วิพากษ์วัฒนธรรมยุคดิจิตอลผ่านปรัชญาการศึกษาของ เปาโล แฟร์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการชิ้นนี้เป็นการศึกษาเพื่อวิพากษ์วัฒนธรรมดิจิตอลผ่านปรัชญาการศึกษาของเปาโล แฟร์ โดยทำการวิจัยเชิงเอกสาร ในประเด็น ดังนี้ 1) วัฒนธรรมดิจิตอลกับการศึกษา       2) ปรัชญาการศึกษาของเปาโล แฟร์ และ 3) วิพากษ์วัฒนธรรมดิจิตอลผ่านปรัชญาการศึกษาของ   เปาโล แฟร์ จากการศึกษาพบว่า วัฒนธรรมดิจิตอลกำลังเพิ่มโอกาสของการเข้าถึงการศึกษา และเพิ่มพื้นที่ของการมีเสรีภาพในการเรียนรู้ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนในแบบเดิมถูกทำลายโดยผู้เรียนกลายเป็นผู้เลือกผู้สอนหรือแหล่งความรู้ที่ไม่จำกัดอยู่แค่ในโรงเรียน การศึกษาแบบฝากธนาคารเป็นมโนทัศน์ที่แฟร์ใช้ทำการวิพากษ์ว่า ผู้เรียนเป็นวัตถุที่รองรับความรู้นั้นอาจไม่มีอีกต่อไป วัฒนธรรมดิจิตอลกำลังสร้างโลกจำลองหรือชุมชนจิตกรรมออนไลน์ขึ้นมา การมีโลกที่ทับซ้อนย่อมสร้างความสับสนจิตสำนึกของตัวตนระหว่างโลกจริงกับโลกจำลอง และอาจไม่สามารถนำไปสู่การสร้างจิตสำนึกเชิงวิพากษ์ได้ การศึกษาที่เกิดบนชุมชนจิตกรรมออนไลน์จึงอาจกลายเป็นพื้นที่ของการเข้ามากระทำการกดขี่ที่มากขึ้น พร้อมกับสร้างมายาคติที่เสมือนว่ามีเสรีภาพขึ้นมาบดบังสภาพความเป็นจริง หากมองในทางกลับกันวัฒนธรรมดิจิตอลนั้นสามารถส่งผลให้การศึกษาเป็นพลังของการเชื่อมโยงโดยไม่จำกัดพื้นที่และเวลา เกิดพื้นที่การเรียนรู้ที่ร้อยรัดสำนึกที่มีต่อโลกบางอย่างร่วมกันจนเกิดการวิพากษ์และลงมือกระทำเพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่