การปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมของไทย

ผู้แต่ง

  • บุญส่ง วรสิงห์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

คำสำคัญ:

การปฏิรูป, กระบวนการยุติธรรม

บทคัดย่อ

              การศึกษาวิจัยนี้ มุ่งเน้นที่จะศึกษาถึงการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมของไทยโดยเปรียบเทียบกระบวนการยุติธรรมตามแนวคิดทฤษฎีแบบดั้งเดิมและปัจจุบัน เพื่อหาแนวทางแก้ไขและนำไปใช้ปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมของไทยให้มีความเหมาะสมตามที่ควรจะเป็น โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพและสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ นักวิชาการ คณาจารย์ในมหาวิทยาลัย และผู้ใช้บังคับกฎหมาย

             ผลการวิจัยพบว่า การจะนำผู้กระทำผิดความผิดมาลงโทษ โดยนำคดีและข้อพิพาทเข้าสู่ระบบไม่ว่าจะเป็นคดีความผิดเล็กๆน้อยๆ คดีความผิดโดยประมาท หรือคดีอุกฉกรรจ์ มักมีเป้าหมายแต่เพียงว่าผู้ต้องหา หรือจำเลยกระทำความผิดอะไร ตามบทบัญญัติของกฎหมายมาตราใด และจะนำตัวผู้กระทำความผิดมาลงโทษอย่างไร โดยกระบวนการยุติธรรมของไทยถูกผูกขาดโดยรัฐมากเกินไป ไม่มีพื้นที่ให้ชุมชนและประชาชนในสังคมเข้ามามีบทบาทมีส่วนร่วม รัฐมีหน้าที่ ต้องนำผู้กระทำผิดมาลงโทษตามที่กฎหมายบัญญัติโทษไว้ หรือเป็นกระบวนการยุติธรรมเชิงแก้แค้นแทนผู้เสียหาย จนก่อให้เกิดปัญหาคือ ปัญหาคดีล้นศาล คนล้นคุก และเป็นปัญหาของสังคม ทำให้หน่วยงานของรัฐต้องมาแก้ไขปัญหาสังคมในลักษณะนี้อีกเรื่อยๆไม่รู้จบสิ้น และเห็นควรปรับปรุงกฎหมายอาญาที่คดีอาญายอมความไม่ได้ที่ความเสียหายส่งผลกระทบโดยตรงต่อตัวผู้เสียหาย ให้เป็นคดีอาญาที่ยอมความได้ ปรับปรุงการกำหนดโทษ และส่งเสริมการระงับข้อพิพาทโดยการไกล่เกลี่ย

เอกสารอ้างอิง

กิตติพงษ์ กิติยารักษ์. (2550).กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์.กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลยุติธรรม.

กิตติพงษ์ กิติยารักษ์. (2550).ระบบความยุติธรรมเชิงสมานฉันท์แห่งอนาคต.กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลยุติธรรม.

คณิต ณ นคร. (2543). กฎหมายอาญาภาคความผิด ภาค1. กรุงเทพมหานคร:สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

คณิต ณ นคร.(2543). กฎหมายอาญาภาคทั่วไป. กรุงเทพมหานคร:สำนักพิมพ์วิญญูชน.

จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย และคณะ. (2553). รายงานวิจัยการพัฒนากรอบแนวทางการวิจัยชุดโครงการ กระบวน การยุติธรรมทางเลือกในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร:สำนักงานยุติธรรม.

จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. (2550).กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์: ทางเลือกในการยุติข้อขัดแย้ง-ทางอาญาสำหรับสังคมไทย.กรุงเทพมหานคร: กระทรวงยุติธรรม, สำนักงานยุติธรรม.

จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. (2551).การเปิดพื้นที่ของชุมชนในการอำนวยความยุติธรรม. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

โชติช่วง ทัพวงศ์. (2550). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในศาล.กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาล-ยุติธรรม:สำนักงานระงับข้อพิพาท.

นพพร โพธิรังสิยากร. (2548). ภาพรวมของการระงับข้อพิพาทด้วยวิธีการไกล่เกลี่ยประนีประนอม ยอมความ. กรุงเทพมหานคร:เอกสารประกอบการสอนไกล่เกลี่ยศูนย์สันติวิธี, สถาบันพระปกเกล้า

ปรีดี เกษมทรัพย์. (2). คำอธิบายกฎหมายอาญา. กรุงเทพมหานคร543,สำนักพิพมพ์วิญญูชน.

ปรัชญา อยู่ประเสริฐ. (2550). ขั้นตอนกระบวนการไกล่เกลี่ย :ในเทคนิคจิตวิทยาและการสื่อสาร สำหรับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท.กรุงเทพมหานคร:สำนักพิมพ์ธนาเพรส.

พิชัยศักดิ์ หรยางกูร. (2545).พจนานุกรมการอนุญาโตตุลาการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สามย่านวิทยาพัฒนา.

ไพบูลย์ วัฒนธรรมศิริ. (2546). สันติวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : กรุงเทพธุรกิจ.

มนตรี ศิลป์มหาบัณฑิต.(2552). การนำวิธีการไกล่เกลี่ยคดีอาญามาใช้ในศาลยุติธรรม. กรุงเทพมหานคร:สำนักงานศาลยุติธรรม,สำนักระงับข้อพิพาท.

มนตรี ศิลป์มหาบัณฑิต. (2550). การจัดการความขัดแย้งกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท: ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานศาลยุติธรรม,สำนักระงับข้อพิพาท.

วันชัย รุจน์วงค์. (2545). กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงยุติธรรม. สำนักงานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน.

สรวิศ ลิมปรังษี. (2550). การจัดการความขัดแย้งกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท: ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับ การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลยุติธรรม, สำนักระงับข้อพิพาท.

สรวิศ ลิมปรังษี. (2552). การไกล่เกลี่ยฟื้นความสัมพันธ์ในคดีอาญา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร:สำนักงานศาลยุติธรรม,สำนักระงับข้อพิพาท.

สรวิศ ลิมปรังษี.(2552). กระบวนการสร้างความยุติธรรม.(พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลยุติธรรม,สำนักระงับข้อพิพาท.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-10-08

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย