ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงาน ของพนักงานบริษัทเอบีซี.
คำสำคัญ:
ความเหนื่อยหน่าย, การปฏิบัติงาน แรงจูงใจบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา (Descriptive Researches) เพื่อศึกษาระดับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุสถานภาพสมรส ภาระครอบครัว ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ปัจจัยแรงจูงใจและสภาพแวดล้อมในการทำงานกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซีกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 120 คน ผู้วิจัยคัดเลือกทั้งหมด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 4 ส่วน ส่วนที่ 1 ข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนที่ 2 แบบสอบถามปัจจัยแรงจูงใจ ส่วนที่ 3 แบบสอบถามปัจจัยลักษณะสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงาน ส่วนที่ 4 แบบสอบถามความเหนื่อยหน่าย การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตรวจสอบความเที่ยงตรงของเนื้อหา (Content validity) จำนวน 3 ท่าน และมีความเหมาะสมของเนื้อหา ค่าดัชนีสอดคล้อง (IOC) เท่ากับ 0.86 และค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.91 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียแมน ค่าค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและค่าไคสแคว์
ผลการวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เฉลี่ยรวมความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี พบว่าความเหนื่อยหน่ายของกลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง (x̄=68.30,S.D=12.44)
ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ สถานภาพ การรับภาระในการดูแลครอบครัว ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ไม่มีความสัมพันธ์กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี เพศ มีความสัมพันธ์กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยแรงจูงใจพบว่า ด้านสวัสดิการและด้านนโยบายบริษัทไม่มีความสัมพันธ์ กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี
ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยลักษณะสภาพแวดล้อมในการทำงาน พบว่า ด้านลักษณะงานที่รับผิดชอบ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ด้านสัมพันธภาพในหน่วยงานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ด้านการรับรู้เกี่ยวกับระบบบริหารมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ด้านการรับรู้ต่อความสำเร็จในงาน กับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของบริษักเอบีซีมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทเอบีซี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ข้อเสนอแนะจากการวิจัย บริษัทควรมีกิจกรรมการผ่อนคลายเพื่อลดความเหนื่อยหน่ายจากการปฏิบัติงานของพนักงานในด้านสวัสดิการและนโยบายของบริษัท
เอกสารอ้างอิง
กัญญาภรณ์ ศรีสุข.(2542). ปัจจัยจูงใจในการทำงานของพนักงานระดับปฏิบัติการในนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ.ค้นเมื่อ 15 มกราคม560, จาก http://cmuir.cmu.ac.th/handle/6653943832/20766
ขนิษฐา ไตรปักษ์. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล.สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2560,
จาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/6665
จันทนา เจนจัดทรัพย์.(2548). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน บริษัท อิออน ธนสินทรัพย์ (ไทยแลนด์) จำกัด (มหาชน).สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม,2562, จากhttp://doi.nrct.go.th//ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/RU.the.2005.232
จันทร์ลีลา.(2545). ปัจจัยส่วนบุคคลของภาวะความเหนื่อยหน่ายในการทำงานของตำรวจจราจรในเขตนครบาล. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/10196
จิตกาญจนา ชาญศิลป์. (2558). ความเครียดและการสนับสนุนทางสังคมที่ส่งผลต่อความเหนื่อยหน่ายในการทำงานของพนักงานเทศบาลในจังหวัดสงขลา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สืบค้นเมื่อ 12มกราคม 2562,จาก http://kb.psu.ac.th/psukb/bitstream/2010/10208/1/404547.pdf
โชติกา นำศรีสกุลรัตน์.(2546). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการนำแบบให้พลังและผลการปฏิบัติงานโดยมีความรู้สึกได้รับพลังและแรงจูงใจกายเป็นตัวแปร.สื่บค้นเมื่อ 15 มกราคม 2562 ,จากhttps://www.researchgate.net/publication/27810065
นันทพร ชูทรัพย์.(2544). วัฒนธรรมองค์การและแรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิ์ผลโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในเขตภาคเหนือของประเทศไทย.สืบค้นเมื่อ20 มกราคม 2562, จากhttp://www.journal.rmutt.ac.th:8080/index.php/jtermutt/article/viewFile/888/662
นันทยุทธ หะสิตะเวช.(2546). สภาพแวดล้อมในการทำงานและความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน ของพยาบาลในสถาบันสุขภาพจิต และโรงพยาบาลจิตเวชสำหรับเด็ก กรมสุข.สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://doi.nrct.go.th//ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CU.the.2003.156
อรพินท์ ตราโต.(2546). ความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วมในงาน ความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรค กับการปฏิบัติงานของพยาบาลประจำการโรงพยาบาลศูนย์. สืบค้นเมื่อ 12มกราคม 2562,จาก http://www.tnrr.in.th/?page=result_search&record_id=52836
อารีรัตน์ ชวาลา. (2551) คุณภาพชีวิตการทำงานที่มีผลต่อความเหนื่อยหน่ายของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลศูนย์ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข สาขาวิชาเอกบริหารสาธารณสุข บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2562,จาก http://mulinet11.li.mahidol.ac.th/thesis/2551/cd420/4736602.pdf
อรสา ใจจินา. (2556). อิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคลและการสนับสนุนทางสังคมต่อความเหนื่อยหน่ายในการปฏิบัติงานบุคลากรสาธารณสุข ผู้รับผิดชอบงานสุขภาพจิตและจิตเวชในพื้นที่เครือข่ายบริการสุขภาพที่ บัณฑิตวิทยาลัย มหาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ.สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จากhttp://www.arts.kmutnb.ac.th/file_article/1445407975.pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
