การพัฒนาทักษะสีน้ำ วิชาศิลป์จินตนาการ โดยใช้กระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน

ผู้แต่ง

  • อนุตรา สุวคันธกุล คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • อธิพัชร์ วิจิตสถิตรัตน์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

ทักษะสีน้ำ, กระบวนการเรียนการสอน, ทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. พัฒนากระบวนการเรียนการสอนสีน้ำตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน และ 2. พัฒนาทักษะทางสีน้ำของนักเรียนในวิชาศิลป์จินตนาการ โดยใช้กระบวนการเรียนการสอน ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มการเรียนอังกฤษ – คหกรรม ปีการศึกษา 2563 โรงเรียนสายปัญญา ในพระบรมราชินูปถัมภ์ จำนวน 8 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง ( Purposive Sampling ) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1. กระบวนการเรียนการสอนสีน้ำตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน 2. แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านการวาดรูปสีน้ำ 3. แบบประเมินทักษะของนักเรียนด้านทักษะสีน้ำ ผลการวิจัยพบว่า 1. กระบวนการเรียนการสอนสีน้ำ 7 ขั้นตอนตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันที่ผ่านการตรวจสอบค่าดัชนีความสอดคล้องของผู้เชี่ยวชาญมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.91 สามารถนำมาใช้ได้จริงกับการสอนวาดภาพสีน้ำ เป็นรูปแบบการสอนที่เน้นการพัฒนาทักษะปฏิบัติ การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนมีกระบวนการที่ช่วยให้ผู้เรียนได้ฝึกทักษะปฏิบัติอย่างเป็นขั้นตอน ได้ฝึกฝนจนคล่องแคล่ว ชำนาญและเชี่ยวชาญ ซึ่งส่งผลให้ผู้เรียนได้รับประโยชน์จากการเรียนโดยสามารถสร้างสรรค์ผลงานที่ภาคภูมิใจ และมีความสุขในการเรียนวิชาศิลป์จินตนาการ 2. ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยคะแนนด้านทักษะปฏิบัติด้านสีน้ำของนักเรียนที่เรียนด้วยกระบวนการเรียนการสอนสีน้ำตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันอยู่ในระดับสูงขึ้นตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

โกศล พิณกุล. (2545). รูปแบบและเทคนิคการระบายสีน้ำ. กรุงเทพฯ: สิปประภา

จันทร์เพ็ญ ภัทรมานนท์. (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ สาระนาฏศิลป์ เรื่อง รำวงมาตรฐาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสามพาดพิทยาคาร ตามแนวคิดของซิมพ์ซัน. การศึกษาค้นคว้าอิสระ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ชาติชาย สร้อยดอกสน. (2561). ผลการใช้บทเรียน เรื่องศิลปะการป้องกันตัวแบบไอคิโด โดยใช้แนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.

ฉวีวรรณ กุดหอม. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชานาฏศิลป์ตามรูปแบบซิปปาและรูปแบบการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ปริญญานิพนธ์ ค.ม. (หลักสูตรและการสอน) . สกลนคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชัฏสกลนคร

ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดการกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ธัชชา เทศน์ธรรม. (2559). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้เรื่องการระบายสีน้ำ ด้วยรูปแบบการสอนแบบโครงงาน. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (ศิลปศึกษา). กรุงเทพฯ: บันฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นิติพงศ์ ใจประสาท. (2540). การเขียนสีน้ำ. กรุงเทพฯ: อีแอนด์ไอคิว.

นัฐประชา หงษ์สุวรรณ. (2561). สีน้ำภาคปฏิบัติ (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.

นภดล เนตรดี. (2554). การเขียนภาพสีน้ำ. กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.

บุสรินทร์ พาระแพน (2561). การพัฒนาชุดการเรียนรู้การแสดงนาฏศิลป์พื้นบ้านตามแนวคิดทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน ที่ส่งเสริมบุคลิกภาพและความคิดสร้างสรรค์การปฏิบัติท่ารำ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ปภิชญา เรืองโค. (2561). การพัฒนาบทเรียนเว็บโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันเพื่อส่งเสริมทักษะปฏิบัติและความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (คอมพิวเตอร์ศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม, มหาสารคาม

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2545). ผ่าทางตันปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.

เฟยเล่อเหนี่ยว. (2559). หนังสือหัดวาดสีน้ำเล่มแรกของฉัน. แปลโดย ณิชา. กรุงเทพฯ: ไอดีซี พรีเมียร์ จำกัด.

เยาวภา เดชะคุปต์. (2522). ทฤษฎีกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์สำหรับการสอนในระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (ประถมศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์.

วิรุณ ตั้งเจริญ. (2526). ศิลปศึกษา. กรุงเทพฯ: พายัพออฟเซ็ทพรินท์การพิมพ์.

วรรณรัตน์ ตั้งเจริญ. (2546). สีน้ำสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สันติศิริการพิมพ์.

สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (๒๕๔๙). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ ๑๐.

สำนักนายกรัฐมนตรี (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).

อนันต์ ประภาโส. (2551). วาดสีน้ำง่ายๆสไตล์ครูอุ๋ย : ทิวทัศน์. กรุงเทพฯ: สิปประภา.

อภิญญา สิทธิวงศ์. (2558). การศึกษาพัฒนาโครงงานเปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ในการเรียนวิชาศิลปะ เทคนิคจิตรกรรมสีน้ำ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนไทยคริสเตียน กรุงเทพมหานคร ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (ศิลปศึกษา). กรุงเทพฯ: บันฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ถ่ายเอกสาร.

อารี สุทธิพันธุ์. (2526). การระบายสีน้ำ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กระดาษสา

Clark, Ann-Marie. (2001, December). Implementing the project Approach : A Beginner’ s Perspective. Dissertation Abstracts International. 62(6),99. 2014-A.

Muhammad, M (2018). Development of Watercolor Painting Technique Module on Extracurricular Activities in Secondary Schools. 7

Owen, Pamela Mae. (2002, August). Bridging Theory and Practice : Student Teachers use the Project Approach. Dissertation Abstracts International, 63(2), pp. 563-A.

Sotiropoulou, M (2012). If the pedagogic community can understand new ways of combining teaching practices with aesthetic learning activities. Art Education, 65(1), 7-10.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-08-05

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย