การบริหารจัดการงานท้องถิ่นของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักไทย พ.ศ.2560
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการ, ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2560บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เปรียบเทียบรูปแบบภาวะผู้นำและการบริหารจัดการงานท้องถิ่นของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ2) ความสัมพันธ์ระหว่างประเภทภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและการบริหารจัดการงานในมิติต่าง ๆ ศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง 385 คน ใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมพหุคูณ โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า 1. การเปรียบเทียบการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พบว่า นายกเทศมนตรีและนายกองค์การบริหารส่วนตำบลบริหารงานโดยคำนึงถึง มิติต่าง ๆ มากกว่านายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดในเกือบทุกมิติ ยกเว้นมิติการคำนึงถึงประสิทธิภาพและประสิทธิผลที่กลุ่มนายกองค์การบริหารส่วนตำบลคำนึงถึงน้อยกว่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีภาวะผู้นำแบบมีส่วนร่วมเป็นกลุ่มที่บริหารงานโดยคำนึงถึงทุกมิติสูงที่สุด รองลงมาได้แก่ ผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำแบบชี้นำ และแบบปล่อยวาง ตามลำดับ 2. ความสัมพันธ์ของประเภทและรูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการบริหารงาน พบว่า ประเภทผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีความสัมพันธ์กับการบริหารงานใน 3 มิติ คือ ความรับผิดชอบต่อสังคม การสนองตอบต่อความต้องการของประชาชนในท้องถิ่น และความซื่อสัตย์ เป็นธรรม โปร่งใส อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ส่วนรูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีความสัมพันธ์กับการบริหารงานใน 3 มิติ คือ การคำนึงถึงประสิทธิภาพและประสิทธิผล ความรับผิดชอบต่อสังคม และการสนองตอบต่อความ ต้องการของประชาชนในท้องถิ่น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 แต่ตัวแปรทั้งสอง ไม่มีอิทธิพลร่วมกันต่อการบริหารงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05
เอกสารอ้างอิง
คมสันต์ บุญศร,พันจ่าเอก. (2556). “ความคิดเห็นของประชาชนต่อภาะวผู้นำของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลหนองเรือ อำเภอเชือก จังหวัดมหาสารคาม”. วิทยานิพนธ์ปรัชญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, มหาวิทยัลยราชภัฏมหาสารคาม.
บรรเจิด สิงคะเนติ. (2551). “การทรยศต่อความไว้วางใจของประชาชน”. ปัจฉิมบท คตส.พันธกิจการตรวจสอบแทนประชาชน, 1,166-170.
บัวทิพย์ สุขจั่น,ดร. (2561). การสัมภาษณ์ส่วนบุคคล, 12 มกราคม 2561
พรชัย เทพปัญญา, ศาสตราจารย์. (2561).การสัมภาษณ์ส่วนบุคคล, 20 มกราคม 2561
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา, 134 (40ก),1-90.
วุฒิสาร ตันไชย,ศาสตราจารย์. (2561). การสัมภาษณ์ส่วนบุคคล, 5 มกราคม 2561
สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์ (2559) “ท้องถิ่นไทยในยุคประเทศไทย 4.0” จาก https://kpi.ac.th/media/pdf/M10_597.pdf. สืบค้นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2560.
เสรี หมู่น้อย. (2554). “ภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอปราณบุรี จังหวัด ประจวบคีรีขันธ์”. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารและการพัฒนาประชาคมเมืองและชนบท. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.(2560).
Northouse (2001). Leadership: Theory and Practice. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Rosenbloom, Krarchuck, & Rosenbloom.(2002).Public Administration, Understanding Management,Politics, and Law in the Public Sector. (5th ed.). New York: McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statistics : An introductory analysis 3rd ed. New York : Haper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
