ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุของการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันในองค์การและความได้เปรียบในการแข่งขันในบริบทของระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ ภาคตะวันออกแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ:
การจัดการทรัพยากรมนุษย์, การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, ความผูกพันในองค์การ, ความได้เปรียบในการแข่งขันบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ 2) เพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การ 3) เพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลทางตรงและทางอ้อมต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน 4) เพื่อศึกษาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การ 5) เพื่อศึกษาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลทางตรงและทางอ้อมต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน 6) เพื่อศึกษาความผูกพันในองค์การที่ส่งผลต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน 7) เพื่อพัฒนาแบบจำลองศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุของการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันในองค์การและความได้เปรียบในการแข่งขันในบริบทของระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกแห่งประเทศไทย การวิจัยนี้ใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสม เชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้บริหารหัวหน้าองค์การ จำนวน 7 ราย เชิงปริมาณ ประชากร คือ บริษัทอุตสาหกรรมยานยนต์ จำนวน 175 บริษัท ในระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกใช้ตัวอย่างจำนวน 440 ราย ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลใช้เทคนิคการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (SEM)
ผลการวิจัยพบว่า การจัดการทรัพยากรมนุษย์ส่งผลทางตรงต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ความผูกพันในองค์การและความได้เปรียบในการแข่งขัน การจัดการทรัพยากรมนุษย์ส่งผลทางอ้อมผ่านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และความผูกพันในองค์การต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ส่งผลทางตรงต่อความผูกพันในองค์การและความได้เปรียบในการแข่งขัน การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ส่งผลทางอ้อมผ่านความผูกพันในองค์การต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน และความผูกพันในองค์การส่งผลทางตรงต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน และสามารถสร้างเป็นแบบจำลองศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุของการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันในองค์การและความได้เปรียบในการแข่งขันในบริบทของระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกแห่งประเทศไทยได้
เอกสารอ้างอิง
กรมโรงงานอุตสาหกรรม. (2562 ). ข้อมูลโรงงานที่ได้รับอนุญาตประกอบกิจการโรงงานอุตสาหกรรม
รวมถึงสถิติโรงงานที่ได้รับอนุญาตฯ รายเดือน และรายปี ตาม พระราชบัญญัติ โรงงาน พ.ศ.
เรียกใช้เมื่อ 18 ตุลาคม 2562 จาก https://www.diw.go.th/hawk/content.php?
mode=data1search.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (สกพอ.). ( 2559). โครงการเขตพัฒนาพิเศษ
ภาคตะวันออก (อีอีซี) เป็นแผนยุทธศาสตร์ภายใต้ ไทยแลนด์ 4.0. เรียกใช้เมื่อ 12 เมษายน 2563 จาก https://www.eeco.or.th.
โสรญา พิกุลหอม. (2561). ความต้องการแรงงานไทยในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (พ.ศ. 2561 –
. สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร, 1(1), 1-18.
Bal, Y., et al. (2014). Determining the influence of HRM practices On increasing
organizational commitment: an empirical research from turkey. In Human capital without borders: knowledge and learning for quality of life; proceedings of the management, knowledge and learning international conference. เรียกใช้เมื่อ6 มกราคม 2563 จาก http://www.toknowpress.net/ISBN/978-961-6914-09-3/papers/ML14-674.pdf.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of
management, 17(1), 99-120.
Beer, M. (2015). HRM at a crossroads: comments on 'evolution of strategic HRM through
two founding books: A 30th anniversary perspective on development of the field'.Human Resource Management, 54(3), 417-421.
Berber, N. (2011). Human resource management in function of creating the strategic
competitive advantage. In I International Symposium EMC. เรียกใช้เมื่อ 4 ธันวาคม 2562 จาก http://www.tfzr.uns.ac.rs/stari/emc2012/emc2011/Files/A%2008.pdf.
Becker, G. (1964). Human Capital. New York, NY: Columbia University Press.
Camelo-Ordaz, C., et al. (2011). The influence of human resource management on
knowledge sharing and innovation in Spain: the mediating role of affective commitment. The International Journal of Human Resource Management, 22(07), 1442-1463.
Crook, T. R., Todd, S. Y., Combs, J. G., Woehr, D. J., & Ketchen Jr, D. J. (2011). Does human
capital matter? A meta-analysis of the relationship between human capital and firm performance. Journal of Applied Psychology, 96(3), 443-456.
Dyahrini, W., & Primiana, I. (2018). Organizational Commitment, Competitive Advantage,
Influence on Performance Cooperative in West Java Region. International Journal
Of Business, Economics and Law. เรียกใช้เมื่อ 22 พฤศจิกาย 2562 จาก http://ijbel.com/wp- content/uploads/2018/08/ijbel5_203.pdf.
Emeagwal, L., & Ogbonmwan, K. O. (2018). Mapping the perceived role of strategic human
resource management practices in sustainable competitive advantage. Academy
of Strategic Management Journal, 17(2), 1-19.
Fahy, J., & Smithee, A. (1999). Strategic marketing and the resource based view of the
firm. Academy of marketing science review, 10(1), 1-21.
Kaufman, B. E. (2012). Strategic human resource management research in the United
States: A failing grade after 30 years? The Academy of Management Perspectives, 26(2), 12-36.
Gberevbie, D. E. (2012). Impact of human resource development and organizational
commitment on financial sector employees in Nigeria. Annals of the Alexandru
Ioan Cuza University-Economics, 59(2), 29-41.
Hunt, S. D. (2013). A general theory of business marketing: RA theory, Alderson, the ISBM framework, and the IMP theoretical structure. Industrial Marketing Management, 42(3), 283-293.
Kadiresan, V., et al. (2015). Performance appraisal and training and development of
human resource management practices (HRM) on organizational commitment
and turnover intention. Asian Social Science, 11(24), 162.
Hosseini, A., Soltani, S., & Mehdizadeh, M. (2018). Competitive advantage and its impact on new product development strategy (Case study: Toos Nirro technical firm). Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 4(2), 17.
Helmy, K. A., ElMokadem, M. Y., Abd el Bary, A., & El-Sayeh, M. (2018). THE IMPACT
OF LOGISTICS PERFORMANCE ON COMPETITIVE ADVANTAGE: THE CASE OF FREIGHT TRANSPORTATION IN EGYPT. Journal of WEI Business and EconomicsApril, 7(1).
Ismail, D., & Alam, S. S. (2017). Trust, commitment, and competitive advantage in export
performance of SMEs. Gadjah Mada International Journal of Business, 19(1), 1.
Mehta, S. (2011). Human Resource Development For Competitive Advantage. Zenith
International Journal of Multidisciplinary Research. เรียกใช้เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2562 จาก https://www.researchgate.net/profile/SandhyaMehta/publication/303277796_HUMAN_RESOURCE_DEVELOPMENT_FOR_COMPETITIVE_ADVANTAGE/links/573ad0c908ae9f741b2cc285/HUMAN-RESOURCE-DEVELOPMENT-FOR-COMPETITIVE-ADVANTAGE.pdf.
Meyer, J. P., Becker, T. E., & Vandenberghe, C. (2004). Employee commitment and
motivation: A conceptual analysis and integrative model. Journal of Applied
Psychology, 89(6), 991–1007.
Mowday, R. T., Porter, L. W. & Steer, R. M. (1982). Employee organization linkage: The
psychology of commitment, absenteeism and turnover. New York: Academic Press.
Mowday, R. T., Steers, R. M. & Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational
commitment. Journal of Vocational Behavior, 14, 224-247.
Mullendore, C. (2019). Workplace deviance: Investigating the impact of human
Resource management practices (Order No. 22592248). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (2292041339). Retrieved from https://search.proquest. com/docview/ 2292041339?accountid=44377.
Nagar, K. (2012). Organizational commitment and job satisfaction among teachers during
times of burnout. VIKALPA: Journal for Decision Makers, 37(2), 43–60.
Ovesni, K. (2017). Interplay Between the Human Resource Development Activities and
Organizational Commitment. European Journal of Multidisciplinary
Studies, 2(7),40-52.
Poojitha, V., & Rama Devi, V. (2012). HRD–a source for competitive advantage. Review Of
Research, 1(7), 56-72.
Richman, N. (2015). Human resource management and human resource development:
Evolution and contributions. Creighton Journal of Interdisciplinary Leadership, 1(2), 120-129.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the
assessment Of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2(1), 49-60.
Saha, N., & Gregar, A. (2012). Human resource management: As a source of sustained
competitive advantage of the firms. International Proceedings of Economics
Development and Research, 46(1), 1-5.
Scheible, A. C. F., & Bastos, A. V. B. (2013). An examination of human resource managementpractices' influence on Organizational Commitment and Entrenchment. BAR Brazilian Administration Review, 10(1), 57-76.
Swanson, R.A. &Holton, E.F. ( 2001). Foundations of Human Resource Development. San
Francisco: Berrett-Koehler.
Uraon, R. S. (2018). Examining the impact of HRD practices on organizational commitment and intention to stay within selected software companies in India. Advances in Developing Human Resources, 20(1), 11-43.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
