ศึกษาการเลือกใช้วิธีการแก้ไขความขัดแย้งของสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา ในจังหวัดพะเยา
คำสำคัญ:
ความขัดแย้ง, สถานศึกษาศึกษาระดับอุดมศึกษาบทคัดย่อ
การค้นคว้าอิสระครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเลือกใช้วิธีการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งของสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดพะเยาและเพื่อเปรียบเทียบการเลือกใช้วิธีการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งของสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดพะเยา โดยใช้ตัวแปรเพศและประสบการณ์ในการบริหาร โดยศึกษาจากการปฏิบัติงานของผู้บริหารสถานศึกษาในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งภายในสถานศึกษาตามแนวทางของโธมัส - คิลแมนน์ได้แก่วิธีการแข่งขันวิธีการหลีกเลี่ยงวิธีการปรองดองวิธีการร่วมมือและวิธีการประนีประนอมซึ่งกลุ่มประชากรในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ผู้ที่ดำรงตำแหน่งหรือทำหน้าที่เกี่ยวกับการบริหารของสถาบันอุดมศึกษาในจังหวัดพะเยาจำนวน 116คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลทางสถิติ และวิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการศึกษาพบว่าผู้บริหารส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง โดยส่วนมากมีประสบการณ์ในตำแหน่งทางการบริหารอยู่ที่ 10 ปีขึ้นไปผลการวิเคราะห์ความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดพะเยา ในภาพรวมพบว่าผู้บริหารสถานศึกษามีการเลือกใช้วิธีการจัดการความขัดแย้งโดยวิธีการร่วมมือและวิธีการประนีประนอมอยู่ในระดับมาก ซึ่งมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.11ผลการศึกษาการเปรียบเทียบการเลือกใช้วิธีการแก้ไขความขัดแย้งของสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดพะเยาตามตัวแปรเพศ ผู้บริหารที่เป็นเพศหญิงและเพศชาย มีการเลือกใช้วิธีการจัดการความขัดแย้งไม่แตกต่างกัน โดยเลือกใช้วิธีการร่วมมือมากที่สุด สำหรับผลการเปรียบเทียบประสบการณ์ในการบริหาร พบว่าผู้บริหารที่มีประสบการณ์ 1-4 ปีและ 5-10 ปี มีการเลือกใช้วิธีการจัดการความขัดแย้งไม่แตกต่างกัน โดยเลือกใช้วิธีการร่วมมือมากที่สุดส่วนผู้บริหารที่มีประสบการณ์ 10 ปีขึ้นไปมีการเลือกใช้วีการจัดการความขัดแย้งโดยวิธีการประนีประนอมมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
เขมมารี รักษ์ชูชีพ. (2553). ทฤษฎีองค์การ. กรุงเทพฯ, ทริปเปิ้ล กรุ๊ฟ
คณิต เรืองขจร (2557) การบริหารความขัดแย้งในองค์กรที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. บัณฑิตวิทยาลัย บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยบัณฑิตวิทยาลัยเทคโยโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ชัยเสฎฐ์พรหมศรี.(2550).การจัดการความขัดแย้งในองค์กร.กรุงเทพฯ, เอกเปอร์เนท.
บงกช ยุวนะเตมีย์. (2538). วิธีแก้ปัญหาความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา ในเขตการศึกษา 1 . มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ
พรพิพัฒน์ เพิ่มผล. (2557). การจัดการความขัดแย้งของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. กรุงเทพฯ, มหาวิทยาลัย
วิเชียร วิทยอุดม. 2547. พฤติกรรมองคการ. กรุงเทพฯ : ธีระฟลม และไซเท็กซจํากัด.
อัญวีณ์ นทีพีรพันธุ์. (2559) การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรียนเทศบาล สังกัดเทศบาลหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. บัณฑิตวิทยาลัย ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
Henkin, Alan B. and others. (1999). “Conflict Management Strategies of Principals in Site Based Managed School. Journal Citation” ; Journal of Educational Administration.
(2)
Thomas, Kenneth W. and Ralph H. Kilmann. (1987). Thomas –Kilmann Conflict Mode Interest. New York : X/COM Incoporated,
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
