ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความผิดและบทลงโทษผู้ประกอบอาชีพมัคคุเทศก์ ตามพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551

บทคัดย่อ

           การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความผิด รวมถึงบทลงโทษผู้ประกอบอาชีพมัคคุเทศก์ตามพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 ได้แก่ ปัญหาคนต่างด้าวลักลอบประกอบอาชีพมัคคุเทศก์โดยไม่ได้รับใบอนุญาต ปัญหาการกระทำการเป็นซิตติ้งไกด์ (Sitting Guide) และปัญหาเกี่ยวกับการขายรายการนำเที่ยวเพิ่มเติม (Optional tour) ของมัคคุเทศก์ โดยศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายของสาธารณรัฐสิงคโปร์ สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม และประเทศมาเลเซีย จากการศึกษาพบว่า พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 กำหนดให้ผู้ที่จะประกอบอาชีพมัคคุเทศก์จะต้องมีสัญชาติไทยและได้รับใบอนุญาต นอกจากนี้มัคคุเทศก์ยังเป็นอาชีพที่สงวนไว้เฉพาะสำหรับคนไทยตามกฎหมายเกี่ยวกับการทำงานของคนต่างด้าวตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน คนต่างด้าวจึงถูกห้ามประกอบอาชีพมัคคุเทศก์ในประเทศไทยโดยเด็ดขาด แต่เนื่องจากสภาพข้อเท็จจริงของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในประเทศไทยที่มีจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติหลากหลายภาษาและมีแนวโน้มจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นในอนาคต แต่มัคคุเทศก์ของไทยที่มีใบอนุญาตและสามารถใช้ภาษาเฉพาะของแต่ละประเทศนั้นมีจำนวนไม่เพียงพอต่อความต้องการของตลาดการท่องเที่ยว ส่งผลให้คนต่างด้าวที่สามารถใช้ภาษาเฉพาะเข้ามานำเที่ยวในฐานะมัคคุเทศก์ในประเทศไทย รวมถึงมีกรณีมัคคุเทศก์ไทยร่วมกับคนต่างด้าวกระทำการเป็นซิตติ้งไกด์ (Sitting Guide) กรณีดังกล่าวแม้จะมีการกำหนดความผิดและบทลงโทษไว้ตามพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 แต่ก็ยังคงมีการฝ่าฝืนกฎหมายอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับกฎหมายของต่างประเทศ มีการกำหนดมาตรการในการควบคุมมัคคุเทศก์ที่เคร่งครัดและมีประสิทธิภาพมากกว่าประเทศไทย ทั้งโทษทางปกครอง และโทษทางอาญา ดังนั้น ผู้วิจัยจึงเสนอแนวทางในการแก้ไขกฎหมาย โดยเห็นควรกำหนดการกระทำความผิดและบทลงโทษเพิ่มเติมทั้งทางปกครองและทางอาญาแก่ผู้ที่ประกอบอาชีพมัคคุเทศก์โดยไม่ได้รับอนุญาต กรณีมัคคุเทศก์กระทำการเป็นซิตติ้งไกด์ (Sitting Guide) และกรณีมัคคุเทศก์เสนอขายรายการนำเที่ยวเพิ่มเติม (Optional Tour) ตามพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 โดยนำแนวทางการแก้ไขกฎหมายมาจากมาตรการทางกฎหมายของต่างประเทศเพื่อใช้ในการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการประกอบอาชีพมัคคุเทศก์ที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันให้เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ