การพัฒนาโปรแกรมการจัดการเรียนรู้วิชาวิทยาศาสตร์ โดยใช้กระบวนการคิดเชิงออกแบบร่วมกับแนวทางการพัฒนากรอบความคิด เพื่อเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตและความเป็นนวัตกร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัย
คำสำคัญ:
โปรแกรมการจัดการเรียนรู้, กรอบความคิดเติบโต, ความเป็นนวัตกรบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนาโปรแกรมการจัดการเรียนรู้วิชาวิทยาศาสตร์โดยใช้กระบวนการคิดเชิงออกแบบร่วมกับแนวทางการพัฒนากรอบความคิด (2) สร้างและตรวจสอบคุณภาพของโปรแกรม ฯ (3) ทดลองใช้โปรแกรม ฯ และ (4) ประเมินผลโปรแกรม ฯ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566จำนวน 31 คน ที่ได้จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการ โปรแกรม ฯ คู่มือการใช้โปรแกรมฯ แบบบันทึกภาคสนาม แบบประเมินกรอบความคิดเติบโต แบบประเมินความเป็นนวัตกร แบบบันทึกการเรียนรู้ และแบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการเข้าร่วมโปรแกรม ฯ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ
t-test Dependent Samples และ t-test one Samples ผลการวิจัยพบว่า
1) ข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนาโปรแกรม ฯ ประกอบด้วย สภาพปัญหาและความต้องการ สาระการเรียนรู้ และกระบวนการส่งเสริมกรอบความคิดเติบโตและความเป็นนวัตกร 2) โปรแกรม ฯ ประกอบไปด้วย 5 องค์ประกอบ คือ หลักการ วัตถุประสงค์ สาระการเรียนรู้ กระบวนการจัดการเรียนรู้ และการวัดและประเมินผล (3) นักเรียนมีกรอบความคิดเติบโตหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองใช้โปรแกรม ฯ อย่างมีนัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และมีคะแนนความเป็นนวัตกรของนักเรียนหลังการทดลองใช้โปรแกรมคิดเป็นร้อยละ 83.40 ซึ่งมีค่าสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ (4) นักเรียนมีความคิดเห็นต่อการเข้าร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ของโปรแกรม ฯ อยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ, (2560), แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579, บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด
ขัติยา ปิยะรังสี, ศักดา สวาทะนันทน์, น้ำผึ้ง อินทะเนตร,และ อุไรวรรณ หาญวงค์, (2022), คุณลักษณะของนวัตกรรุ่นเยาว์. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 22(2), 438–458. https://doi.org/10.14456/lartstu.2022.30
ชนิตา รุ่งเรือง และเสรี ชัดแช้ม. (2559). กรอบความคิดเติบโต: แนวทางใหม่แห่งการพัฒนาศักยภาพมนุษย์. วิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา: 14(1), 1-13.
ดวงเดือน อ่อนน่วม. (2529). รูปแบบโปรแกรมการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ ในชั้นประถมศึกษา. รายงานการวิจัย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภาภรณ์ เจียมทอง, (2566), Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(4), 77. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/260066
รัฐนันท์ รถทอง, (2565), การศึกษาออนไลน์และการศึกษาแบบผสมผสาน, Journal of Roi Kaensarn Academi,7(1), 77. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/251650/171209
วสันต์ สุทธาวาส, (2560), การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างศักยภาพความเป็นนวัตกรการศึกษา, [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปกร], pdf http://ithesis-ir.su.ac.th/dspace/handle/123456789/211
วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2562). การถอดบทเรียนเพื่อการเปลี่ยนแปลง. สืบค้นจาก http://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/Lesson Learned toTransform_1577326265.pdf
ศิริพร รุ่งสุวรรณ (2559). ผลของโปรแกรมการฝึกทักษะชีวิต เพื่อลดการดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่นนอกระบบการศึกษาที่มีพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์ จังหวัดนครนายก. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มิตรสหาย
อัจฉรา ประเสิรฐสิน, (2563), โปรแกรมจิตวิทยาเชิงบวกกับการเสริมสร้างการปรับตัวทางสังคมของนักเรียนที่เปลี่ยนผ่านจากประถมศึกษาสู่มัธยมศึกษา, วารสารราชพฤกษ์ 21(2), https://so05.tci-thaijo.org/index.php/Ratchaphruekjournal/article/view/265537/179298
Anderson, M.J. (2006) Distance-Based Tests for Homogeneity of Multivariate Dispersions. Biometrics, 62, 245-253. https://doi.org/10.1111/j.1541-0420.2005.00440.x
Boyle, (1981), Planning Better Programs. McGraw-Hill Book Company, New York, U.S.A.
Chance, R.C. (2014). The Relationship Between Mindset, Goal Orientation, and Happiness Among Minority Science Students (Master’s thesis). California: California State University.
Dweck, C. S. (2006). Mindset: The New Psychology of Success. New York: Random House Publishing Group. https://adrvantage.com/wp-content/uploads/2023/02/Mindset-The-New-Psychology-of-Success-Dweck.pdf
Joyce, B. and M. Weil. 1996. Models of teaching. Boston: Allyn and Bacon
Piaget, J. (1960). The General Problem of the Psychobiological Development of the Child. In J. Tanner, & B. Inhelder (Eds.), Discussions on Child Development (Vol. 4, pp. 3e27). London: Tavistock.
The Standford d.school Bootcamp Bootleg (HPI), (2010), Check this out — It’s the d.school bootcamp bootleg. สืบค้นจาก https://hpi.de/fileadmin/user_upload/fachgebiete/d-school/documents/01_GDTW-Files/bootcampbootleg2010.pdf
Tim Brown, (2018), Design Thinking, Harvard Business Review 86(6):84-92, 141
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
