การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตร
คำสำคัญ:
องค์กรแห่งการเรียนรู้, การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตรบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตร ใช้การศึกษารูปแบบวิจัยเชิงปริมาณประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหาร อาจารย์ผู้สอน พนักงานราชการ และครูอัตราจ้าง ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตร ปีการศึกษา 2561 จำนวน 84 คน เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถามค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.97 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ ได้แก่ การทดสอบค่าที การทดสอบค่าเอฟ
ผลการวิจัยพบว่า การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตร โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับดังนี้ การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม การคิดอย่างเป็นระบบ การเป็นบุคคลที่รอบรู้ การมีแบบแผนความคิด และการสร้างวิสัยทัศน์ร่วมกัน ผลการเปรียบเทียบความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของวิทยาลัยชุมชนพิจิตร จำแนกตามอายุ วุฒิการศึกษา และประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน โดยรวมไม่แตกต่างกัน เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ผู้ที่มีอายุต่างกันมีการรับรู้แตกต่างกันในด้านการเป็นบุคคลที่รอบรู้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ข้อเสนอแนะระดับสถาบันวิทยาลัยชุมชน 1)ควรกำหนดนโยบาย แผนงาน โครงการที่สนับสนุนให้วิทยาลัยชุมชนพิจิตรมีลักษณะขององค์กรแห่งการเรียนรู้ เพื่อพัฒนาตนเองไปสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ที่สมบูรณ์แบบ 2)ควรจัดให้มีการอบรมสัมมนาสำหรับบุคลากร โดยให้ผู้เข้ารับการอบรมทุกคนจัดทำสรุปผลการอบรมสัมมนา และนำไปแลกเปลี่ยนความรู้กับบุคลากรอื่นๆ เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกันเป็นการพัฒนาบุคลากรของเขตพื้นที่การศึกษาให้เป็นบุคคลรอบรู้ และสามารถจัดการกับความรู้เหล่านั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา สุขทวี. (2553). การศึกษาความคิดเห็นเพื่อการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของบุคลากรสังกัดกองกลาง สำนักเลขาธิการ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
ชยาภัสร์ ศักดิ์ศรีบำรุง. (2558). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การกับความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 5. ภาคนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ณัฐธพงษ์ชัย วัชรพงศ์ธร. (2556). องค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
พรรษา ไพรเลิศ. (2557). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปราจีนบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2552). องค์การและการบริหารจัดการ. นนทบุรี: ธิงค์บียอนด์บุ๊คส์.
มัญชุภา แจ่มหม้อ. (2557). สภาพความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนดำรงราษฎร์สงเคราะห์จังหวัดเชียงราย ตามการรับรู้ของบุคลากรในโรงเรียน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
ศศิประภา องอาจ. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
สมนึก จันทะไทย. (2556). การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการดำเนินการตามมาตรฐานเพื่อการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ฉะเชิงเทรา เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). การดำเนินงานตามยุทธศาสตร์ปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). กรอบทิศทางการพัฒนาการศึกษา ในช่วงแผนพัฒนา
เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่10 (พ.ศ. 2550-2554) ที่สอดคล้องกับแผนการศึกษา
แห่งชาติ (พ.ศ. 2545 - 2559) ฉบับสรุป. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). สภาพการจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพฯ : วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. ค้นเมื่อ 30 กันยายน 25563 จาก https://www.onesqa.or.th/th/index.php
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. พระราชบัญญัติ สถาบัน วิทยาลัย ชุมชน พ.ศ. 2558. ค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2563 จาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th › 2558
สุลาวัลย์ นุ่นสังข์. (2558). การศึกษาการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดเทศบาลนคร-
สุราษฎร์ธานี. การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
อรทัย นาคพันธุ์. (2555). การศึกษาการบริหารสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา อำเภออ่าวลึกจังหวัดกระบี่. ภาคนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
อัฐพร ธรรมาภิรมย์. (2558). การศึกษาการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาในสังกัดจังหวัดสุราษฎร์ธานี. ค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test (5th ed.). New York : Harper
Collins.
Senge, P. M. (1990). The Fifth Discipline : The Art and Practice of The Learning Organization. New York : Doubleday.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
