การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การอ่านโน้ตดนตรีสากล ตามแนวคิดการสอนของ โคดาย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร

ผู้แต่ง

  • กานต์นนท์ จุลกาญจน์นนท์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • ธนาดล สมบูรณ์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • วีระ วงศ์สรรค์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

คำสำคัญ:

ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, การอ่านโน้ตดนตรีสากล, แนวคิดการสอนของโคดาย, โรงเรียนในสังกัด สำนักงานเขตบางขุนเทียน

บทคัดย่อ

       การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การอ่านโน้ตดนตรีสากลตามแนวคิดการสอนของโคดาย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ให้เป็นได้ตามเกณฑ์ ร้อยละ 70 (2) เพื่อศึกษาความก้าวหน้าทางการเรียน เรื่อง การอ่านโน้ตดนตรีสากล ตามแนวคิดการสอนของโคดายกับการเรียนรู้แบบปกติ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การอ่านโน้ตดนตรีสากล ตามแนวคิดการสอนของโคดายกับการเรียนรู้แบบปกติ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (4) เพื่อเปรียบเทียบความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่มีต่อการเรียน เรื่อง การอ่านโน้ตดนตรีสากล ตามแนวคิดการสอนของโคดายกับการเรียนรู้แบบปกติ เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง โดยศึกษานักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 16 โรงเรียน ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้
(1) ชุดการสอนวิชาดนตรี-นาฏศิลป์ (2) แผนการจัดการเรียนรู้ (3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (4) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า (1) คะแนนระหว่างการทดลอง ร้อยละ 76.74มีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์ ร้อยละ 70 (2) ค่าความก้าวหน้าทางการเรียน เท่ากับ 0.5735 แสดงความก้าวหน้าทางการเรียน (E.I.) ร้อยละ 57.35 (3) มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการเรียนรู้แบบปกติ (4) มีความพึงพอใจโดยรวมมากกว่านักเรียนที่ได้เรียนด้วยวิธีการเรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

 

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ฉบับปรุบปรุง พ.ศ. 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ (2563). มาตรการป้องกันและควบคุมสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. เพิ่มเติม ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

จิระพงษ์ ปรกาโส. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ตามทฤษฎีของโซลตาน โคดาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. คณะครุศาสตร์ สาขาวิจัยและการประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชัยวัฒน์ เกษจันทร์ และวัน เดชพิชัย. (2563). ผลของการใช้กิจกรรมการเรียนรู้ดนตรีตามแนวคิดของโคดายที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการ เรียนและทักษะการบรรเลงดนตรีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 12 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 863-875.

นิตยา ลิ่มสนิท. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนการสอนมัลติมีเดียเพื่อพัฒนาความสามารถด้านดนตรี สากลตามแนวคิดโคดาย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร มหาบัณฑิต : คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

บุญชม ศรีสะอาด. (2542). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-08-02

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย