รูปแบบมาตรฐานการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคี ตามความต้องการของผู้มีส่วน เกี่ยวข้องในการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคีของสํานักงานคณะกรรมการ การอาชีวศึกษา
คำสำคัญ:
รูปแบบ, ทวิภาคี, ,สํานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อประเมินมาตรฐานการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี พ.ศ. 2557 ของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา และ 2) เพื่อพัฒนามาตรฐานการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี พ.ศ. 2557 ของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 414 คน ครู จำนวน 414 คน ผู้ปกครองนักเรียนนักศึกษา จำนวน 113,729 คน นักเรียนนักศึกษา จำนวน 113,729 คน สถานประกอบการ จำนวน 414 แห่ง รวมทั้งจำนวน 228,700 คน กลุ่มตัวอย่าง การกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง จากสูตรของทาโร ยามาเน (Taro Yamane, 1967) ขอบเขตความคลาดเคลื่อน 0.05 โดยแบ่งตามสัดส่วนของประชากร ดังนี้ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 204 คน ครู จำนวน 204 คน ผู้ปกครองนักเรียนนักศึกษา จำนวน 400 คน นักเรียนนักศึกษา จำนวน 400 คน สถานประกอบการ จำนวน 204 แห่ง รวมทั้งจำนวน 1,412 คน และกลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย ได้เลือกแบบจำเพาะเจาะจงจากกลุ่มตัวอย่างของแต่ละกลุ่ม เพื่อกำหนดตัวบ่งชี้และเกณฑ์และหาแนวทางในการพัฒนาการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ประกอบด้วย รองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ จำนวน 1 คน หัวหน้างานอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี จำนวน 1 คน ของแต่ละสถานศึกษาในอาชีวศึกษากรุงเทพ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จำนวน 11 แห่ง รวมทั้งสิ้นจำนวน 22 คน
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบสอบถามรูปแบบมาตรฐานการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคี ตามความต้องการของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคี ของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (ชุดที่ 1) และ 2) แบบสอบถามรูปแบบมาตรฐานการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคี ตามความต้องการของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคีของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (ชุดที่ 2) สถิติที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (x̄) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) 2) สถิติที่ใช้ในการหาคุณภาพของเครื่องมือ ได้แก่ ค่าอำนาจจำแนก (r) ค่าความเชื่อมั่น (α - Coefficient) และค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาและค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่างข้อคำถาม (IOC)
เอกสารอ้างอิง
บูรชัย ศิริมหาสาคร. (2550). จัดการความรู้ สู่ความเป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: แสงดาว.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2554). หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
วิเชียร พันธ์เครือบุตร. (2548). การพัฒนาระบบการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนอาชีวศึกษา เอกชน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาการบริหารการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศิริ ถีอาสนา. (2550). การพัฒนาระบบประกันคุณภาพในโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชนโดยใช้หลักการวิจัย เชิงปฏิบัติการ : กรณีศึกษา. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย; 20,3(ก.ย.-ธ.ค. 2550). กรุงเทพฯ: คณะ ครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2555). มาตรฐานการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2555. หน่วย ศึกษานิเทศก์ สํานักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ สํานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร.
สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม (2548). การจัดการความรู้คืออะไร (นิยามเพื่อปฏิบัติการ) ค้น คืนวันที่ 20 กรกฎาคม 2548 จาก https://kmi.trf.or.th/Document/About KM/About_KM.pdf.
สมานจิต ภิรมย์รื่น. (2551). การพัฒนาคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาในภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ ด้วยกระบวนการเทียบเคียงสมรรถนะ. สาขาบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Yamane, Taro. (1967). Statistics, An Introductory Analysis, 2nd Ed., New York: Harper and Row
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
