รูปแบบแรงจูงใจในการลดการใช้สารเคมีในนาแห้ว ของเกษตรกรในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี

ผู้แต่ง

  • จันทร์เพ็ญ วรรณารักษ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • วัชรี เพ็ชรวงษ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • ปฏิพล หอมยามเย็น มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • พิมพ์พรรณ อำพันธ์ทอง มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

คำสำคัญ:

แรงจูงใจ, ปัจจัยด้านความรู้เรื่องการใช้สารชีวภาพและสารเคมี, การลดการใช้สารเคมีในนาแห้ว

บทคัดย่อ

           การศึกษาวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์คือ เพื่อศึกษาและเสนอรูปแบบแรงจูงใจในการลดการใช้สารเคมีในนาแห้ว ของเกษตรกรในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการ การสนทนากลุ่ม (Focus Group) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview กลุ่มตัวอย่างการสนทนากลุ่มเป็นเกษตรกรชาวนาแห้วปลูกแห้วโดยใช้เคมีเป็นหลัก และกลุ่มชาวนาที่ปลูก/เคยปลูกแห้วโดยลดการใช้สารเคมี ใช้แนวคำถาม (Interview guide) เป็นเครื่องมือในการสนทนา การสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มตัวอย่างเป็นเกษตรกรที่ใช้ชีวภาพ จำนวน 1 คน เคยใช้ชีวภาพและหันกลับมาใช้เคมีจำนวน 1 คน ลดการใช้สารเคมี 1 คน ใช้เคมีเป็นหลัก 1 คน ใช้แนวคำถาม (Interview guide) เป็นเครื่องมือในการสัมภาษณ์ ประมวลผลข้อมูลโดยการถอดเทปเป็นเครื่องมือในการสนทนา การจัดหมวดหมู่สัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มตัวอย่างเป็นข้อมูล แล้วแปลข้อมูลให้เป็นแนวคิด (concept) เพื่อเรียบเรียงตามหลักการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis) เกษตรกรที่ใช้ชีวภาพ จำนวน 1 คน เคยใช้ชีวภาพและหันกลับมาใช้เคมีจำนวน 1 คน
            ผลการวิจัยพบว่า แรงจูงใจในการลดการใช้สารเคมี แบ่งออกเป็น 3 รูปแบบคือ 1) แรงจูงใจที่ทำให้ลดการใช้สารเคมีได้สำเร็จ ประกอบด้วย 1.1) แรงจูงใจในกลุ่มที่เคยผลิตโดยใช้เคมีเป็นหลักและเปลี่ยนมาเป็นการลดการใช้สารเคมี มีแรงจูงใจที่สำคัญที่ทำให้ลดการใช้สารเคมีได้สำเร็จคือ แรงจูงใจทางสังคม แรงจูงใจทางด้านเศรษฐกิจ แรงจูงใจทางด้านสุขภาพ แรงจูงใจทางด้านความสัมพันธ์ในครอบครัว และแรงจูงใจส่วนบุคคล และ 1.2) แรงจูงใจในกลุ่มที่เคยใช้สารชีวภาพและเปลี่ยนมาเป็นการลดการใช้สารเคมี มีแรงจูงใจที่สำคัญที่ทำให้ลดการใช้สารเคมีได้สำเร็จคือ แรงจูงใจทางด้านเศรษฐกิจ และแรงจูงใจด้านความยุ่งยากในการผลิตแห้วโดยใช้สารชีวภาพ 2) แรงจูงใจในการผลิตแห้วโดยใช้สารชีวภาพ ประกอบด้วยแรงจูงใจทางสังคม แรงจูงใจด้านความรู้เรื่องการใช้สารชีวภาพ และแรงจูงใจส่วนบุคคล 3) ปัจจัยที่ทำให้เกษตรกรยังคงผลิตแห้วโดยใช้สารเคมีเป็นหลักได้แก่ ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจ ปัจจัยทางด้านความรู้เรื่องการใช้สารเคมี ปัจจัยทางด้านความเชื่อว่าปุ๋ยหรือสารเคมีไม่มีพิษตกค้าง ปัจจัยทางการตลาด และปัจจัยทางด้านความยุ่งยากในการดำเนินการ
           ผลจากการศึกษาวิจัยในครั้งนี้เสนอแนะว่า การลดการใช้เคมีในการปลูกแห้ว ควรเน้นกลุ่มเกษตรกรชาวนาแห้วที่ทำแปลงขนาดเล็กหรือทำเกษตรทฤษฎีใหม่ และควรสร้างเครือข่ายในกลุ่มเกษตรกรและผู้เชี่ยวชาญที่คอยเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้สารชีวภาพและลดการใช้เคมีในการผลิตแห้วเพื่อให้ต้นทุนต่ำและได้ผลผลิตสูง นอกจากนี้ ควรมีกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างความมุ่งมั่น และความตั้งใจที่แน่วแน่ต่อการลดการใช้สารเคมีอย่างสม่ำเสมอ

เอกสารอ้างอิง

เครือข่ายเตือนภัยสารเคมีกำจัดศัตรูพืช(ไทยแพน).(2558)ไทยแพนพบสารพิษตกค้างในผักเกินมาตรฐานถึง 25% กะเพราเจอหนักสุด 62.5%. (ออนไลน์) เข้าถึงได้จาก http://www.biothai.net/node/26874 วันที่สืบค้น 12 มิ.ย. 60.

เครือข่ายเตือนภัยสารเคมีกำจัดศัตรูพืช(ไทยแพน).(2555). นโยบายและกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีกำจัดศัตรูพืช.(ออนไลน์) เข้าถึงได้จาก http://www.thaipan.org/node/337 วันที่สืบค้น 14 มิ.ย.60.

จําเลียง หมื่นวัน และคณะ.(2557) ทำการศึกษาการยอมรับการผลิตผักปลอดภัยจากสารพิษของเกษตรกรในจังหวัดปทุมธานี. (ออนไลน์)เข้าถึงได้จาก http://www.stou.ac.th วันที่สืบค้น 16 เม.ย. 2560

นัทธ์หทัย ศิริวริิยะสมบรณู ์ ธํารงค์เมฆโหรา และทิพวรรณ ลิมังกูร (มปพ.) ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการปลูกผักปลอดภัย จากสารพิษของเกษตรกรในอำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบรี.วารสารเกษตรพระจอมเกล้า30:2 น.59-67.

รณชัย โตสมภาค.(2558). ผลกระทบของสารเคมีการเกษตรต่อสุขภาพของเกษตรกรและผู้บริโภค : แนวทาง ในการควบคุมการใช้สารกำจัดศัตรูพืชเพื่อสร้างความมั่นคงทางสุขภาพของผู้ประกอบการ ภาคเกษตรกรรมและผู้บริโภค.สำนักวิชาการ สำนักเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.(ออนไลน์) เข้าถึงได้จาก http://www.parliament.go.th/library/วันที่สืบค้น 14 มิ.ย. 60.

วนิดา สุจริตธุรการ และจิตผกาธนปัญญารัชวงศ์. (2560) .ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการผลิตและใช้ปุ๋ยอินทรีย์ของเกษตรกร ในอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา Suranaree J. Soc. Sci. Vol. 4 No. 1; June 2010 (29-44).

วาสนา พัฒนานันท์ชัย, 2553 ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน สํานักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์, ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการพฒนาสังคม) คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

วรรณวิมาล ภัทรสิริวงศ์, กฤษณะ ป้องนานาค, สุรัตน์ หงษ์สิบสอง, ธัญภรณ์ เกิดน้อย. (2557). การศึกษาพัฒนาแนวทางการลดใช้สารเคมีในการเกษตรด้วยกระบวนการวิจัยแบบมีส่วนร่วม: กรณีศึกษาอำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่.กรุงเทพมหานคร : ระบบบริหารจัดการงานวิจัยแห่งชาติ (NRMS).

ศิริวรรณ เสรีรัตน์และคณะ. 2541. พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์.

ศุภวรรณ รัตนโอภาส. 2550. แรงจงใจในการปฎิบัติงานของพนักงานที่มีต่อองค์กร: ศึกษากรณี โรงแรม เอ - วัน เดอะรอยัลครูส พัทยา. ปัญหาพิเศษคณะรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุธีรา สถาปัตย์ และคณะ. (2556). การยอมรับการใช้สารชีวภาพเพื่อลดและทดแทนการใช้สารเคมีในการผลิตพืชปลอดภัยของเกษตรกร จังหวัดแพร่. รายงานการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิต ศึกษามหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 3. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า กระทรวงพาณิชย์.(2559). อุปสรรคแรงงานไทยในภาคเกษตรกรรม. วารสาร สนค. ปีที่ 6 ฉบับที่ 57 เมษายน 2559.(ออนไลน์)เข้าถึงได้จาก http://www.tpso.moc.go.th/sites/default/files/tpso_journal_apr_59_issue_57.pdf วันที่สืบค้น 12 มิ.ย. 60.

อรทัย รวยอาจิณ.(2549). การพัฒนาสุขภาพแบบองค์รวม:การวิจัยเชิงพัฒนาโดยการมีส่วนร่วมของชาวนา.บริษัทวิสคอมเซ็นเตอร์ จำกัด.301น.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-11-13

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย