ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงาน ของพนักงานบริษัทเอบีซี.

ผู้แต่ง

  • ณิชชา ฤทธิ์ขจร อาจารย์ประจำคณะการจัดการ มหาวิทยาลัยชัยวัตร
  • วิศรุต กระบวนสืบ อาจารย์ประจำคณะการจัดการ มหาวิทยาลัยชัยวัตร
  • ทิพวรรณ เลิศอรรถกรกิจ อาจารย์ประจำคณะการจัดการ มหาวิทยาลัยชัยวัตร

คำสำคัญ:

ความเหนื่อยหน่าย, การปฏิบัติงาน แรงจูงใจ

บทคัดย่อ

          การวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา (Descriptive Researches) เพื่อศึกษาระดับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุสถานภาพสมรส ภาระครอบครัว ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ปัจจัยแรงจูงใจและสภาพแวดล้อมในการทำงานกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซีกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 120 คน ผู้วิจัยคัดเลือกทั้งหมด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 4 ส่วน ส่วนที่ 1 ข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนที่ 2 แบบสอบถามปัจจัยแรงจูงใจ ส่วนที่ 3 แบบสอบถามปัจจัยลักษณะสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงาน ส่วนที่ 4 แบบสอบถามความเหนื่อยหน่าย การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตรวจสอบความเที่ยงตรงของเนื้อหา (Content validity) จำนวน 3 ท่าน และมีความเหมาะสมของเนื้อหา ค่าดัชนีสอดคล้อง (IOC) เท่ากับ 0.86 และค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.91 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียแมน ค่าค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและค่าไคสแคว์
             ผลการวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เฉลี่ยรวมความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี พบว่าความเหนื่อยหน่ายของกลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง (x̄=68.30,S.D=12.44)
             ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ สถานภาพ การรับภาระในการดูแลครอบครัว ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ไม่มีความสัมพันธ์กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เพศ มีความสัมพันธ์กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยแรงจูงใจพบว่า ด้านสวัสดิการและด้านนโยบายบริษัทไม่มีความสัมพันธ์ กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี
             ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยลักษณะสภาพแวดล้อมในการทำงาน พบว่า ด้านลักษณะงานที่รับผิดชอบ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
             ด้านสัมพันธภาพในหน่วยงานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
             ด้านการรับรู้เกี่ยวกับระบบบริหารมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
             ด้านการรับรู้ต่อความสำเร็จในงาน กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของบริษักเอบีซีมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
             ข้อเสนอแนะจากการวิจัย บริษัทควรมีกิจกรรมการผ่อนคลายเพื่อลดความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานในด้านสวัสดิการและนโยบายของบริษัท

เอกสารอ้างอิง

กัญญาภรณ์ ศรีสุข.(2542). ปัจจัยจูงใจในการทำงานของพนักงานระดับปฏิบัติการในนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ.ค้นเมื่อ 15 มกราคม560, จาก http://cmuir.cmu.ac.th/handle/6653943832/20766

ขนิษฐา ไตรปักษ์. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล.สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2560,

จาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/6665

จันทนา เจนจัดทรัพย์.(2548). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน บริษัท อิออน ธนสินทรัพย์ (ไทยแลนด์) จำกัด (มหาชน).สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม,2562, จากhttp://doi.nrct.go.th//ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/RU.the.2005.232

จันทร์ลีลา.(2545). ปัจจัยส่วนบุคคลของภาวะความเหนื่อยหน่ายในการทำงานของตำรวจจราจรในเขตนครบาล. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/10196

จิตกาญจนา ชาญศิลป์. (2558). ความเครียดและการสนับสนุนทางสังคมที่ส่งผลต่อความเหนื่อยหน่ายในการทำงานของพนักงานเทศบาลในจังหวัดสงขลา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สืบค้นเมื่อ 12มกราคม 2562,จาก http://kb.psu.ac.th/psukb/bitstream/2010/10208/1/404547.pdf

โชติกา นำศรีสกุลรัตน์.(2546). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการนำแบบให้พลังและผลการปฏิบัติงานโดยมีความรู้สึกได้รับพลังและแรงจูงใจกายเป็นตัวแปร.สื่บค้นเมื่อ 15 มกราคม 2562 ,จากhttps://www.researchgate.net/publication/27810065

นันทพร ชูทรัพย์.(2544). วัฒนธรรมองค์การและแรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิ์ผลโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในเขตภาคเหนือของประเทศไทย.สืบค้นเมื่อ20 มกราคม 2562, จากhttp://www.journal.rmutt.ac.th:8080/index.php/jtermutt/article/viewFile/888/662

นันทยุทธ หะสิตะเวช.(2546). สภาพแวดล้อมในการทำงานและความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน ของพยาบาลในสถาบันสุขภาพจิต และโรงพยาบาลจิตเวชสำหรับเด็ก กรมสุข.สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://doi.nrct.go.th//ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CU.the.2003.156

อรพินท์ ตราโต.(2546). ความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วมในงาน ความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรค กับการปฏิบัติงานของพยาบาลประจำการโรงพยาบาลศูนย์. สืบค้นเมื่อ 12มกราคม 2562,จาก http://www.tnrr.in.th/?page=result_search&record_id=52836

อารีรัตน์ ชวาลา. (2551) คุณภาพชีวิตการทำงานที่มีผลต่อความเหนื่อยหน่ายของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลศูนย์ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข สาขาวิชาเอกบริหารสาธารณสุข บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2562,จาก http://mulinet11.li.mahidol.ac.th/thesis/2551/cd420/4736602.pdf

อรสา ใจจินา. (2556). อิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคลและการสนับสนุนทางสังคมต่อความเหนื่อยหน่ายในการปฏิบัติงานบุคลากรสาธารณสุข ผู้รับผิดชอบงานสุขภาพจิตและจิตเวชในพื้นที่เครือข่ายบริการสุขภาพที่ บัณฑิตวิทยาลัย มหาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ.สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://www.arts.kmutnb.ac.th/file_article/1445407975.pdf

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-07-25

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย