แนวทางการพิจารณาคดีสิ่งแวดล้อมในศาลปกครอง
คำสำคัญ:
มาตรการทางกฎหมาย, กระบวนการยุติธรรมบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ประวัติความเป็นมาของคดีเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม 2) แนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับกฎหมายมหาชน และ 3) เกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิของประชาชนตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560 ให้มีผลบังคับใช้ต่อไป การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยเป็นการวิจัยข้อมูลจากเอกสารที่ได้จากการเก็บรวบรวมข้อมูลจากปฐมภูมิได้แก่ ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เชิงลึกและข้อมูลทุติยภูมิจากแหล่งต่าง ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ผลการศึกษาวิจัย พบว่า การพิจารณาคดีสิ่งแวดล้อมในศาลปกครอง ยังมีปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการพิจารณาคดีที่ไม่สามารถดำเนินกระบวนการยุติธรรมทางปกครองตามหลักการและแนวคิดต่างๆ ได้อย่างประสิทธิภาพเท่าที่ควร ไม่สอดคล้องกับการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อม จนก่อให้เกิดความขัดข้องและขาดประสิทธิภาพควรมีการปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง โดยส่งเสริมให้ประชาชนเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมทางปกครองได้กว้างขวาง สามารถอำนวยความยุติธรรมทางปกครองให้มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลต่อไปในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานศาลปกครอง. รายงานผลโครงการพัฒนาตุลาการศาลปกครองด้านคดีสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ดินดีไซน์ จำกัด, 2554. ศาลปกครองแผนกคดีสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ดิน ดีไซน์ จำกัด, 2554.
อุดมศักดิ์ สิทธิพงษ์. กฎหมายเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2554.
ประมวลกฎหมายที่ดิน พ.ศ. 2497
พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504
พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507
พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542
พระราชบัญญัติคุ้มครองพันธุ์พืช พ.ศ. 2542
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
