การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

ผู้แต่ง

  • กฤษณะ ลำทะแย นักศึกษาหลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • บุษบา บัวสมบูรณ์ อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก

คำสำคัญ:

บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน, บทละครพูด, คำฉันท์, มัทนะพาธา

บทคัดย่อ

            การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีต่อการเรียนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนบทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental Research) โดยใช้รูปแบบกลุ่มตัวอย่างเดียวมีการทดลองก่อนและหลังเรียน (One Group Pretest – Posttest Design) ประชากรคือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสิรินธรราชวิทยาลัย ในพระราชูปถัมภ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9 ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 13 ห้องเรียน มีนักเรียนทั้งหมด 400 คน ทางโรงเรียนจัดห้องเรียนแบบคละความสามารถ กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/1 โรงเรียนสิรินธรราชวิทยาลัย ในพระราชูปถัมภ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9 ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 1 ห้องเรียน มีนักเรียนจำนวน 30 คน ได้จากการสุ่มอย่างง่าย (Simple random sampling) ด้วยวิธีการจับสลากโดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมีดังนี้ 1. บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา 2. แผนการจัดการเรียนรู้บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา 3. แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา เป็นแบบทดสอบแบบเลือกตอบ ชนิด 4 ตัวเลือก จำนวน 1 ชุด  30 ข้อ ใช้ทดสอบก่อนและหลังเรียนบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน 4. แบบสอบถามความคิดเห็นของผู้เรียนที่มีต่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า (rating scale) 5 ระดับ จำนวน 21 ข้อ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย () และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การทดสอบค่าทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test dependent) 

                 ผลการศึกษาพบว่า

  1. ประสิทธิภาพของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา 
    มีประสิทธิภาพเท่ากับ 80.00/83.76 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้คือ 80/80
  2. คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
  3. นักเรียนที่มีความคิดเห็นต่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน บทละครพูดคำฉันท์ เรื่องมัทนะพาธา อยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กิดานันท์ มลิทอง. (2543). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

กุสุมา รักษมณี. (2547). วรรณสารวิจัย. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

เกรียงศักด ิ์ รอดเล็ก. (2555). “การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน สาระการเรียนรู้ภาษาไทยระดับชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 6 เสภาขุนช้างขุนแผน ตอนขุนช้างถวายฎีกา.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการ สอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2520). ระบบสื่อการสอน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.

ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2541). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาโสตทัศนศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

นิคม ตังคะพิภพ. (2543). สถิติเพื่อการวิจัยทางการศึกษา: มโนทัศน์และการประยุกต์. นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย ศิลปากร.

บูรณะ สมชัย. (2542). การสร้าง CAI-Multimedia ด้วย Author ware 4.0. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

พิมณิชา พรหมมานต. (2553). “การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องไตรภูมิ พระร่วง ตอน มนุสสภูมิ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วสันต์ รัตนโภคา. (2554). “ความรู้เก่ียวกับวรรณคดีไทย” เอกสารการสอนชุดวิชา วรรณคดีไทย หน่วยท่ี 1-7. 1-5, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วิทย์ ศิวะศริยานนท์. (2541). วรรณคดีและวรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพฯ: ธรรมชาติ.

ศรีวิไล ดอกจันทร์. (2529). การสอนวรรณกรรมวรรณคดีไทย. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุกรี รอดโพธิ์ทอง. (2535). การออกแบบบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุกรี รอดโพธิ์ทอง, อรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง และวิชุดา รัตนเพียร. (2540). รายงานผลการวจิยัเรื่องการวเิคราะห์โปรแกรมช่วยสอน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุจริต เพียรชอบ และสายใจ อินทรัมพรรย์. (2541). การพัฒนาการสอนภาษาไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). หนังสือเรียน รายวิชาพื้นฐาน ภาษาไทย วรรณคดีวิจักษ์ ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 5 กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้น พื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.

Dunn, Carol Ann. (2002). An investigation of Effects of Computer-Assist ion Residing Instruction Versus Traditional Reading Instruction on Selected High School Freshmen. Accessed May 4. Available from https://www.lib.umi.com/desserattions/fullcit/3027825

Euto, Lind Rougeau. (2002). Looking Beyond the Question; An Exploration of the Question Process Among First-and second-Grade Student Using Computerized-Instruction in the Classroom. Accessed 4 May 2002. Available from https://www.lib.umi.com/desserattions/fullcit/3027825

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-07-10

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย