ปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล

ผู้แต่ง

  • สัมฤทธิ์ กระสังข์ สถาบันรัฐประศาสนศาสตร์และธรรมาภิบาล มหาวิทยาลัยชินวัตร

คำสำคัญ:

การป้องกันการโจรกรรมรถยนต์, ปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ที่ส่งผลต่อปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์  2) ศึกษาระดับปัจจัยความสำเร็จในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ที่ส่งผลต่อปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ 3) ศึกษาระดับปัจจัยการนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ที่ส่งผลต่อปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ และ 4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการโจรกรรมรถยนต์ ปัจจัยความสำเร็จในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ และการนำนโยบายไปปฏิบัติการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ที่ส่งผลต่อการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ ใช้การวิจัยแบบผสานวิธี (Mix Methods Research) ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรในการวิจัย ครั้งนี้ ได้แก่ ข้าราชการตำรวจที่สังกัดพื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล รวมจำนวน 9 กองบังคับการ มีประชากรรวมทั้งหมด 26,750 คน ใช้การคำนวณกลุ่มตัวอย่างการวิจัยของยามาเน่ (Yamane, 1997, p. 729) ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 นาย และเชิงคุณภาพประชากรที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพ คือ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 คน จากกองบัญชาการตำรวจนครบาล 1- 9 สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
      ผลการวิจัย พบว่า

  • ปัจจัยสาเหตุของการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ค่าเฉลี่ยโดยภาพรวม

อยู่ในระดับมาก (= 3.55, S.D. = 0.903)

       1) ปัจจัยความสำเร็จในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ค่าเฉลี่ยโดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( = 3.46, S.D. = 0.895)
       2) ปัจจัยการนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบ ค่าเฉลี่ยโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.67, S.D. = 0.842) 
       3) ปัจจัยการนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบ ค่าเฉลี่ยโดยภาพ รวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.67, S.D. = 0.842) 
       4)  ความสัมพันธ์ระหว่าง 1) ปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการโจรกรรมรถยนต์ 2) ปัจจัยความสำเร็จในการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ และ 3) การนำนโยบายไปปฏิบัติการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พื้นที่รับผิดชอบกองบัญชาการตำรวจนครบาล ที่ส่งผลต่อการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ พบว่า ปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการโจรกรรมรถยนต์ กับปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สูงสุด คือ ด้านครอบครัว สังคม เท่ากับ 0.67 ปัจจัยความสำเร็จในการป้องกันการโจรกรรม กับปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สูงสุด คือ ด้านการให้ความร่วมมือในการปฏิบัติงาน เท่ากับ 0.90 และปัจจัยการนำนโยบายไปปฏิบัติปัจจัยการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สูงสุด คือ ด้านการวางแผนและการควบคุม เท่ากับ 0.80

เอกสารอ้างอิง

กิตติ อินทรกุล. (2553). ปัญหา อุปสรรค และแนวทางการน านโยบายและแผนการ ป้องกัน ปราบปราม และแก้ไขปัญหาการค้าเด็กและหญิง ไปสู่การปฏิบัติ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต

กาญจนา ศิลา. (2558). การศึกษาภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ของโรงเรียนสังกัด. กรุงเทพมหานคร สํานักงานเขตบางเขน. สารนิพนธ์ กศ.ม. (การบริหารการศึกษา). สืบค้นจาก
file:///C:/Users/up-load/Downloads/Kanjana_S%20(2).pdf

จักรวาล สุขมาตรี. (2552). วัฒนธรรมและพฤติกรรมการสื่อสารในองค์การ. กรุงเทพ ฯ: สำนักพิมพ์ไทย

วัฒนาพานิช.ชำนาญ จันทร์เรือง. (2536). บทบาทของทางราชการในการแก้ปัญหาโสเภณี กรณีศึกษาเปรียบจังหวัดพะเยาและจังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ตำรวจภูธรภาค 8. (2558). แผน: ปราบปรามการโจรกรรมรถยนต์ รถจักรยานยนต์ ตำรวจภูธรภาค ๘ (ปจร.ภ.๘). สืบค้นจาก http://www.police8.go.th/index.php/download.html

นลพรรณ บุญฤทธิ์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (Unpublished Master’s thesis). มหาวิทยาลัยชลบุรี ชลบุรี.

ยุพดี โสตถิพันธุ์, วิลาวัลย์ จอมทอง, และ นงนุช บุญยัง (2552). กระบวนการความร่วมมือในการปฏิบัติงานระหว่างบุคลากรทีมงานสขุภาพในการบริการผู้ป่วยผ่าตัดโรงพยาบาลทั่วไปภาคใต้. สงขลานครินทรเวชสาร, 24(6) 483-491

ศูนย์ปราบปรามการโขรกรรมรถยนต์. (2559). สถิติการโจรกรรมรถยนต์. สืบค้นจาก
https://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=11626&Key=news14

สำนักงานตำรวจแห่งชาติ. (2557). แผนปฏิบัติราชการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ. สืบค้นจาก
https://edupol.org/eduOrganize/publicDoc/plan/planHQP/2557/PlanHQP.pdf

สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ในการป้องกันและแก้ไขปัญหาอาชญากรรมข้ามชาติ พ.ศ.2558-2564 สืบค้นจาก
http://www.nsc.go.th/wp-content/uploads/2018/08/strategy58-64.pdf

เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์. (2561). ประสิทธิภาพการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี. 12(28), 187-196

อนันต์ เกศวงศ์. (ม.ป.ป). หลักและเทคนิคการวางแผน. กรุงเทพ ฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Brantingham, P.L. and Brantingham, P.J. (1993) Nodes, Paths and Edges: Considerations on the Complexity of Crime and the Physical Environment. Journal of Environmental Psychology, 13, 3-28. Retrieved from http://dx.doi.org/10.1016/S0272-4944(05)80212-9

Jeffery. (1977). Crime Prevention Through Environmental Design. Criminology 10(2), 191 - 191 Yamanae, Taro. (1997). Statistics: An introductory Analysis. (3rd ed). New York: Harper & Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-01

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย