริหารมือใหม่ในโรงเรียนประถมศึกษา: ผลการวิจยัเพื่อการวิพากษ์. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.

ทัศนีย์ พรหมไพจิตร. (2541). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการต้องการศึกษาต่อในระดับมัธยมศึดษาตอนต้นของเยําวชนไทยมุสลิม. วารสารสงขลานครินทร์.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้อง และพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับพ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.), 2546

พิมพ์อร สดเอี่ยม. (2547). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิการบริหารวิชาการของสาขาวิชาในระดับบัณฑิตศึกษาของสถาบันราชภัฏ. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนรินทรวิโรฒประสานมิตร.

ภารดี อนันต์นาวี. หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. ชลบุรี: (2551).

ราชันย์ บุญธิมา. (2545). ปัจจัยเชิงพหุระดับที่มีผลต่อตัวแปรระดับห้องเรียน. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

รุ่ง แก้วแดง. (2545). ปฏิวัติการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.

รุ่ง แก้วแดง. (2536). โรงเรียนนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2549). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นตรงของประสิทธิผลของภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา. วิทยานิพนธ์ ศศ.ด.(การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สัมฤทธิ์ กางเพ็ง. (2551). ปัจจัยการบริหารที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน:การพัฒนาและการตรวจสอบความตรงของตัวแบบ. วิทยํานิพนธ์ ศศ.ด. (การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ทิศนา แขมมณีและคนอื่น ๆ. (2540). การคิดและการสอนเพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาการเรียนการสอน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

สัมฤทธิ์ กางเพ็ง.(2551). ปัจจัยการบริหารที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน: การพัฒนาและการตรวจสอบความตรงของตัวแบบ. วิทยานิพนธ์ ศศ.ด. (การบริหารการศึกษา).ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

อำรุง จันทวานิช. (2547). แนวทํางการบริหารและการพัฒนาสถานศึกษาสู่โรงเรียนคุณภาพ. กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553).พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สมใจ ลักษณะ. (2542). การเสริมประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ: ธนรัชการพิมพ์.

สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2545). คู่มือปฏิบัติงานคณะกรรมการพัฒนาระบบข้าราชการ.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมิน (2552). คุณภาพการศึกษาองค์กรมหาชน. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.

Glickman. (1987). Assessing the innovation capacity of the consortium: An evaluation of the CAM-I cost management systems program. Journal of Knowledge Management.

Gordon. (1990). Organizational Behavior: A Diagnostic Approach. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall International

Levine & Orntein. (1989). Educational Administration : Concepts and practices. Belmont, Ca:Wadswarth.

Orntein. (1990). Educational Administration : Concepts and practices. Belmont, Ca:Wadswarth.

Robbins. (1990). Organizational Behavior: Concepts, Controversies, and Applications. (8th ed). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice – Hall International, Inc.

Stephen P. Robbins. (1983). Organizational Behavior: Concepts, Controversies, and Applications.(8th ed). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice – Hall International, Inc.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-12-26

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย