การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ, สังคมผู้สูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง“การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร”ผู้วิจัยได้ทำการศึกษาแบบผสานวิธี คือ การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ผสานด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research)กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (in-depth interview) ผู้บริหารที่ใกล้ชิดกับการบริหารและนโยบายผู้สูงอายุในภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ตัวแทนนักวิชาการ ตัวแทนผู้สูงอายุกลุ่มต่างๆ จำนวน20 รายที่ได้จาการคัดเลือกแบบเจาะจง ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่ของกรุงเทพมหานครโดยคัดเลือกเขตที่มีจำนวนความหนาแน่นของประชากรสูงสุดอยู่ใน 4 ลำดับแรก (ข้อมูล ณ วันที่ 31ธค.2558,สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล) ได้แก่(1) เขตสายไหม(2) เขตบางแค(3) เขตบางเขน และ (4)เขตบางขุนเทียนและกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบโควตาให้เขตละ 100 ตัวอย่าง รวมกลุ่มตัวอย่างจำนวนทั้งสิ้น 400 ตัวอย่าง ใช้วิธีการเก็บข้อมูลตามสะดวก (Convenience Sampling) ผลการศึกษาพบว่า การวิจัยเชิงคุณภาพ ผลการศึกษาพบว่าการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุนั้น กรุงเทพมหานครได้ดำเนินการตามแผนพัฒนาคุณภาพผู้สูงอายุ ระยะที่ 1 (พ.ศ.2557-2560) โดยมอบให้สำนักอนามัย กรุงเทพมหานครดูแลและจัดทำหลักสูตรอบรมกิจกรรมต่างๆให้แก่
ผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ และศูนย์สร้างสุขทุกวัยที่มีอยู่ตามทุกเขตพื้นที่ของกรุงเทพมหานคร โดยการดำเนินตามแผนผู้สูงอายุให้สอดคล้องกับนโยบายผู้สูงอายุในระดับประเทศของรัฐบาลซึ่งมีหน่วยงานที่ร่วมกันดูแลรับผิดชอบหลายหน่วยงาน เช่น กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงสาธารณสุข กรมอนามัย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
การวิจัยเชิงปริมาณผลการศึกษาโดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่าด้านความตระหนักในคุณค่าแห่งตน มีอันดับสูงสุด รองลงมาคือ ด้านความสัมพันธ์กับสมาชิกในครอบครัว ด้านสวัสดิการสังคมด้านความสัมพันธ์ทางสังคม ด้านการรักษาพยาบาล ด้านจิตใจ และด้านร่างกาย ตามลำดับ
สรุปผลจากการศึกษาพบว่า แนวทางการการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานครนั้น กรุงเทพมหานครได้ดำเนินการตามแผนแผนพัฒนาคุณภาพผู้สูงอายุ ระยะที่ 1 (พ.ศ. 2557-2560) และตามนโยบายรัฐบาลในการให้ความสำคัญของการก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ เตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุให้มีคุณภาพ โดย(1) การวางระบบหรือรูปแบบการเตรียมความพร้อมให้เกิดขึ้นในสังคมในทุกด้าน ตั้งแต่การสร้างหลักประกันด้านรายได้ สร้างการออม ในช่วงวัยทำงานให้เพียงพอสำหรับการดำรงชีพในวัยเกษียณหรือวัยสูงอายุ (2) ส่งเสริมให้ประชาชนรู้จักวางแผนชีวิตภายหลังเกษียณอย่างเป็นระบบ สร้างพฤติกรรมสุขภาพที่เหมาะสมกับช่วงวัย การเตรียมความพร้อมรับความเปลี่ยนแปลงและวางแผนชีวิตอย่างมีคุณค่าบนพื้นฐานของการพึ่งพาตนเอง โดยมีครอบครัวเกื้อหนุน ชุมชนช่วยเหลือ สังคมรัฐเกื้อกูล(3) รัฐบาลมีการเตรียมมาตรการรองรับผู้สูงอายุโดยยึดหลักคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ 5 ด้าน คือ(1) สุขภาพกาย-จิต(2) ครอบครัวมีสุข(3) สังคมเอื้ออาทร (4) สิ่งแวดล้อมเหมาะสมปลอดภัย และ(5) หลักประกันมั่นคง ซึ่งรัฐบาลกำลังจัดทำยุทธศาสตร์เรื่องผู้สูงอายุฉบับที่ 3 โดยกำหนดใน 10 เรื่อง คือ (1)กำหนดผู้สูงอายุเป็นวาระแห่งชาติ(2)การทำงานและการสร้างรายได้ให้ผู้สูงอายุ(3) การปรับสภาพแวดล้อมชุมชนเมืองให้เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ(4) มีฐานข้อมูลที่ดีที่ผู้สูงอายุเข้าถึงได้ง่าย(5)ระบบคุ้มครองสวัสดิการของผู้สูงอายุ (6) ระบบการดูแลในระยะยาว(7) แนวทางในการปรับเปลี่ยนกฎหมาย (8) นวัตกรรมรองรับผู้สูงอายุ(9) ทำประชาวิจารณ์ปรับนิยามคำว่าผู้สูงอายุและธนาคารเวลา และ (10) การปรับทัศนคติเตรียมพร้อมการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ
เอกสารอ้างอิง
ดวงพร เพชรคง. (2561). เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ. รายการเจตนารมณ์กฎหมาย 12 ต.ค. 2561. สถานี วิทยุกระจายเสียงรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
วิทยาลัยประชากรศาสตร์. (2557). โครงการการประเมินผลแผนพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุกรุงเทพมหานคร ระยะที่ 1 (พ.ศ.2557-2560) ระยะสิ้นสุดแผน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2553). สังคมวิทยาภาวะผู้สูงอายุ: ความจริงและการคาดการณ์ในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ. (2553). หน่วยงานภาครัฐที่ดำเนินการด้านผู้สูงอายุ. [ระบบ ออนไลน์]. แหล่งที่มา http://oppo.opp.go.th/info/network.htm (28 พฤศจิกายน 2560).
อรพินท์ บุนนาค. (2557).ความต้องการของผู้สูงอายุในด้านการทำงานและสวัสดิการเพื่อจัดตั้ง ศูนย์บริการจัดหางานให้ผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร (รายงานผลงานวิจัย). วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย: กรุงเทพฯ.
Encyclopedia, W. (1971). Encyclopedia of Social Work. Chicago: Encyclopedia.World Health Organization. (1986). Ottawa Charter for Health Promotion. Geneva: World Health Organization.
Yurick, A.G. (1980). The Aged Person and the Nursing Process.New York: Appleton, Century Croft.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
