ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่ส่งต่อการตัดสินใจเลือกซื้อกรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย ในเขตพื้นที่ อำเภอเมือง จังหวัดเลย
คำสำคัญ:
กรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย, ปัจจัยส่วนประสมการตลาด, พฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อกรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย ในเขตพื้นที่ อำเภอเมือง จังหวัดเลย ประชากรคือ เกษตรกรและผู้จำหน่ายกรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเลย กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 ราย ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ความถี่ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน T-test F-test และ Multiple Regression Analysis
ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชายอายุระหว่าง 40-51 ปี ระดับการศึกษาต่ำกว่ามัธยมศึกษา มีต้นยางพาราที่สามารถกรีดได้น้อยกว่า 1,000 ต้น และมีรายได้ระหว่าง 10,001-20,000 บาทต่อเดือน จากการศึกษาปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่ส่งต่อการตัดสินใจเลือกซื้อกรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย ในเขตพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดเลย พบว่ากลุ่มตัวอย่างให้ความสำคัญต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในภาพรวมสูงมาก โดยเฉพาะด้านผลิตภัณฑ์ (X̅ =3.81) รองลงมาคือ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย (X̅ =3.80) ด้านราคา (X̅ =3.79) และด้านการส่งเสริมการขาย (X̅ =3.75) ตามลำดับ เมื่อวิเคราะห์ภาพย่อยของด้านผลิตภัณฑ์พบว่าด้านปริมาณที่เหมาะสม มีความสำคัญมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านยางก้อนถ้วยหลุดลอกง่าย และด้านน้ำหนักยางก้อนถ้วยเพิ่มมากขึ้น ตามลำดับ
ภาพรวมส่วนประสมการตลาดในแต่ละปัจจัยล้วนมีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อซื้อกรดเร่งการแข็งตัวของยางพาราก้อนถ้วย ในเขตพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดเลย ในทุกๆด้าน หากผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายสนใจที่จะทำธุรกิจในเรื่องดังกล่าวจะต้องให้ความสำคัญกับปัจจัยส่วนประสมการตลาดทุกด้าน เพื่อให้สามารถวางแผนการเข้าถึงกลุ่มลูกค้าเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กฤษฎิ์ ชนะชัย. (2561). ทำการศึกษาเรื่องปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ ผลิตภัณฑ์เวชสำอางจากสารสกัดใบบัวบกของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กมลวรรณ สุขสมัย. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจใช้บริการศูนย์การค้า. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
วรพรรณ กมลวัทน์. (2557). ทำการศึกษาการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มี ผลต่อการกระบวนการตัดสินใจเครื่องดื่มเกลือแร่ผู้บริโภคเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
ธนากร มาอุทธรณ์. (2557). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อสินค้าของผู้บริโภคต่อร้าน Max Value. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
พันธุ์ทิพย์ ดีประเสริฐดำรง. (2559). ส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ เลือกซื้อสินค้าร้าน LOFT ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ฐิตาภา พรหมสวาสดิ์. (2555). ปัจจัยด้านส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบำรุงสมองและความจำของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต.คณะ การจัดการ, มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ
เรวัตตะ พินิจไพฑูรย์. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกซื้อเคมีเกษตรของเกษตรกร อำเภอมะขาม จังหวัด จันทบุรี การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต.คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา
อรุโณทัย ปัญญา. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านสังคมออนไลน์ (เฟซบุ๊ก) ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ในมหาวิทยาลัยเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่.
การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยราช ภัฎเชียงใหม่
Kotler, P. (1997). Marketing management. (6th ed.) Hinsdale: The Dryden Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
